Abstract
The article is the effect of “dialogue” of human geography and musicology. It presents the author’s approach of analysis and description of urban space with the using of musical analogies through the Warsaw case study. The main goal of this article is to present this approach, which is transposition of musical phenomena into the urban space, and to explain selected analogies between the musical and urban composition. The elements chosen for consideration are dominant and tonic. They are constructively common to music and urban planning. In this article the author presented that the centrality of the Palace of Culture and Science can be compared to the musicological regularity of the centripetal reference. The author presented also the approach’s deficiency and discussed its universality in various spatial scales.
References
Barański B. 2018a. Widoczność Pałacu Kultury i Nauki w kompozycji urbanistycznej Warszawy (perspektywa przechodnia). Prace i Studia Geograficzne, 63, 4: 53–68.
Barański B. 2018b. Dominanta i tonika w kompozycji miasta. Przestrzenne rozważania na tle analogii muzycznych. Polski Rocznik Muzykologiczny, 16: 116–130.
Budrewicz B. 2005. Wieżowiec zwany Pałacem. Renowacje i Zabytki, 3: 55–60.
Chojnicki Z. 1999. Podstawy metodologiczne i teoretyczne geografii. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Chomątowska B. 2015. Pałac. Biografia intymna. Znak, Kraków.
Gyurkovich J. 1999. Znaczenie form charakterystycznych dla kształtowania i percepcji przestrzeni. Wybrane zagadnienia. Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki, Kraków.
Gyurkovich J. 2010. Architektura w przestrzeni miasta. Wybrane problemy. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków.
Ingarden R. 2005. Wybór pism estetycznych. Kraków.
Jałowiecki B. 1986. Społeczne funkcje i znaczenie centrum miasta. [W:] Centrum miasta – centrum Wrocławia. Materiały konferencji naukowej zorganizowanej w dniach 5–7 grudnia 1984 r. we Wrocławiu. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź, s. 171–176.
Jarzębska A. 2002. Strawiński. Myśli i muzyka. Kraków.
Jędrzejczyk D. 2004. Geografia humanistyczna miasta. Dialog, Warszawa.
Le Corbusier. 2012. W stronę architektury. Warszawa.
Madurowicz M. 2008. Miejska przestrzeń tożsamości Warszawy. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Rasmussen S.E. 2015. Odczuwanie architektury. Karakter, Kraków.
Satkiewicz-Parczewska A. 1993. Rytm w architekturze jako główny element kompozycji na tle analogii z muzyką. Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Szczecińskiej, Szczecin.
Satkiewicz-Parczewska A. 2013. Autorska metoda transpozycji muzyki na architekturę. Przestrzeń i Forma, 20: 95–110.
Szmidt B. 1981. Ład przestrzeni. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
Targosz J. 2011. Podstawy harmonii funkcyjnej. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków.
Wesołowski F. 2006. Zasady muzyki. Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków.
Wejchert K. 1984. Elementy kompozycji urbanistycznej. Arkady, Warszawa.
Akt prawny: Uchwała nr XCIV/2749/2010 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.