Słowa kluczowe
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 971
Liczba pobrań: 2041
Abstrakt
Artykuł jest analizą 91 przemówień wygłaszanych w latach 2010–2018 przez Jarosława Kaczyńskiego podczas tzw. miesięcznic upamiętniających katastrofę polskiego samolotu w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 R. Podstawą analizy jest transkrypcja tych mów na podstawie opublikowanego telewizyjnego zapis video. Analiza ilościowa i jakościowa została przeprowadzona za pomocą dwóch programów komputerowych (STADT i AntConc). Autorzy koncentrują się na cechach formalnych tych mów, na głównych wątkach w nich występujących oraz na funkcjach, jakie przemówienia te spełniały w procesie zdobywania i utrwalania władzy przez ugrupowanie polityczne kierowane przez głównego aktora tych publicznych spektakli.
Bibliografia
Bralczyk, J. (2004). O języku polskiej propagandy lat siedemdziesiątych. Warszawa.
Bujak-Mikołajczyk, M. (2010). Analiza treści – kodowanie wspomagane komputerowo. (Niepublikowana praca magisterska, Instytut Psychologii, UAM). Poznań.
CBOS (2010). Ocena prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Komunikat z badań BS/82/2010. Warszawa.
Chwin, S., Karaś, D. (2010). Narodowy melodramat. Przegląd Polityczny 100: 31–33.
Dziekan, J. (2018). Od rytuału do konfliktu. Mediatyzacja żałoby posmoleńskiej. Gdańsk.
Filipowicz, S. (1988). Mit i spektakl władzy. Warszawa.
Gorbaniuk, O. (2009). Wymiary dyferencjacji profili spostrzeganych cech osobowości polskich polityków: analiza danych zagregowanych. Psychologia Społeczna 4(1/2): 88–105.
Głowiński, M. (1990). Nowomowa po polsku. Warszawa.
Grabowska, M., Pankowski, K. (red.) (2015). Wybory 2015 w badaniach CBOS. Opinie i Diagnozy 33. Warszawa: 42–56.
Jakubowska, A. (2011). Język wypowiedzi publicznych Jarosława Kaczyńskiego w latach 2007–2011. Refleksje 3: 127–140.
Jaskułowski, K. (2010). Mity narodowej żałoby. Przegląd Polityczny 100: 35–42.
Kochanowicz, J. (2006). Pożegnanie z nowoczesnością, [w:] P. Kosiewski (red.), Jaka Polska? Czyja Polska? Warszawa: 107–116.
Kołodziejczak, M. (2015). Rocznicowe rytuały smoleńskie w perspektywie neodurkheimizmu. Przegląd Politologiczny 2: 177–159.
Kamasa, V. (2014). Techniki językoznawstwa korpusowego wykorzystywane w krytycznej analizie dyskursu: przegląd. Przegląd Socjologii Jakościowej 10(2): 100–117.
Kosewski, M. (2008). Wartości, godność i władza. Dlaczego porządni ludzie czasem kradną, a złodzieje ujmują się honorem. Warszawa.
Kosiński, D. (2013). Teatra polskie. Rok katastrofy. Kraków.
Kowalski, S. (1990). Krytyka solidarnościowego rozumu. Warszawa.
Krzemiński, I. (2017). Narodowo-katolicka mowa o Polsce. Obrońcy krzyża przed Pałacem Prezydenckim. Czas Kultury 33(4): 50–64.
Kwiatkowski, M. (2017). Polityk w przestrzeni międzyludzkiej. Przypadek Jarosława Kaczyńskiego. Relacje. Studia z Nauk Społecznych 3: 157–163.
Linnarud, M. (1976). Lexical density and lexical variation – an analysis of the lexical texture of Swedish students’ written work. Studia Anglica Posnaniensia 7: 45–52.
Merton, R.K. (2002). Teoria socjologiczna i struktura społeczna. Tłum. E. Morawska, J. Wertenstein-Źuławski. Wydanie 2. Warszawa.
Niewiara, A. (2014). Od polskich słów do polskich zdań. W poszukiwaniu słów kluczy do polskiej kultury. Forum Lingwistyczne 1: 65–75.
Paluchowski, W.J. (2000). Metodologiczne problemy analizy treści a wykorzystanie komputerów w badaniach jakościowych, [w:] M. Straś-Romanowska (red.), Metody jakościowe w psychologii współczesnej. Wrocław: 53–64.
Pisarek, W. (2002). Polskie słowa sztandarowe i ich publiczność. Kraków.
Podemski, K. (2013). Badania polskiego dyskursu publicznego II RP, PRL i III RP. Przegląd zagadnień. Kultura i Społeczeństwo 2: 27–66.
Puzynina J. (1997). Słowo – wartość – kultura. Lublin.
Siewierska-Chmaj, A. (2005). Język polskiej polityki. Politologiczno-semantyczna analiza exposé premierów Polski w latach 1919–2004. Rzeszów.
Sobkowiak, B. (1999). Public Relations jako forma komunikowania masowego, [w:] B. Dobek-Ostrowska (red.), Studia z teorii komunikowania masowego. Wrocław: 61–81.
Stubblebine, T. (2008). Wyrażenia regularne. Leksykon kieszonkowy. Wydanie 2. Gliwice.
Turska-Kawa, A. (2014). Fenomen przywództwa Jarosława Kaczyńskiego w kontekście specyfiki elektoratu Prawa i Sprawiedliwości, [w:] D. Plecka (red.), Demokracja w Polsce po 2007 roku. Katowice: 157–176.
Ure, J. (1971). Lexical density and register differentiation. [w:] G. Perren, J.L.M. Trim (eds.), Applications of Linguistics. London: 443–452.
Zamana, J. (2016). Styl przywództwa Jarosława Kaczyńskiego. Analiza retrospektywna. Studia Krytyczne/Critical Studies 2: 201–213.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.