Słowa kluczowe
edukacja prawna
świadomość prawna
zaufanie
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 478
Liczba pobrań: 323
Abstrakt
Przedmiotem artykułu jest problematyka edukacji prawnej społeczeństwa jako elementu kształtującego kulturę zaufania. Wyzwania czasów współczesnych – zarówno te o charakterze globalnym, jak i lokalnym – skłaniają do refleksji nad znaczeniem prawa jako instrumentu kształtującego relacje międzyludzkie. I choć potrzeba jego istnienia jest niezaprzeczalna, to jednak z obawą spoglądać należy na obniżający się stan świadomości prawnej społeczeństwa polskiego. Ideą towarzyszącą prowadzonym w artykule rozważaniom jest chęć zainicjowania szerszej debaty na ten temat, jak również badań o charakterze interdyscyplinarnym, które doprowadzą do sformułowania określonych wniosków i propozycji zmian. Miałyby się one stać przyczynkiem do określonych działań wspierających rozwój edukacji prawnej społeczeństwa, a w przyszłości i kolejnej dyskusji na temat edukacji prawniczej przyszłych pokoleń prawników, która to dyskusja stanowi od wielu lat przedmiot ożywionej debaty przedstawicieli zagranicznej nauki prawa i wydaje się być konieczną również w Polsce.
Bibliografia
Arystoteles (2002). Polityka. Tłum. L. Piotrowicz. Warszawa 2002.
Augustyn (2001). Wyznania. Tłum. Ks. dr J. Czuj. Warszawa.
Bingham, T. (2010). The Rule of Law. London.
Bogunia-Borowska, M. (2015). Życie w dobrym społeczeństwie. Wartości jako fundament dobrego społeczeństwa, [w:] M. Bogunia-Borowska (red.), Fundamenty dobrego społeczeństwa. Wartości. Kraków: 23–40.
Borucka-Arctowa, M. (1967). O społecznym działaniu prawa. Warszawa.
Bystroń, S.J. (1925). Nowy dział. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 5(1): 149–150.
Chauvin, T., Stawecki, T., Winczorek, P. (2016). Wstęp do prawoznawstwa. Warszawa.
Dajczak, W. (2013). Kontekst reformy studiów prawniczych. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 75(4): 9–18.
Gadacz, T. (2020). O bezprawiu i przyzwoitości. Wady i zalety moralne dla mądrych ludzi na trudne czasy. Warszawa.
Gromski, W. (2007). Law and Economics jako teoria polityki prawa, [w:] J. Stelmach, M. Soniewicka (red.), Analiza ekonomiczna w zastosowaniach prawniczych. Warszawa: 51–52.
Jabłoński, P. (2016). Na czym polega poznawanie prawa? O konsekwencjach myśli Gadamerowskiej dla edukacji prawniczej. Krytyka Prawa 8(3): 41−55.
Koncewicz, T.T. (2015). Prawo z ludzką twarzą. Warszawa.
Kopeć, L.E. (2016). Spór Allana Blooma i Marthy Nussbaum o model kształcenia ogólnego a edukacja prawnicza. Krytyka Prawa 8(3): 56–66.
Kopernik, M. (2001). Sposób urządzenia monety. Warszawa.
Krasowski, K. (2020). Nauka i nauczanie na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego na tle innych uniwersyteckich szkół prawniczych w Polsce w latach 1919–1939. Czasopismo Prawno-Historyczne 72(2): 143–171.
Kwieciński, Z. (1998). Dziesięciościan edukacji (składniki i aspekty – potrzeba całościowego ujęcia), [w:] T. Jaworska, R. Leppert (red.), Wprowadzenie do pedagogiki. Wybór tekstów. Kraków: 37–38.
Opałek, K. (1969). Teoria Petrażyckiego a współczesna teoria prawa, [w:] K. Opałek (red.), Z zagadnień teorii prawa i teorii nauki Leona Petrażyckiego. Warszawa: 122−123.
Orłowski, H. (2005), Wartości mieszczańskie: Bildung, [w:] C. Karolak, W. Kunicki, H. Orłowski (red.), Dzieje kultury niemieckiej. Warszawa: 337−338.
Peretiatkowicz, A. (1930). Słowo wstępne. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 10(1): 1–2.
Pieniążek, A., Stefaniuk, M. (2014). Socjologia prawa. Zarys wykładu. Warszawa.
Przepierski, J. (2019). Istota i znaczenie edukacji prawnej w kontekście ochrony przed pokrzywdzeniem w obszarze naruszenia wolności religijnej. Warszawa.
Rabska, T. (2006). 85 rocznica powstania „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego”. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 68(2): 5−11.
Safjan, M. (2006). Przemówienie wygłoszone w czasie uroczystości jubileuszu 85-lecia powstania czasopisma „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny”. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 68(3): 11−15.
Smolak, M. (2001). Jak prawo łączy się ze światem. Uwagi na marginesie książki W. Gromskiego, Autonomia i instrumentalny charakter prawa. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 63(3): 191−199.
Stawecki, T. (2010). Prawo i zaufanie. Refleksja czasu kryzysu, [w:] J. Oniszczuk (red.), Normalność i kryzys. Jedność czy różnorodność. Warszawa: 122−125.
Stec, M. (2012). Edukacja prawna w oczach praktyków, [w:] A. Winiarska (red.), Obywatel i Prawo VI. Wybrane problemy i rekomendacje. Warszawa: Fundacja Instytut Spraw Publicznych: 14.
Studnicki, F. (1962). Znajomość i nieznajomość prawa. Państwo i Prawo 17(4): 580–582.
Świerczyńska-Głownia, W. (2019). Komunikowanie z perspektywy sali sądowej. Kraków.
Sztompka, P. (2007). Zaufanie. Fundament społeczeństwa. Kraków.
Sztompka, P. (2012). Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków.
Winczorek, J. (2016). O potrzebie badań empirycznych nad dostępem do prawa. Państwo i Prawo 71(12): 18–38.
Włodarczyk, D. (1992). 65 lat działu socjologicznego „Ruchu”. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 54(1): 161–173.
Woźniakowska-Fajst, D. (2012). Edukacja prawna – możliwości, szanse, bariery. Warszawa.
Ziembiński, Z. (1990). Wstęp do aksjologii dla prawników. Warszawa.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 WPiA UAM
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.