Podstawy traktatowe wolności żeeglugi na rzekach międzynarodowych z perspektywy międzynarodowego prawa zasobów wodnych

Abstrakt

Celem artykułu jest zaprezentowanie problematyki wolności żeglugi na rzekach międzynarodowych w świetle prawa i praktyki międzynarodowej. Autor analizuje postanowienia najważniejszych umów międzynarodowych, które określały zakres i zasady korzystania z tej wolności. Na tej podstawie formułuje konkluzję, że umowy te nie formułowały powszechnej wolności żeglugi na rzekach międzynarodowych, jak również tezę, że takiej powszechnej wolności żeglugi nie gwarantowała żadna norma prawa zwyczajowego. Problematykę tę autor prezentuje z perspektywy współczesnego międzynarodowego prawa zasobów wodnych, które bardzo wyraźnie powiązane jest z międzynarodowym prawem środowiska. Regulacje tego prawa, a zwłaszcza Konwencja o prawie nieżeglugowego użytkowania międzynarodowych cieków wodnych z 1997 r., nie przewidują powszechnej wolności żeglugi na transgranicznych ciekach wodnych. Podobne konstrukcje znajdujemy w pracach Komisji Prawa Międzynarodowego (reguły helsińskie i reguły berlińskie).