Keywords
postulative statement of will
acts undertaken in criminal proceedings
How to Cite
Number of views: 443
Number of downloads: 608
Abstract
This paper focuses on the revocation of a statement of will made in legal proceedings, on the example of revocation of a declaration to compound a legal action (private charge) made by a private prosecutor before the commencement of judicial proceedings at the first main trial (Article 496 § 2 of the Code of Criminal Procedure).
The basis for the deliberation presented in this paper is an assumption that there exists a binding dispository clause between the parties to a criminal trial regarding their acts in the proceeding, postulating the making of a statement of will. The departure from that statement must result from a certain modifying legal norm binding in a given criminal procedural law. Thus, in the absence of a norm in the legal regulation, which would limit the private prosecutor regarding free disposal (use) of a statement declaring withdrawal of the charges as of the moment from the commencement of judicial proceedings at the first trial, it should be deemed that such a statement is revocable.
The temporal limits to freely use such a statement have been determined on the basis of a sequence scheme of the acts undertaken in criminal proceedings, assuming that a statement made by a private prosecutor belongs to the scope of application of a legal norm underlying another legal norm that updates the making of another sequence of acts in the criminal proceedings, being the making of an imperative statement of will.
This approach clearly outlines the temporal limits of the act-in-law that then takes a form of a postulative statement of will. In other words, the making of an imperative statement of will (issuing of a decision) excludes any modification within the initiating postulative statement of will as the latter has become ‘consumated’ by the updating of a legal norm lying (as an imperative statement of will) at the basis of a given act-in-law.
An attempt to cancel a statement of will made at an earlier date to drop the charges (withdraw the accusation) by a private prosecutor, following the decision of a discontinuance of a proceeding filed by private prosecution may only be recognised as filing a stage complaint and may constitute the ground for a complaint filed as a result of a decision to discontinue the proceedings.
References
Bafia J., [w:] J. Bafia, J. Bednarzak, M. Flemming, S. Kalinowski, H. Kempisty, M. Siewierski: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 1971.
Bieńkowska B., Dyspozycyjność stron w procesie karnym na tle zasady kontradyktoryjności, Przegląd Sądowy 1994, nr 6.
Cieślak M., Polska procedura karna podstawowe założenia teoretyczne, Warszawa 1984, [w:] S. Waltoś (red), Marian Cieślak. Dzieła wybrane, t. 2, Kraków 2011.
Daszkiewicz W., Oskarżyciel w polskim procesie karnym, Warszawa 1970.
Gil D., Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego w polskim prawie karnym, Warszawa 2011.
Grzegorczyk T., Tylman J., Polskie postępowanie karne, Warszawa 2009.
Grzegorczyk T., Odstąpienie od oskarżenia w sprawach o czyny ścigane z oskarżenia prywatnego, Palestra 2009, nr 1-2.
Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego oraz ustawa o świadku koronnym. Komentarz, Warszawa 2008.
Hofmański P., Sadzik E., Zgryzek K., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 3, Warszawa 2012.
Janusz-Pohl B., O wyroku nieistniejącym w polskim procesie karnym, Państwo i Prawo 2013, z. 12.
Janusz-Pohl B., Przyczynek do rozważań o formalnym i konwencjonalnym charakterze procesu karnego [w druku].
Kalinowski S., Siewierski M.: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 1966.
Lipczyńska M., Oskarżenie prywatne, Warszawa 1977.
Marszał K., Ingerencja prokuratora w ściganie przestępstw prywatnoskargowych, Warszawa 1980.
Nowak L., Wronkowska S., Zieliński M., Ziembiński Z., Czynności konwencjonalne w prawie, Studia Prawnicze 1972, z 33.
Nowikowski I., Odwołalność czynności procesowych stron w polskim procesie karnym, Lublin 2001.
Peiper L., Komentarz do kodeksu postępowania karnego, Kraków 1933.
Stachowiak S., Funkcje skargowości w polskim procesie karnym, Poznań 1975.
Stefański R.A., [w:] J. Bratoszewski, L. Gardocki, Z. Gostyński, S. M. Przyjemski, R. A. Stefański, S. Zabłocki: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 3, Warszawa 2004.
Szerer M., Glosa do uchwały składu siedmiu sędziów SN z dnia 17 września 1959 r., Państwo i Prawo 1960, z. 11,
Śliwiński S., Polski proces karny przed sądem powszechnym. Zasady ogólne, Warszawa 1948.
Waltoś S., Postępowania szczególne w procesie karnym, Warszawa 1973.
Ważny A., [w:] K. T. Boratyńska, A. Górski, A. Sakowicz, A. Ważny: Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2012.
Wieczorkiewicz-Kita J., Formalny i konwencjonalny charakter procesu karnego (niepublikowana rozprawa doktorska), Szczecin 2009.
Wiliński P. (red), Kontradyktoryjność w polskim procesie karnym, Poznań 2013.
Wiliński P., Przegląd orzecznictwa, Prawo Karne 2013, nr 2.
Woźniewski K., Prawidłowość czynności procesowych w polskim procesie karnym, Gdańsk 2010.
Zabłocki S., Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 27 kwietnia 2001 r., Palestra 2001, nr 9-10.
Ziembiński Z., Kompetencja i norma kompetencyjna, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 1969, z. 4.
Ziembiński Z., Problemy podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980.
License
Copyright (c) 2014 WPiA UAM
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.