Przerwanie biegu przedawnienia roszczeń przez wszczęcie mediacji

Abstrakt

Artykuł dotyczy kwestii przerwania biegu przedawnienia roszczeń przez wszczęcie mediacji. W artykule poddano analizie ten przypadek, przedstawiając go najpierw w kontekście pozostałych przewidzianych w Kodeksie cywilnym przyczyn przerwania biegu przedawnienia, które budzą liczne kontrowersje, i na tym tle pokazano, że wątpliwości interpretacyjne powstają także w odniesieniu do tej przyczyny przerwania biegu przedawnienia, zwłaszcza jeśli chodzi o mediację inicjowaną przez stronę. Wynikają one przede wszystkim z tego, że choć zgodnie z art. 183⁶ § 1 k.p.c. wszczęcie mediacji następuje z chwilą doręczenia przez stronę mediatorowi wniosku o przeprowadzenie mediacji (z dołączonym dowodem doręczenia jego odpisu drugiej stronie), to jednak nie uregulowano prawnie sytuacji, gdy wniosek taki zawierał będzie braki formalne (a poglądy doktryny co do tego, czy możliwe jest ich uzupełnienie i wszczęcie wówczas mediacji, a co za tym idzie – przerwanie biegu przedawnienia, są diametralnie zróżnicowane). Ponadto źródłem wspomnianych wątpliwości jest też art. 183⁶ § 2 k.p.c., w którym ustawodawca przewidział cały szereg przypadków, w jakich pomimo prawidłowego doręczenia wspomnianego wyżej wniosku nie będzie dochodzić do wszczęcia mediacji. W artykule poddano je dokładnej analizie, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu takich sytuacji na przerwanie biegu przedawnienia roszczeń (w tym oceniając zasadność tych rozwiązań prawnych oraz odnosząc się do poglądów doktryny i zgłaszając uwagi de lege ferenda). Podniesiono także kwestie wiążące się z przedawnieniem w przypadku, w którym to sąd kieruje strony do mediacji.