Theft or misappropriation of a tangible asset as the matrimonial property
PDF (Język Polski)

Keywords

misappropriation
theft
matrimonial property
co-ownership
ownership

How to Cite

Tyburcy, T. (2018). Theft or misappropriation of a tangible asset as the matrimonial property. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 80(3), 75–85. https://doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.3.7

Number of views: 1751


Number of downloads: 6110

Abstract

According to the dominant opinion in the case-law, the spouse who disposes of the assets included within the matrimonial property against the will of the other spouse commits either a theft or misappropriation, depending on which party (the perpetrator or the victim) controls the assets in question. There is, however, a minority view according to which it is not possible for a spouse to commit a crime of stealing assets included in the matrimonial property and any unlawful appropriation of such assets by a spouse must be qualified in accordance with Article 284 par. 1 of the Penal Code. Both positions have their basis in the understanding of the notion of ‘possession’ as a subject of protection under the legal provisions in which offences against property are defined. It is generally accepted that what matters is the factual ownership of a given object, but there is no agreement in the literature as to the uniform definition of this ownership.
https://doi.org/10.14746/rpeis.2018.80.3.7
PDF (Język Polski)

References

Andrejew, I., Świda, W., Wolter, W. (1973), Kodeks karny z komentarzem, Warszawa.

Bafia, J., Mioduski, K., Siewierski, M. (1987), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa.

Bończak-Kucharczyk, E. (2012), Własność lokali i wspólnota mieszkaniowa, Warszawa.

Filar, M. (2012), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa.

Glaser, S., Mogilnicki, A. (1934), Kodeks karny. Komentarz, Kraków.

Gniewek, E. (2006), Prawo rzeczowe, Warszawa 2006.

Górniok, O., Hoc, S., Przyjemski S. (1999), Kodeks karny. Komentarz, t. 3, Gdańsk.

Grześkowiak, A., Wiak, K. (2012), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa.

Ignatowicz, J., Piasecki, K., Pietrzykowski, J., Winiarz, J. (1990), Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem, Warszawa.

Królikowski, M., Zawłocki, R. (2013), Kodeks karny. Część szczególna, t. 2, Warszawa.

Kubicki, L. (1959), W sprawie „Problematyki zaboru przez jednego z małżonków mienia objętego współwłasnością ustawową”, Państwo i Prawo 59(11): 856–864.

Kubicki, L. (1960), Granice zarządu wspólnym mieniem małżonków a odpowiedzialność karna, Państwo i Prawo 60(4–5): 785–783.

Kukuła, Z. (2009), Prawnokarna ochrona spadku, Przegląd Sądowy 9(2): 106–118.

Makarewicz, J. (1932), Kodeks karny z komentarzem, Lwów.

Marek, A. (red.) (1997), Prawo karne, Warszawa

Marzec, J.F. (1959), Z problematyki zaboru przez jednego z małżonków mienia objętego współwłasnością ustawową, Państwo i Prawo 59(11): 848–857.

Mozgawa, M. (2006), Kodeks karny. Praktyczny komentarz, Kraków.

Peiper, L. (1936), Komentarz do Kodeksu karnego i Prawa o wykroczeniach, Kraków.

Piaczyńska, A. (2011), Przywłaszczenie składnika spadku przez współspadkobiercę, Prokuratura i Prawo 11(3): 84–98.

Rudnicki, S. (2007), Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe, Warszawa.

Satko, J. (1998), Glosa do wyroku SN z 9 kwietnia 1997 r., III KKN 241/96, Orzecznictwo Sądów Polskich 98(5): 244–253.

Siewierski, M. (1963), Kodeks karny i Prawo o wykroczeniach. Komentarz, Warszawa.

Sośnicka, A., Przestępstwo i wykroczenie przywłaszczenia w polskim prawie karnym, Warszawa.

Stefański, R.A. (1995), Odpowiedzialność karna za zabór mienia stanowiącego wspólność majątkową, Prokuratura i Prawo 10.

Stelmachowski, A. (1960), Jeszcze w sprawie zaboru przez jednego z małżonków mienia objętego wspólnością ustawową, Państwo i Prawo 4–5.

Wąsek, A. (2004), Kodeks karny. Komentarz, t. 2, Warszawa.

Wojciechowski, J. (1976), Mienie jako przedmiot przestępstwa kradzieży, Annales UMCS, sectio G, vol. 23.

Zawłocki, R. (2011), System prawa karnego. Przestępstwa przeciwko mieniu i gospodarcze, t. 9, Warszawa.

Zoll, A. (2006), Kodeks karny. Komentarz, Część szczególna, Kraków.