Słowa kluczowe
wiek
starsi pracownicy
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 322
Liczba pobrań: 283
Abstrakt
Głównym celem artykułu jest porównanie, jak absencja chorobowa kształtuje się wśród pracowników z różnych grup wieku. Dodatkowym celem jest zweryfikowanie, czy w Polsce występuje taki sam wzór absencji chorobowej, jaki zaobserwowano w kilku innych krajach, polegający na odmiennym schemacie zachowań absencyjnych wśród młodszych i starszych pracowników. Do pomiaru absencji wykorzystane zostały trzy wskaźniki: (1) średnia częstość absencji w trakcie roku, (2) średnia długość absencji w trakcie roku, (3) średnia długość pojedynczego zwolnienia. Te wskaźniki skalkulowano dla pięcioletnich grup wieku, z uwzględnieniem dodatkowego podziału ze względu na płeć. Do obliczeń wykorzystano dane Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na temat absencji chorobowej z tytułu choroby własnej za lata 2012–2019. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że pracownicy, w zależności od wieku, cechują się odmiennymi zachowaniami absencyjnymi. Chodzi tutaj jednak nie tyle o ogólny poziom absencji, ile o szczegółową jej konfigurację w zakresie poszczególnych parametrów. Przede wszystkim udało się potwierdzić wzór absencji chorobowej w odniesieniu do najmłodszych i najstarszych pracowników: najmłodsi pracownicy najczęściej korzystają ze zwolnień i są one najkrótsze, podczas gdy najstarsi pracownicy najrzadziej korzystają ze zwolnień i są one najdłuższe.
Bibliografia
Edwards, P., Kay, G. (2010). Absence from work. Dublin: Eurofund. .
Henderson, M., Hotopf, M., Leon, D.A. (2009). Childhood temperament and long-term sickness absence in adult life. British Journal of Psychiatry 194(3). doi: 10.1192/bjp.bp.107.044271
Hill, J.M.M., Trist, E.L. (1955). Changes in accidents and other absences with length of service. Human Relations 8(2). doi:10.1177/001872675500800202
Jurek, Ł. (2021). Proces starzenia się zasobu siły roboczej: studium demograficzno-ekonomiczne’, [w:] R. Jończy, A. Dolińska (red.), Procesy migracyjne w południowo-zachodniej Polsce w kontekście sytuacji na rynku pracy. Wybrane zagadnienia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu: 124–143.
Melchior, M. et al. (2005). Work factors and occupational class disparities in sickness absence: findings from the GAZEL cohort study. American Journal of Public Health 95(7): 1206–1212. doi:10.2105/AJPH.2004.048835
Slowey, M., Zubrzycki, T. (2018). Living longer, learning longer – working longer? Implications for new workforce dynamics. Dublin: Higher Education Research Centre, DCU. <http://heer.qaa.ac.uk/pages/default.aspx>.
Striker, M. (2015). Stereotypy dotyczące absencji chorobowej pracowników a zatrudnialność. Kwartalnik Ekonomistów i Menedżerów 35(1): 109–123. doi:10.5604/01.3001.0009.4577
Striker, M. (2016). Absencja chorobowa pracowników. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Thorsen, S.V. et al. (2015). The sickness absence in the Nordic countries. Copenhagen: Nordic Social Statistical Committee.
Weiss, D., Kornadt, A.E. (2018). Age-stereotype internalization and dissociation: contradictory processes or two sides of the same coin? Current Directions in Psychological Science 27(6). doi: 10.1177/0963721418777743
ZUS (2020). Absencja chorobowa w 2019 roku. Warszawa: Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.