O przypisywaniu sprawstwa czynu zabronionego w przypadku typów formalnych i typów znamiennych skutkiem w sensie statycznym
PDF

Słowa kluczowe

przypisanie
sprawstwo
typy formalne
typy skutkowe
skutek statyczny
skutek dynamiczny

Jak cytować

Tarapata, S. (2020). O przypisywaniu sprawstwa czynu zabronionego w przypadku typów formalnych i typów znamiennych skutkiem w sensie statycznym. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny I Socjologiczny, 82(4), 245–258. https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.18

Liczba wyświetleń: 645


Liczba pobrań: 542

Abstrakt

Celem artykułu jest ustalenie treści przesłanek przypisania sprawstwa przestępstw formalnych i skutkowych w sensie statycznym. W tekście wykazano, że badając sprawstwo typów formalnych i skutkowych statycznych, można używać szereg elementów stosowanych w procesie tzw. obiektywnego przypisania skutku w sensie dynamicznym. Podkreślono również, że w obrębie czynów formalnych i skutkowych w sensie statycznym można odnaleźć swoiste odpowiedniki tzw. negatywnych przesłanek przypisania skutku ujmowanego dynamicznie.

https://doi.org/10.14746/rpeis.2020.82.4.18
PDF

Bibliografia

Bielski, M. (2009). Obiektywna przypisywalność skutku w prawie karnym. (Niepublikowana rozprawa doktorska). Kraków.

Bielski, M. (2012). Kryteria obiektywnego przypisania skutku na tle współczesnej polskiej dogmatyki prawa karnego, [w:] P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel (red.), Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla. Tom 2. Warszawa: 503–528.

Buchała, K., Zoll, A. (1997). Polskie prawo karne. Warszawa.

Cieślak, M. (1994). Polskie prawo karne. Zarys systemowego ujęcia. Warszawa.

Dąbrowska-Kardas, M., Kardas, P. (2016) [w:] A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Tom 3: Komentarz do art. 278–363. Warszawa: 30–75.

Gardocki, L. (1982). Typizacja uproszczona. Studia Iuridica 10: 71–82.

Giezek J. (2002). Narażenie na niebezpieczeństwo oraz jego znaczenie w konstrukcji czynu zabronionego. Przegląd Prawa i Administracji 50: 113–133.

Giezek, J. (1994). Przyczynowość oraz przypisanie skutku w prawie karnym. Wrocław.

Giezek, J. (2012). Dynamika stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego oraz jej wpływ na odpowiedzialność karną, [w:] P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel (red.), Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla. Tom 2. Warszawa: 563–584.

Giezek, J. (2013). Świadomość sprawcy czynu zabronionego. Warszawa.

Giezek, J., Gruszecka, D. (2015). Prawnokarne (obiektywne) przypisanie narażenia dobra prawnego na niebezpieczeństwo, [w:] J. Majewski (red.), Kryminalizacja narażenia dobra prawnego na niebezpieczeństwo. Warszawa.

Giezek, J., Kardas, P. (2016). O kryteriach obiektywnego oraz subiektywnego przypisania z punktu widzenia podstaw odpowiedzialności karnej – uwagi wprowadzające, [w:] J. Giezek, P. Kardas (red.), Obiektywne oraz subiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej. Warszawa: 11–37.

Gruszecka, D. (2013). Ochrona dobra prawnego na przedpolu jego naruszenia. Analiza karnistyczna. Warszawa.

Iwański, M. (2016). Odpowiedzialność karna za przestępstwa korupcyjne. Kraków.

Kardas, P. (2001). Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie. Kraków.

Kopeć, M.D. (2015). Zwyczaj jako okoliczność wyłączająca przestępność czynu w polskim prawie karnym. Lublin.

Lipiński, K. (2018). Wzorce osobowe w prawie karnym. (Niepublikowana rozprawa doktorska). Wrocław.

Majewski, J. (1997). Prawnokarne przypisanie skutku przy zaniechaniu (zagadnienia węzłowe). Kraków.

Patryas, W. (1988). Interpretacja karnistyczna. Studium metodologiczne. Poznań.

Piórkowska-Flieger, J. (2019). Skutek czynu zabronionego w polskim prawie karnym. Lublin.

Pohl, Ł. (2007). Struktura normy sankcjonowanej w prawie karnym. Poznań.

Pohl, Ł. (2016). O pojmowaniu i roli możliwości wykonania działania w dogmatycznie ujmowanej strukturze przestępstwa. Opolskie Studia Administracyjno-Prawne 14(1): 41–46.

Pohl, Ł. (2017). Czyn w prawie karnym, [w:] R. Dębski (red.), System prawa karnego. Tom 3. Warszawa: 208–247.

Pohl, Ł. (2019). Prawo karne. Wykład części ogólnej. Warszawa.

Spotowski, A. (1990). Funkcja niebezpieczeństwa w prawie karnym. Warszawa.

Tarapata, S. (2016). Dobro prawne w strukturze przestępstwa. Analiza teoretyczna i dogmatyczna. Warszawa.

Tarapata, S. (2019). Przypisanie sprawstwa skutku w sensie dynamicznym w polskim prawie karnym. Kraków.

Warylewski, J. (2005). Prawo karne. Część ogólna. Warszawa.

Wróbel, W. (1993). Relacyjne i wartościujące ujęcie bezprawności w prawie karnym. Przegląd Prawa Karnego 8: 5–18.

Wróbel, W. (2003). Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w prawie karnym. Kraków.

Wróbel, W., Zoll, A. (2013). Polskie prawo karne. Część ogólna. Kraków.

Ziembiński, Z. (1972). Analiza pojęcia czynu. Warszawa.

Zoll. A. (2007). Odpowiedzialność karna za czyn niesprowadzający zagrożenia dla dobra prawnego, [w:] J. Majewski (red.), Formy stadialne i postacie zjawiskowe popełnienia przestępstwa. Materiały III Bielańskiego Kolokwium Karnistycznego. Toruń: 9–21.