Abstrakt
Ewolucja ustroju stolicy miała specyficzny charakter, ponieważ jej ustrój różnił się od typowej jednostki samorządu terytorialnego. Początkowo Warszawa była związkiem niezależnych dzielnic-gmin, jednak ze względu na paraliż decyzyjny i kompetencyjny przekształcono Warszawę w związek komunalny, tworząc jedną dużą gminę Warszawa-Centrum i 10 mniejszych gmin. Kolejna zmiana polegała na zlikwidowaniu gmin i utworzeniu dzielnic. W ustroju Warszawy przeprowadzono zmiany dotyczące organu wykonawczego od kolegialnego do monokratycznego. Najistotniejsza zmiana to wybór prezydenta w wyborach bezpośrednich. Obecnie ustrój jest podobny do ustroju miast takich jak Berlin i Paryż.Bibliografia
Augustyniak, M. (2010), Jednostki pomocnicze gminy, Warszawa.
Elżanowski, M. (1982), Przesłanki reform podziału terytorialnego; studium z nauki administracji i prawa administracyjnego, Warszawa.
Faliński, S. (2013), Warszawski samorząd terytorialny w latach 1990-2002. Geneza, ustrój, idee ustrojowe, aktywność, Warszawa.
Faliński, S. (2013), Warszawskie warianty, zrealizowane i niezrealizowane koncepcje ustroju Warszawy w latach 1990-2002, Siedlce.
Gajl, N. (1993), Finanse i gospodarka lokalna na świecie, Warszawa.
Gronkiewicz-Waltz, H. (1990), Warszawa obligatoryjnym związkiem gmin, Gazeta Samorządowa 4-5: 14.
Jagoda, J. (2014), Tryb wyboru organów wykonawczych a ich relacje z organami stanowiącymi jednostek samorządu terytorialnego, [w:] Stec, M., Małysa-Sulińska, K. (red.), Pozycja ustrojowa organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego, Warszawa: 98-109.
Kulesza, M. (2006), Konsolidacja zarządzania w samorządzie – wybrane zagadnienia. Uwagi do dyskusji, Samorząd Terytorialny 16(7/8): 5-17.
Niziołek, M. (2008), Problemy ustroju aglomeracji miejskich ze szczególnym uwzględnieniem Warszawy, Warszawa.
Olejniczak-Szałowska, E. (2014), Problematyka determinantów wyboru monokratycznego lub kolegialnego modelu organu wykonawczego na poszczególnych szczeblach jednostek samorządu terytorialnego, [w:] M. Stec, M., Małysa-Sulińska, K. (red.), Pozycja ustrojowa organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego, Warszawa: 28-57.
Rajca, L. (2009), Dysfunkcjonalne rozwiązania prawne w polskim samorządzie, [w:] Lutrzykowski, A. (red.), Samorząd terytorialny. Ale jaki?, Toruń: 131-148.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.