Abstrakt
The reading of the didactic works dedicated to the feminine public at the end of the Middle Ages teaches us that their authors treat the marriage as a natural vocation of the woman and although they are not indifferent to the religious dimension of the conjugal reality, it is the terrestrial and profane aspect that interests them more. So the works such as the Livre pour l'enseignement de ses filles of Geoffroy de La Tour Landry, Mesnagier de Paris and even Le Livre des Trois Vertus of Christine de Pizan appear in the form of textbooks in which the women can find any sort of rules, even practical advice on how to become a good wife and how to make a successful marriage. Among these books concerning the conjugal savoirfaire, the treaty of Philippe de Mézières Le Livre de la Vertu du sacrament de marriage et reconfort des dames mariés (1385-1389) occupies a very particular place. At first because the material sphere and everyday life of the life of a couple interest him only marginally, then because he turns all his attention to the essence of the marriage. Through his return in the spiritual conceptions of the marriage Philippe de Mézières anticipates his time. By putting in the heart of the marriage the love, by putting the love as the foundation of the marital union, he contributes to the advent of the modern couple which will triumph only after the Council of Thirty.Bibliografia
Acta Sanctorum, source : http://gallica.bnf.fr
Saint Augustin, (1869a) (éd. J.J.F. Poujoulat et J.B. Raulx), « De ce qui est bien dans le mariage », trad. M. Fabbé Burleraux, in : CEuvres completes, t. XII, Bar-Le Due : L. Guérin ; source : http://www.abbaye-sai nt-benoit.ch
Saint Augustin, (1869b) (éd. J.J.F. Poujoulat et J.B. Raulx), « De la sainte virginité », trad. M. l’abbé Burleraux, in : CEuvres completes, t. XII, Bar-Le Duc : L. Guérin ; source : http://www.abbayesaint-benoit.ch Guillaume de Lorris et Jean de Meun (1992) (éd. et trad. A. Strubel), Le Roman de la Rose, Paris : Librairie Generale Franęaise.
Hugues de Saint Victor (2000) (éd. et trad. B. Jollès), « Sur la virginité de la bienheureuse Marie », in : L 'CEuvre de Hugues de Saint-Victor, t. 2, Toumai : Brepols.
Jacques de Voragine (1902) (trad. J.-B. M. Roze), La Legende dorée, t. 3, Paris : Édouard Rouveyre ; source : http://www.abbaye-saint-benoit.ch
Philippe de Mézières (1993) (éd. J.B. Williamson), Le Livre de la vertu du sacrement du mariage, Washington : The Catholic University of America Press.
Bologne J.-C. (1997), Histoire du mariage en Occident, Paris : Hachette.
Golenistcheff-Koutouzoff E. (1937), Étude sur „Le livre de la vertu du sacrement de mariage et reconfort des dames mariées " de Philippe de Mézières, Belgrade : Impr. Svetlost.
Payen J.-Ch. (1977), « La crise du mariage à la fin du XIII' siècle d’après la Iittérature franęaise du temps », in : Familie et parente dans ¡’Occident medieval, éd. G. Duby et J. Le Goff, Rome : École Franęaise de Rome.
Payen J.-Ch. (1981), «L a „mise en roman” du mariage dans la Iittérature franęaise des XII' et XIII' siècles : de 1’evolution idéologique à la typologie des genres», in : Love and marriage in the twelfth century, dir. W. Van Hoecke et A. Welkenhuysen, Leuven : Leuven University Press.
Poirei D. (1998), Hugues de Saint-Victor, Paris : Les Editions Du Cerf.
Walch A. (2002), La Spiritualité conjugale dans le catholicisme franęais : XVF-XJf siècle, Paris : Les Editions du Cerf.
Williamson J.B. (1984), «L a première traduction franęaise de L ’Histoire de Griseldis de Pétrarque : pour qui et pourquoi fut-elle faite », Amour, mariage et transgressions au Moyen Age, éd. D. Buschinger et A. Crépin, Università de Picardie, Centre d’Études Medievales, Gòppingen : Kümmerle, 1984.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).