Andrzej Wincenty Ustrzycki (Ustricius) – tłumacz, kaznodzieja, poeta
PDF (Język Polski)

Schlagworte

Andrzej Wincenty Ustrzycki
Benedictines
baroque translation
Neo-Latin epic
Jan III Sobieski

Zitationsvorschlag

Milewska-Waźbińska, B. (2019). Andrzej Wincenty Ustrzycki (Ustricius) – tłumacz, kaznodzieja, poeta. Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae Et Latinae, 28(2), 139–151. https://doi.org/10.14746/sppgl.2018.XXVIII.2.9

Abstract

The author of this article supplemented the biography of Andrzej Wincenty Ustrzycki. It was possible thanks to the research of Paweł Sczaniecki OSB. The article is also based on the author’s own research. It emphasizes Ustrzycki’s place in the literary culture of his day.

https://doi.org/10.14746/sppgl.2018.XXVIII.2.9
PDF (Język Polski)

Literaturhinweise

Źródła, przekłady:

Acta Sanctorum Octobris, tomus quartus, Typis Regiis: Bruxellis 1780, 1094–1100.

Akta do dziejów króla Jana III sprawy roku 1683, a osobliwie wyprawy wiedeńskiej wyjaśniające, Kraków 1883, 386.

Bibliografia literatury polskiej Nowy Korbut. Piśmiennictwo staropolskie, vol. III, Warszawa 1965, 371–372.

Claudianus, Carmina minora, w: Claudianus, Carmina, 1985 Leipzig.

M. Gröl, Klaudyusza Klaudyana o porwaniu Prozerpiny, Warszawa 1772, karta tytułowa.

J. Ostrowski-Danyekowicz, Suada Latina, vol. II, S.R.M. Colegii S.J.: Lublini 1747, 27–107.

Troista historia, to jest Prozerpina, Faeton, Achilles z innymi drobniejszymi edycjami częścią z łacińskiego, częścią z włoskiego, i francuskiego języka przez Andrzeja Wincentego Ustrzyckiego z Unichowa przełożone, oprac. Franciszek Cezary, Kraków 1700.

A.W. Ustrzycki, Verus In Monstra Alcides D. Casimirus Poloniarum princeps oratione panegyrica, Romae 1685.

A.W. Ustrzycki, Sobiesciados seu de laudibus Ioannis Magni Poloniarum Regis Invictissimi, carminum libri quinque, Venetia 1686.

Opracowania:

Augustyn 2002: M. Augustyn, Dzieje rodzin szlacheckich herbu Przestrzał od XVI do XVIII w., „Bieszczad. Rocznik Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. Oddział Bieszczadzki” 9 (2002), 29.

Banach 1984: J. Banach, Hercules Polonus, Warszawa 1984, 114–122.

Brückner 1918: A. Brückner, Poezja w wieku siedemnastym, w: Dzieje literatury pięknej w Polsce, cz.1, Kraków 1918, 237.

Estreicher 1896: K. Estreicher, Bibliografia polska, vol. XIV, Kraków 1896.

Estreicher 1934: K. Estreicher, Bibliografia polska, vol. XXX, Kraków 1934.

Estreicher 1938: K. Estreicher, Bibliografia polska, vol. XXXII, Kraków 1938.

Górski 1913: K.M. Górski, Król Jan III w poezji polskiej XVII wieku, w: Pisma literackie. Z badań nad literaturą XVII–XVIII wieku, Warszawa 1913, 172–179.

Janocki 1747: J.D. Janocki, Nachricht von denen in der Hochgräflich-Zaluskischen Bibliothek sich befindenden raren polnischen Büchern, vol. I, Dressden 1747, 87–88.

Juszczyński 1820: H.M. Juszczyński, Dykcyonarz poetów polskich, vol. II, Kraków 1820, 294.

Lewański 1974: J. Lewański, Polskie przekłady Jana Baptysty Marina, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1974, 163.

Marino 1602: G. Marino, Rime. Parte seconda. Madriali et canzoni, Venetia 1602, 61, 93–98.

Milewska-Waźbińska 1998: B. Milewska-Waźbińska, W kręgu bohaterów spod Wiednia. Rzecz o dwóch łacińskich eposach staropolskich, Warszawa 1998.

Milewska-Waźbińska 2005: B. Milewska-Waźbińska, Wizerunek Matki Boskiej w łacińskim eposie poety z Ustrzyk, „Rocznik Przemyski. Literatura i język” 3 (2005), z. 41, 47–51.

Niesiecki 1845: K. Niesiecki, Herbarz polski, vol. X, Lipsk 1845, 205.

Nowak-Dłużewski 1980: J. Nowak-Dłużewski, Okolicznościowa poezja polityczna w Polsce.

Dwaj królowie rodacy, Warszawa 1980, 133–134.

Sinko 1918: T. Sinko, Poezja łacińska humanistyczna, w: Dzieje literatury pięknej w Polsce, cz.1, Kraków 1918, 164.

Sczaniecki 1989: P. Sczaniecki, Benedyktyni polscy. Zbiór szkiców i opowiadań, Tyniec 1989, 283.

Śliziński 1979: J. Śliziński, Jan III Sobieski w literaturze narodów Europy, Warszawa 1979, 69–71.