„Interes publiczny’’, ,,interes społeczny’’ i ,,interes społecznie uzasadniony’’. Pro´ba dookres´- lenia poje˛c´

Abstrakt

Jedną z najważniejszych klauzul generalnych w prawodawstwie polskim jest klauzula interesu publicznego, ma bowiem charakter konstytucyjny, choć i ustawodawca zwykły często do niej sięga. Przede wszystkim stanowi ona podstawę ograniczania praw i wolności obywatelskich, choć niekiedy jest przesłanką wdrażania mechanizmów służących ochronie wybranych wartości, np. w prawie ochrony konkurencji i konsumentów. Ma więc zróżnicowany charakter. Przy tym związki pomiędzy prawem a życiem społecznym są szerokie, a to z kolei ma swe odzwierciedlenie między refleksją teoretycznoprawną a refleksją innych nauk społecznych. Prawo, w szczególności publiczne, jest też wynikiem realizacji określonej polityki oraz nośnikiem i odzwierciedleniem ważnych społecznie wartości. To zaś wywołuje potrzebę analizy normatywnej i odkrywania normatywnej zawartości przywołanej klauzuli oraz klauzul podobnych. Do tych ostatnich należą klauzule „interesu społecznego” oraz „interesu społecznie uzasadnionego”. Pojawiające się w doktrynie wypowiedzi klauzule te niekiedy traktują zamiennie, co jest nieuzasadnione. Niniejsze opracowanie ma zatem na celu dokonanie szczegółowej analizy wskazanych klauzul i wykazanie, że nie powinny być one traktowane synonimicznie.