Abstrakt
The aim of this paper is to offer a description of sentence negation in the Languedocian variety of Occitan. After a brief overview of the general properties of negation in Occitan, it will be shown, on the basis of unpublished dialectological data gathered in the 60's and 70's, that in some localities within the Occitan area the negative marker pas has cliticized. However, gapping structures show that in the dialects in which pas has acquired clitic status, it is still possible to use the tonic form, thus pointing to the conclusion that in these dialects sentence negation has two allomorphs. The last part of the paper deals with cliticization as a general phenomenon, and questions Witold Manczak's view according to which there is no basis for a distinction between tonic and atonic forms. The problem of frequency will be discussed, and it will be argued that the cliticization phenomena presented in this paper should not be analyzed as a consequence of this factor.Bibliografia
Anglade J. (1921), Grammaire de Vancien provencal ou ancienne langue d'oc, Phonetiaue et morphologie, Klincksieck, Paris.
Beninca P. & Cinąue G. (1993), Su alcune differenze tra enclisi eproclisi, in : P.V. Mengaldo et al. (ed.), Omaggio a Gianfranco Folena, vol. 3, Padova : 2313-2326.
Benloew L. (1847), De l'accentuation dans les langues indo-europeennes tant anciennes gue modernes, Hachette, Paris / Alger.
Besche-Commenge B. (1977), Le savoir des bergers de Casabede, vol. I. Textes gascons pastoraia du Haut Sałat, Universite de Toulouse Le Mirail, Toulouse.
Bossong G. (1998), Vers une typologie des indices actanciels. Les clitigues romans dans une perspective comparative, in : P. Ramat, E. Roma (ed.), Sintassi storica, Atti del XXX Congresso Intemazionale delia SLI (Pavia, 26-28 settembre 1996), Roma : 9-43.
Brend al V. (1943), Essais de linguistigue generale, Einar Munksgaard, Copenhague.
Castet (1891-1894), Etudes grammaticales sur le dialecte gascon du Couserans, Bulletin periodiąue de la Societe Ariegeoise des Sciences, Lettres & Arts, vol. 4, n° 6-7, pp. 89-152.
Creissels D. (1995), Elements de syntaxe generale. Coli. Linguistiąue Nouvelle, Presses Universitaires de France, Paris.
Deledar J. & Poujade P. {2QQ), Uoccitan parle en Ariege, Cercie Occitan Prosper Estieu, Pamias.
Diez F. (1876), Grammaire des langues romanes, vol. 3, Yieweg, Paris (trad. A. Morel-Fatio et G. Paris).
Ensergueix J. (2003), Atlas Linguistigue de l'Ariege selon 1'enguete „Sacaze" (1887), Institut d'Estudis Occitans d'Arieja, Pamiers.
Espinal M.T. (2002), La negació, in : Sola J., Lloret M.R., Mascaró J., Perez Saldanya M. (eds.), Gramdtica del catald contemporani, vol. III, Barcelona, Empiiries, pp. 2727-2797,
Floricic F, (2003), Notes sur le pronom Loro : vraiment un clitiąue ?, Vox Romanica, vol, 62, pp, 28-52,
Fouche P, (1924), Phonetigue historigue du Roussillonnais, Toulouse (These).
Haspelmath M, (2005), Against markedness (and what to replace it with) (ms),
Jagueneau L, & Yaliere M. (1976), L'occitanparle a Lespignan (Herault), La langue des viticulteurs, Universite de Toulouse II - Le Mirail, Toulouse.
Jespersen O. (1917), Negation in English and Other languages, in : Selected Writings of Otto Jespersen, George Allen & Unwin Ltd, London, pp. 3-151.
Jespersen O. (1949), Efflciency in Linguistic Change, Ejnar Munksgaard, K0benhavn.
Kruszewski M, (1883/1995), Outline of linguistic science, in : Writings in generał linguistics, John Benjamins, Amsterdam/Philadelphia, pp, 34-178.
