Kredyt obarczony ryzykiem walutowym jako zagadnienie społeczne. Kilka refleksji na temat sytuacji kredytobiorców kredytów indeksowanych do CHF/denominowanych w CHF w kontekście zasady sprawiedliwości sensu largo

Abstrakt

Zjawisko kredytów frankowych w Polsce ujawniło nieskuteczność ochrony praw konsumentów oraz niezrozumienie unijnej idei równoważenia umownych praw i obowiązków konsumenta wobec przedsiębiorcy. Brak systemowego rozwiązania tej kwestii doprowadził do tego, że obecnie osoby posiadające zadłużenie we franku szwajcarskim toczą spór nie tylko z bankami, ale również z tą częścią społeczeństwa, która czuje się pokrzywdzona tym, że umowy zawierające klauzule abuzywne ulegają unieważnieniu. Tyle że perspektywa kredytobiorcy złotowego nie uwzględnia kluczowych czynników, które zdeterminowały taki układ zdarzeń (pomijając nawet fakt, że to nie orzeczenie sądu czyni umowę kredytu nieważną). W niniejszym artykule przedstawiono i omówiono owe czynniki, dzięki którym możliwa była ekspansja kredytów waloryzowanych kursem CHF w latach 2004–2010. Na podstawie ich analizy autorka dowodzi, że w tamtym okresie do nierównego potraktowania konsumentów w dostępie do usług kredytowych doszło, a obecnie toczone spory sądowe nie mogą uwzględniać zasady sprawiedliwości społecznej, która nie obejmuje dóbr czy usług, na które państwo nie ma wpływu przy zastosowaniu mechanizmów dystrybutywnych.