Ciągłość prawna wskaźników referencyjnych stopy procentowej
PDF

Słowa kluczowe

wskaźnik referencyjny stopy procentowej
BMR
EURIBOR
LIBOR

Jak cytować

Kruszka, M. (2020). Ciągłość prawna wskaźników referencyjnych stopy procentowej. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 82(4), 319–333. https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.23

Liczba wyświetleń: 396


Liczba pobrań: 455

Abstrakt

Rozwój rynków finansowych w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wskazał na bardzo ważną rolę finansowych wskaźników referencyjnych, które są wykorzystywane jako bazowa wycena instrumentów finansowych lub do określenia płatności odsetkowych. Po światowym kryzysie finansowym pojawiły się jednak zarzuty, że wskaźniki referencyjne stóp procentowych podlegały manipulacjom. Zaobserwowano również znaczny spadek wartości i znaczenia niezabezpieczonych transakcji międzybankowych. Oba czynniki obniżyły wiarygodność stosowanych dotychczas wskaźników referencyjnych stóp procentowych. Ze względu na odpowiedzialność za stabilność finansową, Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej przyjęły w 2016 r. rozporządzenie w sprawie wskaźników referencyjnych (BMR). Głównym celem niniejszego artykułu jest weryfikacja hipotezy przeprowadzenia istotnej zmiany, której wystąpienie może zagrażać prawnej ciągłości wskaźników referencyjnych stóp procentowych. Głównym przedmiotem analizy były modyfikacje metody opracowywania EURIBOR i LIBOR. Wyniki analizy wykazały, że nowa metoda kaskadowa, która wykorzystuje odpowiednio wyspecyfikowane dane o transakcjach międzybankowych, informacje opisujące dane pochodzące z transakcji na rynkach powiązanych oraz weryfikowalną ocenę ekspercką, stanowi wyłącznie ewolucję metody opartej na kwotowaniach. Oznacza to, że administratorzy nie zmienili rynku, którego pomiar jest celem wskaźników referencyjnych stóp procentowych i nie ma podstaw do diagnozowania ryzyka dla prawnej ciągłości EURIBOR i LIBOR.

https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.23
PDF

Bibliografia

ARRC (2018). Second Report The Alternative Reference Rates Committee. <https://www.newyorkfed.org/medialibrary/Microsites/arrc/files/2018/ARRC-Second-report>.

Ashton, P., Chritophers, B. (2015). On arbitration, arbitrage and arbitrariness in financial markets and their governance: unpacking LIBOR and the LIBOR scandal. Economy and Society 44(2): 188–217.

Berman, B. (2015). How should structured product issuers and distributors respond to the IOSCO principles for financial benchmarks? The Journal of Investing 24(3): 107–115.

Bianchetti, M. (2013). Modern Pricing of Interest Rate Derivatives Including Funding and Collateral, [w:] M. Morinni, M. Bainchetti, Interest Rate Modelling after the Financial Crises, London: 113 – 152.

Chmielewski, T., Sławiński, A. (2010). Wykorzystanie instrumentów nadzorczych w polityce makrostabilnościowej, Zarządzanie Publiczne Nr 3(13): 49–66

Creel, J., Hubert, P., Viennot, M. (2016). The Effect of ECB Monetary Policies on Interest Rates and Volumes, Applied Economics 48: 4477 – 4501

Duffie, D., Stein, J.C. (2015). Reforming LIBOR and Other Financial Market Benchmarks, Journal of Economic Perspectives, 29 (2): 191–212

EBC (2018a). Update on quantitative mapping exercise: <https://www.ecb.europa.eu/paym/initiatives/interest_rate_benchmarks/WG_euro_risk-free_rates/shared/pdf/20180517/2018_05_17_WG_on_euro_RFR_Item_3_1_Mapping_exercise_ECB.pdf>.

Eisl, A., Jankowitsch, R., Subrahmanyam, M.G. (2017). The Manipulation Potential of Libor and Euribor. European Financial Management 23(4): 604–647.

EMMI (2017). Pre-Live Verification Program Outcome and Way Forward. <https://www.emmi-benchmarks.eu/assets/files/D0246B-2017_PLVP%20public%20report%20and%20way%20forward_FINAL.pdf>.