Kurylowicz J, (1962), The evolution ofgrammatical categories, Esąuisses Linguistiąues II, Wilhelm Fink Yeriag, Munchen, pp, 38-54,
Kurylowicz J, (1977). Problemes de linguistigue indo-europeenne. Prace Językoznawcze 90, Polska Akademia Nauk, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk,
Lausberg H, (1976), Linguistica romanza, I, Fonetica, IL Morfologia, Feltrinelli, Milano,
Lambert I, (1889-1890), Contes populaires de Belesta (Ariege) en dialecte local, Bulletin periodiąue de la Societe Arićgeoise des Sciences, Lettres & Arts, vol, 3, n° 8, pp, 311-334,
Manczak W, (1953), L'accentuation des groupes syntaxigues, Bulletin de la Societe Polonaise de Linguistiąue 12, pp, 55-65,
Manczak W, (1966a), La naturę du suppletivisme, Linguistics 28, pp, 82-89,
Manczak W, (1966b), La disparition de 1'ancien francais moillier < mulierem, Revue de Linguistiąue Romane 30, pp, 174-182,
Manczak W. (1970), Sur la theorie de categories 'marguees' et 'non marguees' de Greenberg, Linguistics 59, pp, 29-36,
Manczak W, (1974), Une etymologie romane controversee: aller, andar, etc, Revue Roumaine de Linguistiąue 19, pp, 89-101,
Manczak W, (1982), Fonetica e morfologia storica delFitaliano, Kraków,
Manczak W, (2001). Deloppement phonetigue irregulier du a la freguence en ancien occitan, in : G. Kremnitz et al, (eds,), Le Rayonnement de la civilisation occitane a l'aube d'un nouveau millenaire, Actes du 6e Congres International de TAIEO (Yienne, 12-19 septembre 1999), Edition Praesens, Yienne, pp, 232-235,
Manczak W. (2002), Le developpement phonetigue irregulier du a la freguence en latin mlgaire, in : Uiescu M. & Marxgut W. (eds.), Latin vulgaire - latin tardif UL Actes du III""" Colloąue international sur le latin vulgaire et tardif (Innsbruck, 2-5 septembre 1991), Max Niemeyer, Tiibingen, pp. 233-241.
Manczak W. (2004), Italien «loro » : tonigue ou atone ?, Vox Romanica 63, pp. 90-93.
Medina G., Rosa M. (1999), Polaridad negativa en occitano antiguo, (Elementos de comparación eon otros romances medievales), Universidad de Oviedo, Oviedo.
Meill et A. (1912), L evolution des formes grammaticales, in : Meillet A. (1921), Linguistigue historigue et linguistigue generale, Honore Champion, Paris, pp. 130-148.
Meyer-Lubke W. (1890-1910), Grammaire des Langues Romanes, Tome III. Syntaxe, H. Welter, Paris.
Millardet G. (1921-1922), Linguistigue et Dialectologie Romanes, Revue des Langues Romanes 61, pp. 1-160 et 193-368.
Mussafia A. (1886), Una particolaritd sintattica delia lingua italiana dei primi secoli, in : Miscellanea di filologia e linguistica in memoria di N. Caix e U.A. Canello, Le Monnier, Firenze, pp. 255-261.
Pottier B. (1962), Systematigue des elements de relation, Etude de morphosyntaxe structurale romane, Klincksieck, Paris.
Ravier X. (1978-1993), Atlas Linguistigue et Ethnographigue du Languedoc Occidental, CNRS, Paris.
Rohlfs G. (1966), Grammatica Storica delia Lingua Italiana e dei suoi Dialettl Fonetica, Coli. Piccola Biblioteca Einaudi, 148, Einaudi, Torino.
Rohlfs G. (1970), Le Gascon. Etudes de philologie pyreneenne, Max Niemeyer, Tiibingen / Editions Marrimpouey Jeune, Pau.
Ronjat J. (1913), Essai de syntaxe des parlers provencaux modernes, Protat Freres, Macon (These de Paris).
Śabrśula J. (1985), Substitution, representation, diaphore, Univerzita Karlova, Praha (Acta Universitatis Carolinae Philologica Monographia LXXXI - 1980).
Schuchardt H. (1886/1972), On sound laws. Against the Neogrammarians, in : Schuchardt, the Neogrammarians, and the Transformational Theory of Phonological Change, Four Essays, Athenaum Yeriag, Frankfurt, pp. 39-72.
Sicre P. (1907-1908), Elements de grammaire du dialecte de Foix, precedes d'une lettre de M. Jeanroy et d'obseryations de M. F. Pasguier, Bulletin periodiąue de la Societe Ariegeoise des Sciences, Lettres & Arts, vol. ll,n°8,pp. 113-126, 177-195,274-290, 337-351,387-408,441-460.
Tesniere L. (1936), Sur la classification des interjections, in : Śestik A. & Dokoupil A. (eds), Melanges dedies d la memoire de Prokop Haśkovec, Imprimerie Globus, Brno, pp. 343-352.
Tesniere L. (1988), Elements de syntaxestructurale, Klincksieck, Paris.
Weil H. (1844), De l'ordre des mots dans les langues anciennes comparees aux langues modernes, Question de grammaire generale, Paris, Didier Erudition, reedition 1991.
Zanuttini R. (1997), Negation and clausal stmcture. A comparative study of romance languages, Oxford University Press, Oxford - New York.
Licencja
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).