Keywords
parki miejskie
Gdańsk
How to Cite
Abstract
Tereny zieleni, tworzące mniej lub bardziej spójny system przyrodniczy, pełnią
szereg funkcji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania miasta, a przede wszystkim decydują o jakości życia jego mieszkańców. W porównaniu do pozostałych miast polskich o liczbie mieszkańców powyżej 200 tys. Gdańsk pod względem procentowego udziału terenów zieleni urządzonej w ogólnej powierzchni miasta ma jedną z najniższych wartości tego wskaźnika, która wynosi jedynie 3% (GUS 2014). Rozkład przestrzenny tych terenów jest nierównomierny, stąd dostęp mieszkańców poszczególnych dzielnic do terenów zieleni nie jest jednakowy. W artykule przedstawiono analizę dostępności wybranych parków miejskich dla mieszkańców oraz przykłady możliwości zwiększenia takiej dostępności wśród wybranych elementów zielonej infrastruktury.
References
Alexander C. 2008. Język wzorców. Miasta – Budynki – Konstrukcje. GWP, Gdańsk.
Benedict M.A., McMahon E.T. 2006. Green infrastructure: linking landscapes and communities. ISLAND PRESS. Washington.
Bochenek A., Jasiński T. 2015. Zastosowanie algorytmu Woronoja do określenia dostępności terenów zieleni w wybranych, dużych miastach Europy. Współczesne problemy i kierunki badawcze w geografii. T. 3. IGiGP UJ, Kraków, s. 17–27.
Drapella-Hermansdorfer A. 2008. Urbanizacja przyrody – przyroda w kompozycji obszarów zurbanizowanych. [W:] T. J. Chmielewski (red.), Struktura i funkcjonowanie systemów krajobrazowych: meta-analizy, modele, teorie i ich zastosowania. Problemy Ekologii Krajobrazu, 21: 61–68.
Gajda M. 2015. Strategia rozwoju terenów zieleni na obszarze podwarszawskiego trójmiasta ogrodów – etap II. Kraków (http://bip.podkowalesna.pl/wp-content/uploads/2014/12/etap-ii-koncepcja-programowo-przestrzenna.pdf).
Giedych R., Szulczewska B., Maksymiuk G. 2012. Problemy zarządzania zieloną infrastrukturą miasta na przykładzie Warszawy. Problemy Ekologii Krajobrazu, 33: 203–213.
Miasta w liczbach 2012. 2014. Główny Urząd Statystyczny, Warszawa.
Komunikat Komisji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. 2013. Zielona infrastruktura – zwiększenie kapitału naturalnego Europy, z dnia 6.05.2013 r., COM(2013) 249, Bruksela.
Koncepcja zrównoważonego zagospodarowania strefy buforowej lasów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. 2015. Biuro Rozwoju Gdańska, Gdańsk (http://www.brg.gda.pl/attachments/article/57/strefa_buforowa.pdf).
Kowalski P. 2010. Zielona infrastruktura w miejskiej przestrzeni publicznej. Czasopismo Techniczne 2-A, 5: 247–253.
Kozanecki P. 2014. Skąd się biorą parki? (http://terenzabudowany.blog.pl/2014/10/09/skad-sie-biora-parki/).
Prądzyńska D., Śmielak Ł. 2009. Rozmieszczenie przestrzenne terenów zieleni miejskiej w Słupsku. Słupskie Prace Geograficzne, 6: 207–214.
Szulczewska B. 2006. Rozwój „zielonej infrastruktury” w polskich miastach w świetle rekomendacji Programu Cost Action 11, Architektura Krajobrazu, 3–4: 25–34.
Szulczewska B. 2009. Plan zielonej infrastruktury: nowa moda czy rzeczywista potrzeba? Studia KPZK PAN, 123: 89–96.
Szulczewska B. 2014. W pułapkach zielonej infrastruktury. [W:] A. Pancewicz (red.), Zielona infrastruktura miasta. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, s. 9–29.
Topa E. 2016. Topologia terenów parkowych i terenów zabudowy mieszkaniowej w wybranych dzielnicach Gdańska. Praca magisterska wykonana w Katedrze Geografii Fizycznej i Kształtowania Środowiska pod kierunkiem prof. UG, dra hab. J. Czochańskiego.
Uchwała nr XXVIII/903/04 Rady Miasta Gdańska z dn. 30 09 2004 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gdańsk Nowe Miasto – Stocznia, Plac Solidarności (bip.gdansk.pl/subpages/prawo_lokalne/pliki/2004/R/R_2004_04_01_0903.doc).
Ustawa o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 nr 92, poz. 880).
Zachariasz A. 2012. Zieleń jako współczesny czynnik miastotwórczy ze szczególnym uwzględnieniem roli parków publicznych. Czasopismo Techniczne, 1-A. 1: 455–462.
Zachariasz A. 2014. O kształtowaniu systemów terenów zieleni miejskiej w kontekście zielonej infrastruktury, ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa. [W:] A. Pancewicz (red.), Zielona infrastruktura miasta. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice. s. 59–88.
http://bip.gdansk.pl/urzad-miejski/Podzial-administracyjny-Gdanska,a,647
https://mlodemiasto.files.wordpress.com/2014/12/1128.gif
http://www.gdansk.pl/budzet-obywatelski (dostęp 12.09.2016)
http://www.gdansk.pl/letnica/Nowe-oblicze-Letnicy-Wiezowce-zielen-uslugi-ZOBACZ,a,61594
www.nyc.gov/html/dep/pdf/green_infrastructure/gi_annual_report_2012.pdf