EMMI (2019). EURIBOR Benchmark Statement. <https://www.emmi-benchmarks.eu/assets/files/D0246A-2019-EURIBOR%20Benchmark%20Statement_final%20-%20FINAL.pdf>.

EMMI (2019b). Benchmarks Changes and Cessation Policy: <https://www.emmi-benchmarks.eu/assets/files/D0488D-2014-Benchmarks%20Changes%20and%20Cessation%20Policy.pdf>.

Ewerhart, C., Cassola, N., Ejerskov, S., Valla, N. (2007). Manipulation in money markets. International Journal of Central Banking 3(1): 113–148.

FSMA (2019). The FSMA Authorises EMMI as Administrator of the EURIBOR Benchmark. <https://www.fsma.be/en/news/fsma-authorises-emmi-administrator-euribor-benchmark>.

Georg, C.-P. (2011). The Effect of the Interbank Network Structure on Contagion and Financial Stability. Bundesbank Research Centre Discussion Paper Banking and Financial Studies No. 12.

Gruszczyńska-Brożbar, E. (1999). Rynek długoterminowych kapitałów pieniężnych w strukturze rynku kapitałów pieniężnych, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 61(3–4): 137–149

Gyntelberg, J., Wooldridge, P. (2008). Interbank rate fixings during the recent turmoil. BIS Quarterly Review, March: 59–72.

HM Treasury (2012). The Wheatley Review of LIBOR: final report. <https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/191762/wheatley_review_libor_finalreport_280912.pdf>.

Hörth, E. (1998). New reference rates in EMU. Deutsche Bank Research – EMU Watch No. 60.

IBA (2017). ICE LIBOR Output Statement. <https://www.theice.com/publicdocs/ICE_LIBOR_Output_Statement.pdf>.

IBA (2018). ICE Benchmark Administration Becomes Authorised Benchmark Administrator Under EU Benchmark Regulation. <https://ir.theice.com/press/press-releases/all-categories/2018/04-30-2018-111621679>.

IBA (2019). ICE LIBOR – BMR Changes and Cessation Procedure. <https://www.theice.com/publicdocs/BMR_LIBOR_Change_Cessation_Procedure.pdf>.

Kapuściński, M., Kocięcki, A., Kowalczyk, H., Łyziak, T., Przystupa, J., Stanisławska, E., Sznajderska, A., Wróbel, E. (2016). Mechanizm transmisji polityki pieniężnej w Polsce. Co wiemy w 2015 roku? Materiały i Studia 323. Warszawa.

Klein, P. (2004). Interest rate swaps. Reconciliation of models. The Journal of Derivatives 12(1): 46–57.

Lubiński, M. (2013). Międzybankowy rynek pieniężny i zarażenie. Gospodarka Narodowa 83/24(5/6): 19–41.

Martin, R. (2013). After economy? Social logics of the derivative. Social Text 31(1): 83–106.

McBride, J. (2016). Understanding the Libor Scandal. <https://www.cfr.org/backgrounder/understanding-libor-scandal>.

Mielus, P. (2016). Dylematy reformy indeksów rynku finansowego. Gospodarka Narodowa 86/27(4): 91–114.

Mishkin, F.S., Eakins, S.G. (2015). Financial Markets and Institutions. Harlow.

Mollenkamp, C., Whitehouse, M. (2008). Study casts doubt on key rate. Wall Street Journal, 28 May 2008. <https://www.wsj.com/articles/SB121200703762027135>.

MPG (2014). Market Participants Group on Reforming Interest Rate Benchmarks Final Report. <https://www.fsb.org/wp–content/uploads/r_140722b.pdf>.

Nawrot, W. (2008). Rynek kapitałowy i jego rozwój. Warszawa.

Penczar, M. (2017). Consumer Characteristics with Regard to Choosing Between Fixed and Adjustable

Interest Rates in Mortgage Contracts, Bezpieczny Bank 4(69): 131–146.

Tabb, R., Grundfest, J. (2013). Alternatives to LIBOR. Capital Markets Law Journal 8(3): 229–260.

Vaughan, L., Finch, G. (2017). The Fix: How Bankers Lied, Cheated and Colluded to Rig the World’s Most Important Number. Chichester.