Abstrakt
Rywalizacja jest nieodzownym elementem działalności przedsiębiorstw; stanowi także motor postępu technologicznego oraz rozwoju branż, regionów i państw. Jednakże więzi, jakie nawiązywane są pomiędzy podmiotami w rzeczywistości gospodarczej nie przybierają wyłącznie formy konkurencji. Podejście to stało się szczególnie istotne w ostatnich pięćdziesięciu latach, w warunkach postępującej globalizacji, rozwoju technologii informacyjnych oraz rosnącej roli innowacji jako kluczowego czynnika sukcesu w działalności gospodarczej. Paradoksalnie wzrost natężenia rywalizacji doprowadził do wzrostu zainteresowania relacjami, w których partnerstwo przeplata się z konkurencją. Jednym z przejawów zainteresowania podmiotów gospodarczych zjawiskiem jednoczesnej kooperacji i rywalizacji, jako skutecznej postawy strategicznej, jest rozwój koncepcji klastrów. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy istnieją przesłanki pozwalające założyć, że klastry odgrywają pozytywną rolę w rozwoju branż. Przedstawione w artykule badania mają charakter badań jakościowych, wtórnych i polegają na studiach literaturowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono branżę jako mezoekonomiczną jednostkę badawczą. W dalszej kolejności w rozważaniach skoncentrowano się na klastrze jako elemencie funkcjonowania branży. Następnie wskazano najważniejsze korzyści płynące z działalności klastrów. W świetle przeprowadzonych studiów literaturowych można uznać, że wpływ klastrów na branżę istnieje, jednak określenie warunków brzegowych, jakie muszą zostać spełnione, aby skutki te były realnie odczuwalne, wymaga dalszych badań.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.