Keywords
EU directive
obligated institution
virtual currency
real beneficiary
How to Cite
Number of views: 1294
Number of downloads: 557
Abstract
This study is devoted to issues associated with counteracting money laundering. The analysis of the current regulations forms the basis for presenting the changes in the system of money laundering prevention that were introduced by the Act of 1 March 2018 on Counteracting Money Laundering and Terrorist Financing. At the same time, its entry into force is an expression of the implementation of EU obligations related to the need to implement the AML IV and V Directive in the national legal order. This enables both the presentation of applicable regulations and the assessment of the adaptation of Polish provisions to applicable EU regulations. The issue is all the more important because some provisions of the ‘Fifth’ AML Directive have been not transposed into the national Act, despite the deadline expiring on 10 January 2020. This justifies putting forward the appropriate de lege ferenda postulates. At the same time, due to the broad nature of the issue discussed in this study, the arguments made are limited to the subjective scope of the Act of 1 March 2018.
References
Bala., S., Kopyściański, T., Srokosz, W. (2016). Kryptowaluty jako elektroniczne instrumenty płatnicze bez emitenta. Aspekty informatyczne, ekonomiczne i prawne. Wrocław.
Bieniek, B. (2010). Pranie pieniędzy w prawie międzynarodowym, europejskim oraz polskim. Warszawa.
Cyman, D. (2013). Elektroniczne instrumenty płatnicze a bezpieczeństwo uczestników rynku finansowego. Warszawa.
Dąbrowska, J. (2017). Charakter prawny bitcoin. Studia i Artykuły 1: 77–81.
Filipkowski, W. (2011). Systemy przeciwdziałania i zwalczania przestępczości zorganizowanej, [w:] W. W. Pływaczewski (red.), Przestępczość zorganizowana. Warszawa: 187–198 i 200–208.
Filipkowski, W., Pływaczewski, E.W. (2003) Wybrane inicjatywy międzynarodowe w zakresie przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, [w:] A. Adamski (red.) Przestępczość gospodarcza z perspektywy Polski i Unii Europejskiej. Materiały z Międzynarodowej Konferencji Naukowej-Mikołajki, 26–28 września 2002. TNOiK, Toruń: 359–362.
Filipkowski, W., Pływaczewski, E.W. (2007). Standardy przeciwdziałania procederowi prania pieniędzy. Państwo i Prawo 62(10): 93–103.
Filipkowski, W., Prokop, K. (2006). Wolne zawody prawnicze a przeciwdziałanie praniu pieniędzy. Państwo i Prawo 61(2): 69–83.
Golonka, A. (2009). „Kolejna” dyrektywa unijna w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy – czas na ocenę dostosowania polskich regulacji prawnych. Studia Europejskie CE UW 1: 112.
Golonka, A. (2008). Prawnokarne zagadnienia przeciwdziałania wprowadzania do obrotu wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł. Rzeszów.
Grynfelder, J. (2010), [w:] W. Kapica (red.), Przeciwdziałanie praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Komentarz. Warszawa (dokument Lex).
Jasiński, W. (2012). Osoby na eksponowanych stanowiskach politycznych. Przeciwdziałanie korupcji i praniu pieniędzy. Warszawa.
Jasiński, W. (2013). System przeciwdziałania i zwalczania prania pieniędzy, [w:] Proceder prania pieniędzy i jego implikacje. Warszawa: 71–78.
Jurkowska, A. (2004), [w:] Z. Brodecki (red.), Finanse. Warszawa: 273.
Kluczyński, M. (2011). Politically Exposed Person, czyli osoba zajmująca eksponowane stanowisko polityczne jako klient o podwyższonym stopniu ryzyka. Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 5: 177–197.
Lizak, R. (2018). Pranie pieniędzy w prawie polskim na tle europejskim, międzynarodowym i amerykańskim. Warszawa.
Mackiewicz, P., Musiał, M. (2014). Rozwój wirtualnych systemów monetarnych. Nauki o Finansach 1: 136–139.
Michalska-Warias, A. (2013). Pranie pieniędzy w prawie międzynarodowym i prawie Unii Europejskiej, [w:] E.W. Pływaczewski, Proceder prania pieniędzy i jego implikacje. Warszawa: 61–67, 70.
Niemierka, S., Smykla, B. (2001). Przeciwdziałanie praniu pieniędzy w bankach – aspekty prawne. Warszawa.
Pływaczewski, E.W. (2002). Przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy z perspektywy międzynarodowej. Państwo i Prawo 57(8): 43–52.
Srokosz, W. (2011). Instytucje parabankowe w Polsce. Warszawa.
Wójcik, J.W. (2002). Pranie pieniędzy. Kryminologiczna i kryminalistyczna ocena transakcji podejrzanych. Warszawa.
License
Copyright (c) 2020 WPiA UAM
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.