Słowa kluczowe
deklaracje interpretacyjne
późniejsze porozumienia
interpretacja traktatów
arbitraż inwestycyjny
Komisja Prawa Międzynarodowego
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 574
Liczba pobrań: 534
Abstrakt
Międzynarodowe prawo inwestycyjne przynajmniej od dekady jest przedmiotem znaczącej krytyki z powodu sposobu orzekania trybunałów arbitrażowych. W rezultacie zarówno państwa, jak i organizacje międzynarodowe poszukują środków ograniczenia aktywizmu sędziowskiego tych trybunałów. Do najczęściej stosowanych mechanizmów w tym zakresie zalicza się renegocjacje istniejących traktatów inwestycyjnych, zawieranie nowych porozumień, jak również wypowiadanie istniejących traktatów. Mechanizmy te, zasadniczo najbardziej pożądane i gwarantujące największą pewność w zakresie praw i obowiązków stron umów, posiadają również istotne mankamenty, przede wszystkim związane z czasem wymaganym, aby osiągnąć pożądany rezultat. Niniejszy artykuł postuluje, że dla ograniczenia aktywizmu sędziowskiego w międzynarodowym prawie inwestycyjnym stosunkowo optymalnym rozwiązaniem mogą być deklaracje interpretacyjne. Mimo że nie zapewniają one takiej pewności prawnej, jak nowy traktat, to jednak z uwagi na relatywną łatwość ich uzgodnienia i akceptacji deklaracje te pozwalają znacznie szybciej osiągnąć skutek prawny w zakresie rozumienia traktatu zgodnie z intencją jego stron.
Bibliografia
Alvarez, J.E., Brink, T. (2010). Revisiting the necessity defense: Continental Casualty v. Argentina. Institute for International Law and Justice Working Paper, no. 3.
Aust, A. (2013). Modern Treaty Law and Practice. Cambridge.
Balcerzak, M. (2008). Zagadnienie precedensu w międzynarodowym prawie praw człowieka. Toruń.
Burek, W. (2012). Zastrzeżenia do traktatów z dziedziny ochrony praw człowieka. Warszawa.
Cameron, I. (2006). Treaties, declarations of interpretation, [w:] Max Planck Encyclopedia of Public International Law. [Online: https://opil.ouplaw.com/home/MPIL].
Cheng, T.-H. (2009). Precedent and control in investment treaty arbitration, [w:] A. Bjorklund, I. Laird, S. Ripinsky (eds.), Investment Treaty Law: Current Issues III, London: 147–180.
Cho, S., Kurtz, J. (2018). Convergence and divergence in international economic law and politics. European Journal of International Law 29(1): 169–203.
Crawford, J. (2013). Subsequent agreements and practice from a consensualist perspective, [w:] G. Nolte (ed.), Treaties and Subsequent Practice. Oxford: 29–33.
Dorr, O., Schmalenbach, K. (2012). Vienna Convention on the Law of Treaties: A Commentary. Berlin–Heidelberg.
Ehrlich, L. (1957). Interpretacja traktatów. Warszawa.
Ewing-Chow. M., Losari, J.J. (2015). Which is to be the master? Extra-arbitral interpretative procedures for IIAs, [w:] J.E. Kalicki, A. Joubin-Bret (eds.), Reshaping the Investor-State Dispute Settlement System. Leiden–Boston: 91–114.
Fauchald, O.K. (2008). The legal reasoning of ICSID tribunals – an empirical analysis. European Journal of International Law 19(2): 301–364.
Ganesh, A. (2017). Cooling off period (investment arbitration). Max Planck Institute Luxembourg for International, European and Regulatory Procedural Law Working Paper Series.
Gardiner, R. (2015). Treaty Interpretation. Oxford.
Gaukrodger, D. (2016). The legal framework applicable to joint interpretive agreements of investment treaties. OECD Working Papers on International Investment no. 1.
Gordon, K., Pohl, J. (2015). Investment treaties over time – treaty practice and interpretation in a changing world. OECD Working Papers on International Investment no. 2.
Ishikawa, T. (2014). Keeping interpretation in investment treaty arbitration ‘on track’: the role of states parties. Transnational Dispute Management 11(1): 1–33.
Jennings, R.Y., Watts, A. (1992). Oppenheim’s International Law. Oxford.
Kałduński, M. (2014). Klauzula największego uprzywilejowania, [w:] J. Symonides, D. Pyć (red.), Wielka encyklopedia prawa. Tom 4: Prawo międzynarodowe publiczne. Warszawa: 153–154.
Kaufmann-Kohler, G. (2007). Arbitral precedent: dream, necessity or excuse? Arbitration International 23(3): 257–378.
