Słowa kluczowe
descriptive grammar
pragmatics
Jak cytować
Abstrakt
On this occasion we will try to approach a topic that is not mentioned in the grammars, despite being quite frequent in the Spanish language, especially in its colloquial variety: that of the lexical reduplication type café café or guapo guapo. We begin with the explanation and presentation of the phenomenon and then focus only on the lexical reduplication i.e. the repetition of whole lexemes. We will present its mechanism of quantification (Roca and Suñer 1998), the supposed origin (Paasch-Kaiser 2015), its presence in the corpus and the theories about the role it plays in the language (Escandell Vidal 1991). In the end, we will proceed with the explanation of this phenomenon in terms of pragmatics, above all, that of illocutionary semantics (Wierzbicka 1999) and linguistic ethos (Baran 2010a, 2010b; Kerbrat-Orecchioni 2005; Nowikow 2003, 2006).
Bibliografia
Aitchison, J. (1994). „Say, Say It Again, Sam”: the treatment of repetition in linguistics. Swiss Papers in English Language and Literature, 7, 15-34.
Araújo, G. (2002). Truncamento de reduplicação no português brasileiro. Revista de Estudos da Lingagem, 10, 61-90. DOI: http://dx.doi.org/10.17851/2237-2083.10.1.61-90.
Arroyo Fernández, I. (2016). La reduplicación léxica como mecanismo de estrechamiento de conceptos. In E. Sainz Gómez, I. Solís García, F. del Barrio de la Rosa, I. Arroyo Fernández (eds.). Geométrica explosión. Estudios de lengua y literatura en homenaje a René Lenarduzzi. Biblioteca di Rassegna iberistica, 1, 113-125. DOI 10.14277/6969-068-6/RiB-1-7.
Baran, M. (2010a). El concepto de ethos comunicativo y su validez en los estudios de pragmática sociocultural. Itinerarios, 11, 139-153.
Baran, M. (2010b). Emotividad y convención sociopragmática. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Baran, M. (2014). El parámetro de verbosidad en la tipificación sociopragmática de los perfiles comunicativos. In J.M. Santos Rovira (ed.), Ensayos de Lingüística Hispánica (pp. 229-244). Lisboa: Sinapsis.
Couto, H.H. (1999). A reduplicação em português. Lusorama, 40, 29-49.
Cuenca, M.J. (2007). Repetició consecutiva i idiomaticitat. Zeitschrift für Katalanistik, 20, 189-219.
Czerwenka, C. (2009). Substantiv + Substantiv in Spanischen. Wortbildung un Grammatik. Frankfurt am Main: Peter Lang.
Escandell Vidal, M.V. (1991). Sobre las reduplicaciones léxicas. Lingüística española actual, 13, 71-84.
Felíu Arquiola, E. (2011). Las reduplicaciones léxicas nominales en español actual. Verba, 38, 95-126.
García-Page, M. (1997). Formas de superlación en español: la repetición. Verba, 24, 133-157.
Kerbrat- Orecchioni, C. (2005). Le discourse en interaction. Paris: Armand Colin.
Key, H. (1965). Some Semantic Functions of Reduplication in Various Languages. Anthropological Linguistics, 7/3, 88-102.
Kiyomi, S. (1995). A New Approach to Reduplication: a Semantic Study of Noun and Verb Reduplication in the Malayo-Polinesian Languages. Linguistics, 33/3, 1145-169. DOI: https://doi.org/10.1515/ling.1995.33.6.1145.
Kröll, H. (1990). Beitrag ze den Reduplikationen im Portugiesieschen. Lusorama, 11, 31-39.
Nowikow, W. (2003). Sobre los modelos etológico-lingüísticos. In B. Łuczak, A. Gregori i Gomis, A.M. López González, J. Wachowska (eds.), El enfoque social y cultural en los estudios lingüísticos y literarios (pp. 155-162). Poznań: Universidad Adam Mickiewicz.
Nowikow, W. (2006). Sobre algunos conceptos básicos de la lingüística etológica. In M. Schrader-Kniffki (ed.), La cortesía en el mundo hispánico (pp. 183-190). Frankfurt: Vervuert-Iberoamericana.
Nueva Gramática de la lengua Española (2009). Madrid: Espasa Libros.
Olsson, L. (2015). Form and function of reduplicated nouns in Japanese. Retrieved from http://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:859861/FULLTEXT01.pdf [fecha de consulta 28.02.2018].
Paasch-Keiser, C. (2015). El Castellano de Getxo: Estudio Empírico de Aspectos Morfológicos, Sintácticos y Semánticos de una Variedad Del Castellano Hablado en el País Vasco. Berlin: Mouton de Gruyter.
Pharies, D. (2009). Rebién, retebién, requetebién. La alomorfia del prefijo español re-. In F. Sánches Miret (ed.), Romanística sin complejos. Homenaje a Carmen Pensado (pp. 219-136). Bern: Peter Lang.
Pharies, D. (2015). Breve historia de la lengua española. Chicago: The University of Chicago Press.
Piechnik, I. (2015). Reduplicative syllables in Romance Languages. Romanica Cracoviensia, 15, 30-55. DOI: http://dx.doi.org/10.4467/20843917RC.15.003.4000.
Polański, K. (ed.) (2003). Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Ossolineum.
Roca, F., Suñer Gratacós, A. (1998). Reduplicación y tipos de cuantificación en español. Estudi General, 17, 37-66.
Sperber, D., Wilson, D. (1986). Relevance. Communication and Cognition. London: Wiley-Blackwell.
Val Álvaro, J.F. (1999). La composición. In I. Bosque, V. Demonte (eds.), Gramática descriptiva de la lengua española, vol. III (pp. 4757-4842). Madrid: Espasa.
Werner, A. (1981). Diccionario de términos lingüísticos actuales. Madrid: Gredos.
Wierzbicka, A. (1999). Język – umysł – kultura. Warszawa: PWN.
Enlaces de Internet
CORDE = REAL ACADEMIA ESPAÑOLA: Banco de datos (CORDE) [en línea]. Corpus diacrónico del español, http://www.rae.es [fecha de consulta: 23 febrero 2018
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).