Abstrakt
Structural modeling of sentences based on the nouns of converse relations has to be designed so as to take into account the diversity of syntactic functions covered by this class of language signs. It implies taking into consideration particular features of pairs of converse relations depending on the part of speech they represent. Fundamental methodological assumptions of this approach are to be sought in socalled "semantically based grammar".Bibliografia
Ajdukiewicz K. (1935), « Die syntaktische Konnexitat », Studia Philosophica, I, pp. 1-27.
Anscombre J-C. (1996), « Partitif et localisation temporelle », Langue Franęaise, 109, pp. 80-103.
Berrendonner A. (1995), « Redoublement actanciel et nominalisations », Scolia, 5 (Sciences Cognitives, Linguistique & Intelligence Artificielle), pp. 215-244.
Bogacki K. (1990), Representations sémantiques et contraintes de surface en franęais, Warszawa : PWN.
Chomsky N. (1957), Syntactic Structures, The Hague : Mouton.
Corblin F. (1985), « Les chaines de reference : analyse linguistique et traitement automatique », Intellectica, 5/1, pp. 123-143.
Corblin F. (1987), Indéfini, déftni et démonstratif Genève : Libraire Droz.
Cruse D.A. (1986), Lexical Semantics, Cambridge : Cambridge University Press.
Danielewiczowa M. (2002), Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Warszawa: Uniwersytet Warszawski - Katedra Lingwistyki Formalnej.
Fradin B. (2003), Nouvelles approches en morphologie, Paris : PUF (Linguistique nouvelle).
Galmiche M. (1975), Sémantique generative, Paris : Librairie Larousse.
Goldberg A.E. (2001), « Patient arguments of causative verbs can be omitted: the role of information structure in argument distribution », Language Sciences, 23 (4-5), pp. 503-524.
Heinz A. (1961), « Fleksja a derywacja », Język Polski, XLI (5), pp. 343-354.
Karolak S. (1990), Kwantyfikacja a determinacja w językach naturalnych, Warszawa : PWN.
Karolak S. (1996), « La structure conceptuelle et la forme syntaxique de la phrase », in : M. Forsgren, K. Jonasson, H. Kronning (éds.), Predication, assertion, information. Actes du colloque d'Uppsala en linguistique franęaise, 6-9 juin 1996. Acta Universitatis Upsaliensis / Studia Romanica Upsaliensia, 56. Uppsala : Uppsala universitet.
Karolak S. (2002), Podstawowe struktury składniowe języka polskiego, Warszawa : Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy (SOW) przy Instytucie Slawistyki PAN.
Kuryłowicz J. (1969), « Kilka uwag o tzw. gramatyce transformacyjno-generatywnej », Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, XXVII, pp. 23-27.
Lamiroy B. (1993), « L’incomplétude du passif dans les langues romanes », in : S. Karolak, T. Muryn (éds.), Complétude et incomplétude dans les langues romanes et slaves. Actes du VI colloque international de linguistique romane et slave. Cracovie 29 septembre - 3 octobre 1991, Ecole Normale Supérieure - Institut d’Etudes Romanes, Kraków, pp. 241-266.
Laskowski R. (1999), « Zagadnienia ogólne morfologii », in : R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (éds.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, vol. 1, Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, pp. 27-66.
Nkollo M. (2002), « La diathèse des constructions avec les noms symétriques », Kwartalnik Neofilologiczny, XLIX (3), pp. 273-283.
Nowakowska M. (1999), « Le choix entre « le » et « ce » devant les syntagmes nominaux anaphoriques abstraits », in : S. Karolak (éd.), La pensée et la langue, Kraków : Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, pp. 72-84.
Skubalanka T. (1991), Wprowadzenie do gramatyki stylistycznej języka polskiego, Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Szumska D. (2006), Przymiotnik jako przyłączone wyrażenie predykatywne (analiza formalizacji struktur propozycjonalnych w warunkach predykacji niezdaniotwórczej), Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.
Vet C. (1992), « L’anaphore temporelle et l’opposition défini / indéfini », in : W. Banyś, L. Bednarczuk, K. Bogacki (éds.), Etudes de linguistique romane et slave, Kraków : Wyższa Szkoła Pedagogiczna i Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, pp. 641-651.
Węgrzynek K. (1995), Składnia przymiotnika polskiego w ujęciu transformacyjno-generatywnym, Kraków : PAN - Instytut Języka Polskiego.
Wierzbicka A. (1986), « What’s in a noun? (or: How do nouns differ in meaning from adjectives?) », Studies in Language, 10, pp. 353-389.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).