Kill, T. (2008). Don’t cross the streams: past and present overstatement of customary international law in connection with conventional fair and equitable treatment obligations. Michigan Law Review 106(5): 854–880.
Kozłowski, A. (2002). Interpretacja traktatu międzynarodowego w świetle jego kontekstu. Warszawa.
Krzan, B. (2009). Praktyczne znaczenie zakazu składania zastrzeżeń (uwagi na tle deklaracji interpretacyjnych do Statutu Rzymskiego), [w:] Z. Galicki, T. Kamiński, K. Myszona-Kostrzewa (red.), 40 lat minęło – Praktyka i perspektywy Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów. Warszawa: 321–331.
Krzan, B. (2015). Sądowe stosowanie prawa międzynarodowego w świetle roli państw w administrowaniu „sprawiedliwością międzynarodową” – system czy chaos? [w:] R. Kwiecień (red.), Państwo a prawo międzynarodowe jako system prawa. Lublin: 205–318.
Kułaga, Ł. (2014). Międzynarodowy arbitraż inwestycyjny z perspektywy zasady rządów prawa, [w:] C. Mik (red.), Arbitraż w prawie międzynarodowym. Warszawa: 202–220.
Kułaga, Ł. (2016a). Minimalny standard traktowania a traktowanie sprawiedliwe i słuszne w międzynarodowym prawie inwestycyjnym. Warszawa.
Kułaga, Ł. (2016b). W kierunku zmiany paradygmatu międzynarodowych porozumień inwestycyjnych. Forum Prawnicze 5(37): 31–46.
Kułaga, Ł. (2018). Udział Polski w transformacji międzynarodowego prawa inwestycyjnego. Aspekty prawnomiędzynarodowe i konstytucyjne. Przegląd Sejmowy 3(146): 107–111.
Linderfalk, U. (2007). On the Interpretation of Treaties – The Modern International Law as Expressed in the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties. Springer.
Methymaki, E., Tzanakopoulos, A. (2017). Masters of puppets? Reassertion of control through joint investment treaty interpretation, [w:] A. Kulick (ed.), Reassertion of Control over the Investment Treaty Regime. Cambridge: 155–180.
Morawski, L. (2005). Główne problemy współczesnej filozofii prawa. Warszawa.
Nolte, G. (2013). Reports for the ILC Study Group on Treaties over Time. Report 2: Jurisprudence under special regimes relating to subsequent agreements and subsequent practice, [w:] G. Nolte (ed.), Treaties and Subsequent Practice. Oxford: 169–209.
Reinisch, A. (2009). Future of investment arbitration, [w:] C. Binder, U. Kriebaum, A. Reinisch, S. Wittich (eds.), International Investment Law for the 21st Century – Essays in Honour of Christoph Schreuer. Oxford: 894–916.
Roberts, A. (2010). Power and persuasion in investment treaty interpretation: the dual role of states. American Journal of International Law 104: 179–225.
Schill, S.W. (2010). International Investment Law and Comparative Public Law – An Introduction, [w:] S.W. Schill (ed.), International Investment Law and Comparative Public Law. Oxford: 3–38.
Schneiderman, D. (2008). Constitutionalizing Economic Globalization. Cambridge.
Schreuer, C. (2010). Diversity and harmonization of treaty interpretation in investment arbitration, [w:] M. Fitzmaurice, O. Elias, P. Merkouris (eds.), Treaty Interpretation and the Vienna Convention on the Law of Treaties: 30 Years on. Leiden: 129–152.
Schreuer, C., Weiniger, M. (2008). A doctrine of precedence? [w:] P. Muchlinski, F. Ortino, C. Schreuer (eds.), The Oxford Handbook of International Investment Law. Oxford: 1188–1206.
Sinclair, I. (1984). The Vienna Convention on the Law of Treaties. Manchester.
Supera, Ł. (2013). Ochrona uzasadnionych oczekiwań a wsteczne działanie wykładni orzeczniczej w prawie cywilnym. Warszawa.
Świątkowski, M. (2009). Naruszenie przez państwo umowy z inwestorem zagranicznym w świetle traktatów inwestycyjnych. Warszawa.
Villiger, M.E. (2009). Commentary on the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties. Leiden.
Weeramantry, R. (2012). Treaty Interpretation in Investment Arbitration. Oxford.
Wyrozumska, A. (2006). Umowy międzynarodowe – teoria i praktyka. Warszawa.
Wyrozumska, A. (2014). Prawotwórcza działalność sądów międzynarodowych i jej granice, [w:] A. Wyrozumska (red.), Granice swobody orzekania sądów międzynarodowych. Łódź: 3–82.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.