Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a

Article Sidebar

PDF
Opublikowane: mar 31, 2017
DOI: https://doi.org/10.14746/rpeis.2017.79.1.6
Słowa kluczowe:
nowelizacja prawa karnego, przestępstwa terrorystyczne, niekonstytucyjność

Main Article Content

Marcin Byczyk
Uniwersytet w Pasawie

Abstrakt

Mocą ustawy z dnia ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych do polskiego porządku prawnego implementowane zostały postanowienia Protokołu dodatkowego Konwencji Rady Europy o Zapobieganiu Terroryzmowi, w wyniku czego do Kodeksu karnego dodano m.in. art. 259a. Analiza tej regulacji wywołuje szereg wątpliwości o charakterze dogmatycznym, chociażby z powodu dwukrotnego wartościowania szczególnego zamiaru sprawcy, po pierwsze - jako ratio legis kryminalizacji, po drugie - jako podstawa do obligatoryjnego zaostrzenia kary. Wątpliwości te stanowią punkt wyjścia rozważań o charakterze bardziej ogólnym, tj. wyboru właściwego sposobu prawnokarnej reakcji na czynu zabronione sprawców działających z pobudek zasługujących na szczególne potępienie. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecny kształt regulacji ukierunkowanych na zwalczanie coraz bardziej rozpowszechnionego w Europie niebezpiecznego zjawiska terroryzmu budzi poważne zastrzeżenia co do ich wewnętrznej spójności oraz zgodności z normami konstytucyjnymi.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Jak cytować
Byczyk, M. (2017). Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 79(1), 73-84. https://doi.org/10.14746/rpeis.2017.79.1.6
Numer
Tom 79 Nr 1 (2017)
Dział
ARTYKUŁY

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

  1. Aleksandrowicz, T.R. (1988), Pojęcie czynu o charakterze terrorystycznym de lege lata i delege ferenda (wybrane zagadnienia), Problemy Prawoznawstwa 10.
  2. Donini, M. (2007), Das Strafrecht und der "Feind", Lit Verlag, Berlin.
  3. Fernández, E. A., Vallejo, M.J., Perrino-Pérez, Á.L., (2016), Viajes al extranjero con fines terroristas: el debate sobre la cuestión y la necesidad político criminal de su tipificación penal, [w:] Terrorismo en el siglo XXI, red. E.A. Fernández, Dykinson.
  4. Günter, J. (2004), Bürgerstrafrecht und Feindstrafrecht, Höchstrichterliche Rechtsprechung im Strafrecht.
  5. Heinz, B.W. (2007), Mehr und härtere Strafen – mehr Innere Sicherheit! Stimmt diese Gleichung? Strafrechtspolitik und Sanktionierungspraxis in Deutschland im Lichte kriminologischer Forschung, 31.03.2007, Kansai Universität, Osaka, http://www.uni-konstanz.de/rtf/kis/Heinz_Mehr_und_haertere_Strafen_he306.pdf.
  6. Hoffman, B. (2001), Oblicza terroryzmu, Bertelsmann Media, Warszawa.
  7. Hołyst, B. (2009), Kryminologia, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa.
  8. Huk, T. (1986), Glosa do wyroku SN z 22.1.1985, IV KR 336/84, Palestra 12.
  9. Indecki, K. (2009), Stosowanie praw człowieka wobec sprawców aktów terrorystycznych, [w:] Indecki, K., Potejko, P. (red.), Terroryzm. Materia ustawowa?, ABW, Warszawa.
  10. Kolasiński, B. (2002), Dyrektywy wymiaru kary wobec sprawców, Prokuratura i Prawo 5.
  11. Kunze, E. (1991), Przygotowanie przestępstwa w ujęciu polskiego prawa karnego, WN UAM, Poznań.
  12. Lewis, B. (2002), The Assassins, Basic, New York.
  13. Liedel, K. (2006) Terroryzm. Anatomia zjawiska, WN Scholar, Warszawa.
  14. Majewski, J. (2016), Komentarz do art. 115 § 20, teza 13, [w:] Wróbel, W., Zoll, A. (red.), Kodeks karny. Część ogólna, t. 2, cz. 2: Komentarz do art. 53–116, wyd. 5, Wolters Kluwer, Warszawa.
  15. Maogoto, J.N. (2016), Battling Terrorism: Legal Perspectives on the Use of Force and the War on Terror, Routledge, New York.
  16. Marzahn, T. (2010), Das Feindstrafrecht als Komponente des Präventionsstaats?, Lit Verlag, Augsburg.
  17. Miraglia, M. (2005), Una nuova normalità: metamorfosi della giustizia penale statunitense dopo l'11 settembre, Cassazione Penale 1224.
  18. Mullikin, A., Rahman, S.M. (2010), The ethical dilemma of the USA government wiretapping, International Journal of Managing Information Technology 2(4).
  19. Wilkinson, P. (1979), Terrorism and the Liberal State, John Wiley and Sons, Halsted Press, New York.
  20. Pawłowski, A. (1980), Terroryzm w Europie w XIX i XX wieku, Zielona Góra.
  21. Pohl, Ł. (2007), Struktura normy sankcjonowanej. Zagadnienia ogólne, WN UAM, Poznań.
  22. Radoniewicz, F. (2015), Techniki implementacji do polskiego porządku postanowień decyzji ramowych Rady Unii Europejskiej dotyczących prawa karnego materialnego, Przegląd Prawa Konstytucyjnego 3.
  23. Sinn, A. (2006), Moderne Verbrechensverfolgung – auf dem Weg zu einem Feindstrafrecht?, Zeitschrift für Internationale Strafrechtsdogmatik 3.
  24. Sońta, C. (2005), Przestępstwo o charakterze terrorystycznym w prawie polskim, Wojskowy Przegląd Prawniczy 4.
  25. Sroka, T. (2015), [w:] Zawłocki, R., Królikowski, M. (red.), Kodeks karny. Komentarz, t. 1, C.H. Beck, Warszawa.
  26. Wojciechowski, S. (2013), Terroryzm na początku XXI wieku, WN Contact, Poznań.
  27. Zagorzały, R. (2007), Przestępstwo o charakterze terrorystycznym w polskim prawie karnym, Prokuratura i Prawo 7–8.
  28. Zawłocki, R. (2011), [w:] Zawłocki, R., Królikowski, M. (red.), Kodeks karny. Komentarz, t. 1, C.H. Beck, Warszawa.
  29. Zöller, M.A. (2009), Terrorismusstrafrecht, Ein Handbuch, C.F. Müller, Hamburg.
  30. Zöller, M.A. (2010), Willkommen in Absurdistan – Neue Straftatbestände zur Bekämpfung des Terrorismus, Goltdammer's Archiv für Strafrecht.
  31. Zöller, M.A. (2014), Strafrechtliche Verfolgung von Terrorismus und politischem Extremismus Zeitschrift für Internationale Strafrechtsdogmatik 9.