Abstrakt
The aim of this paper is to provide a comprehensive, theoretical overview of how proverbs are used as a communicative and discursive strategy, taking into account the speaker’s communicative intention. I will pay attention both to the benefits of the use of this type of formulaic sequence in the construction of the speech, and to the illocutionary force and pragmatic implications entailed by these utterances. In order to do so, some considerations will be required – the encoding of the meaning of the proverbs, the decoding process by the addressee, and the way proverbs are inserted in the discourse. This paper inspects the importance of such factors as the need for articulation of fluent speech, the assumption of cultural patterns, the appeal to proverbiality that aligns the speaker with power structures of the community, or the masking of the speaker’s voice behind a collective entity in order to socialize and release tensions related to interpersonal contact.Bibliografia
Almela Pérez, Ramón; Sevilla Mu-oz, Julia (2000): «Paremiología contrastiva: Propuesta deanálisis lingüístico». Revista de investigación lingüística, 3/1: 7-47.
Anscombre, Jean-Claude (2010): «Las formas sentenciosas: un fenómeno lingüístico». Revista de Investigación Lingüística, 13: 17-43.
Arewa, E. Ojo; Dundes, Alan (1964): «Proverbs and the Ethnography of Speaking Folklore». American Anthropologist, 66/6/2: 70-85. http://dx.doi.org/10.1525/aa.1964.66.suppl_3.02a00040
Bauman, Richard (1975): «Verbal Art as Performance». American Anthropologist, 77/2: 290-311. http://dx.doi.org/10.1525/aa.1975.77.2.02a00030
Bauman, Richard (1986): Story, Performance, and Event: Contextualized Studies of Oral Narrative.Cambridge: Cambridge University Press. http://dx.doi.org/10.1017/CBO9780511620935
Bauman, Richard; Brigg s, Charles L. (1990): «Poetics and Performance as Critical Perspectives on Language and Social Life». Annual Review of Anthropology, 19: 59-88. http://dx.doi.org/10.1146/annurev.an.19.100190.000423
Brigg s, Charles L. (1985): «The Pragmatics of Proverb Performances in New Mexican Spanish». American Anthropologist, 87/4: 793-810. http://dx.doi.org/10.1525/aa.1985.87.4.02a00030
Brown, Penelope; Levinson, Stephen C. (1987): Politeness: Some Universals in Language Usage.
Cambridge: Cambridge University Press.Conca, Maria (1990): Paremiologia. Valencia: Universitat de València, 2ª ed.
Domínguez Barajas, Elías (2010): The Function of Proverbs in Discourse: The Case of a Mexican Transnational Social Network. Berlín — Nueva York: Walter de Gruyter Mouton.
Escandell Vidal, Mª Victòria (1999): Introducción a la pragmática. Barcelona: Ariel, 2ª ed.
García-Page Sánchez, Mario (1990a): «Propiedades lingüísticas del refrán (I)». Epos. Revista de Filología, 6: 499-510.
García-Page Sánchez, Mario (1990b): «Aspectos fónicos en la configuración de los refranes». Notasy Estudios Filológicos, 5: 75-121.
García-Page Sánchez, Mario (1997): «Propiedades lingüísticas del refrán (II): el léxico». Paremia, 6: 275-280.
Hernando Cuadrado, Luis Alberto (1997): «Estilística del refrán». Paremia, 6: 327-332.
Hernando Cuadrado, Luis Alberto (2010): El refrán como unidad lingüística del discurso repetido. Madrid: Escolar y Mayo Editores.
Honeck, Richard P. (1997): A Proverb in Mind. The Cognitive Science of Proverbial Wit and Wisdom. Mahwah — Londres: Lawrence Erlbaum Associates.
Kirshenblatt-Gimblett, Barbara (1973): «Toward a Theory of Proverb Meaning». Proverbium, 22: 821-827.
Lázaro Carreter, Fernando (1980): «La lengua de los refranes. ¿Espontaneidad o artificio?». In: Estudios de lingüística. Barcelona: Crítica, 219-232.
Lee, Penny (2007): «Formulaic Language in Cultural Perspective». In: Paul Skandera [ed.], Phraseology and Culture in English. Berlín — Nueva York: Mouton de Gruyter, 471-496. http://dx.doi.org/10.1515/9783110197860.471
Manero Richard, Elvira (2005): «Un caso especial de fenómeno polifónico de la lengua: el refrán». In: Manuel Casado Velarde, Ramón González Ruiz & Óscar Loureda Lamas [ed.], Estudios sobre lo metalingüístico (en espa-ol). Frankfurt am Main — Berlín — Berna: Peter Lang Verlag, 93-115.
Marsá, Francisco (1972): «Catálisis cultural en conceptos semánticos». Ethnica. Revista de Antropología, 3: 85-98.
Olivera Soto, Elena (1996): «Recursos estilísticos en el refranero». Paremia, 5: 199-202.
Peira, Pedro (1988): «Notas sobre la lengua de los refranes». In: Homenaje a Alonso Zamora Vicente I: Historia de la lengua. El espa-ol contemporáneo. Madrid: Castalia, 481-489.
Pérez Martínez, Herón (1996): El hablar lapidario: Ensayo de paremiología mexicana. Zamora: El Colegio de Michoacán.
Saville-Troike, Muriel (2003): The Ethnography of Communication. An Introduction. Malden, MA—Oxford: Blackwell Publishing, 3ª ed. http://dx.doi.org/10.1002/9780470758373
Seitel, Peter (1969): «Proverbs: A Social Use of Metaphor». Genre, 2: 143-161.
Veyrat Rigat, Montserrat (2008): «Aproximación lingüística al estudio del refrán como unidad comunicativa». Dialogía, 3: 5-31.
Wray, Alison (2002): Formulaic Language and the Lexicon. Cambridge: Cambridge University Press. http://dx.doi.org/10.1017/CBO9780511519772
Wray, Alison; Perkins, Mick (2000): «The Functions of Formulaic Language: An Integrated Model». Language and Communication, 20/1: 1-28. http://dx.doi.org/10.1016/S0271-5309(99)00015-4
Zuluaga, Alberto (1980): Introducción al estudio de las expresiones fijas. Frankfurt am Main — Berna — Cirencester: Peter Lang.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).