Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
PDF

Słowa kluczowe

prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony

Jak cytować

Badowiec, R. (2021). Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 83(4), 93–105. https://doi.org/10.14746/rpeis.2021.83.4.7

Liczba wyświetleń: 532


Liczba pobrań: 383

Abstrakt

Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.

https://doi.org/10.14746/rpeis.2021.83.4.7
PDF

Bibliografia

Hermeliński, W., Nita-Światłowska, B. (2019). Orzekanie pod nieobecność oskarżonego a gwarancje wynikające z przepisów rangi ponadustawowej. Palestra 9: 14–31.

Jasiński, W. (2019). Prawo dowodowe w postępowaniu przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym oraz Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, [w:] J. Skorupka (red.), System prawa karnego procesowego. Tom 8. Część 2. Warszawa: 1870–1887.

Karlik, P. (2020). Przepisy ogólne o rozprawie głównej, [w:] K. Gajowniczek-Pruszyńska, P. Karlik, Kodeks postępowania karnego. Komentarz do ustawy z 19.7.2019 r., Warszawa: 182–193.

Kłak, C. (2012). Pojęcie skutecznego środka odwoławczego w odniesieniu do przewlekłości postępowania w rozumieniu art. 13 EKPC a polska skarga na przewlekłość postępowania karnego, [w:] P. Czubik, Z. Mach (red.), Hereditas Mercaturæ. Księga pamiątkowa dedykowana świętej pamięci Stanisławowi Miklaszewskiemu. Kraków: 27–62.

Lach, A. (2018). Rzetelne postępowanie dowodowe w sprawach karnych w świetle orzecznictwa strasburskiego. Warszawa.

Treschel, S. (2005). Human Rights in Criminal Proceedings. Oxford.

Urbaniak, M. (2003). Rozpoznawanie spraw pod nieobecność oskarżonego w polskim procesie karnym. Poznań–Kalisz.

Ważny, A. (2020). Przepisy ogólne o rozprawie głównej, [w:] A. Sakowicz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: 983–1008.

Wiliński, P. (2009). Rzetelny proces karny w świetle Konstytucji i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, [w:] P. Wiliński (red.), Rzetelny proces karny. Warszawa: 303–349.

Wiliński, P. (2011). Proces karny w świetle Konstytucji. Warszawa.

Zagrodnik, J. (2020). Przepisy ogólne o rozprawie głównej, [w:] J. Skorupka (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Warszawa: 993–1065.