Słowa kluczowe
podżeganie
pomocnictwo
prawo karne międzynarodowe
jurysdykcja
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 406
Liczba pobrań: 243
Abstrakt
Artykuł poświęcony jest problematyce odpowiedzialności karnej podżegacza i pomocnika za podżeganie lub pomocnictwo do czynów, które mają zostać popełnione poza terytorium Polski. Zgodnie z art. 18 § 2 i § 3 polskiego Kodeksu karnego nakłanianie do oraz ułatwianie popełnienia czynu zabronionego jest zabronione pod groźbą kary. Wątpliwe jest przy tym to, czy owe regulacje mają zastosowanie do sytuacji, gdy czyn, do którego popełnienia sprawca nakłania lub popełnienie którego ułatwia, ma być realizowany za granicą. Co do zasady możliwości takiej wyłączyć nie można. Istnieją jednak pewne kategorie czynów, w odniesieniu do których karalność podżegania czy pomocnictwa do ich zagranicznego popełnienia jest wyłączona. Po pierwsze, z uwagi na to, że znamię danej czynność wykonawczej może wypełnić jedynie zachowanie na terenie Polski, po drugie, dlatego że dane dobro może zostać zaatakowane tylko w kraju oraz, po trzecie, ponieważ wykonanie czynu za granicą nie będzie miało charakteru nieostrożnego, przekraczającego dozwolone ryzyko.
Bibliografia
Bogdan, G. (2017). Uwagi wprowadzające, [w:] W. Wróbel, A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom 2: Część 1. Komentarz do art. 117–211a. Warszawa: 473.
Bojarski, T. (2011). Zasady obowiązywania ustawy karnej, [w:] T. Bojarski (red.), System prawa karnego. Tom 2: Źródła prawa karnego. Warszawa: 543.
Ćwiąkalski, Z. (2013). Komentarz do art. 254, [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom 2: Komentarz do art. 117–277 k.k. Warszawa: 1355.
Derek, M. (2016). Odpowiedzialność karna za współdziałanie w wykonaniu czynu zabronionego popełnionego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Forum Prawnicze 2(34): 62–81.
Derek, M. (2018). Granice przestrzennego obowiązywania polskiej ustawy karnej. Przegląd Sądowy 3: 42–55.
Gardocki, L. (1979). Zagadnienia internacjonalizacji odpowiedzialności karnej za przestępstwa popełnione za granicą. Warszawa.
Górski, A., Falkiewicz, A. (2017). Europeizacja krajowych dóbr prawnych? Uwagi na marginesie wyroku SN z dnia 29 marca 2011 r. (III KK 365/10). Studia Iuridica Lublinensia 26(3):143–149.
Kardas, P. (2017). Sprawstwo i współdziałanie w popełnieniu czynu zabronionego, [w:] R. Dębski (red.), System prawa karnego. Tom 3: Nauka o przestępstwie. Zasady Odpowiedzialności. Warszawa: 1038–1039.
Kulik, M. (2017). Komentarz do art. 62, [w:] M. Mozgawa (red.), Pozakodeksowe przestępstwa przeciwko zdrowiu. Komentarz. Warszawa: 660.
Kuziak, P. (2005). Usiłowanie podżegania w kontekście uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2003 r., I KZP 11/03. Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 1: 153–190.
Mozgawa, M. (2019). Komentarz do art. 254, [w:] M. Mozgawa (red.), Kodeks karny. Komentarz. Warszawa: 828.
Pohl, Ł. (2016). Okoliczności uchylające lub umniejszające winę, [w:] L.K. Paprzycki (red.), System prawa karnego. Tom 4: Nauka o przestępstwie. Wyłączenie i ograniczenie odpowiedzialności karnej. Warszawa: 677–678.
Szewczyk, M. (2013). Komentarz do art. 242, [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom 2: Komentarz do art. 117–277 k.k. Warszawa: 1285.
Tarapata, S. (2016). Dobro prawne w strukturze przestępstwa. Analiza teoretyczna i dogmatyczna. Warszawa.
Tokarczyk, D. (2017). Podżeganie w polskim prawie karnym. Studium z zakresu teorii i praktyki prawa karnego. Warszawa.
Kurzępa, B. (2019). Komentarz do art. 62, [w:] A. Ważny (red.), Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz. Warszawa: 438.
Zając, D. (2017). Odpowiedzialność karna za czyny popełnione za granicą. Kraków.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.