Słowa kluczowe
semantics
syntax
Polish
Spanish
contrastive analysis
Jak cytować
Abstrakt
The objective of the study is to delve into the main syntactic and semantic differences and similarities of the so-called verbs of knowledge, that is, the predicates, that denote the cognitive attitude of the sentence subject toward the acquaintance. The author will address the contrastive analysis of the main Spanish verbs –saber, conocer– with the corresponding Polish verbs –wiedzieć, znać, potrafić and umieć.
Bibliografia
Alarcos Llorach, E. (1994) Gramática de la lengua española. Madrid: Espasa.
Bosque, I. (2000). ¿Qué sabe el que sabe hacer algo? saber entre los predicados modales. In F. García Murga & K. Korta Carrión (eds.), Palabras: Víctor Sánchez de Zavala in memoriam (pp. 303-324). Vizcaya: Universidad del País Vasco / Euskal Herriko Unibertsitatea.
Cano Aguilar, R. (1981). Estructuras sintácticas transitivas en el español actual. Madrid: Gredos.
Comesaña Iglesias, S. (1998). Los verbos de conocimiento. Interlingüística, 9, 89-94.
Comesaña Iglesias, S. (2002). Los verbos de conocimiento en español: caracterización sintáctica. Verba, 29, 243-260.
CORDE = RAE (online). Corpus Diacrónico del español. http://corpus.rae.es/cordenet.html.
Fowler, H. (1921). Plato in Twelve Volumes. Cambridge: Harvard University Press.
García Suárez, A. (1997). Modos de significar. Una introducción temática a la filosofía del lenguaje. Madrid: Tecnos.
Gettier, E. (1963). Is Justified True Belief Knowledge? Analysis, 23 (6), 121-123. DOI: https://doi.org/10.1093/analys/23.6.121
Gómez Torrego, L. (1999). Los verbos auxiliares. Las perífrasis verbales infinitivo. In I. Bosque & V. Demonte (coords.), Gramática descriptiva de la lengua español, vol. II (pp. 3323-3390). Madrid: Espasa-Calpe.
Halliday, M.A.K. (1986). Introduction to Functional Grammar. London: Edward Arnold.
Jenkins, J. & Steup, M. (2019). The Analysis of Knowledge. In E. Zalta (ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2018 Edition). https://plato.stanford.edu/archives/sum2018/entries/knowledge-analysis/.
Knapik, K. (2011). Polskie jednostki leksykalne z prasłowiańskim rdzeniem *vˇed-. Kwartalnik Językoznawczy, 7 (3), 11-21.
Lyons, J. (1979). Knowledge and Truth: A Localistic Approach. In D.J. Allerton & E. Carney (eds.), Function and Context in Linguistic Analysis (pp. 111-221). Cambridge: Cambridge University Press,
Medin, D. & Rips, L. (2005). Concepts and Categories: Memory, Meaning, and Metaphysics. In K. Holyoak & R. Morrison (eds.), The Cambridge Handbook of Thinking and Reasoning (pp. 37-72). Cambridge: Cambridge University Press.
Miguel, E. de (1999). El aspecto léxico. In I. Bosque & V. Demonte (coords.), Gramática descriptiva de la lengua española (pp. 2977-3060), vol. II. Madrid: Espasa-Calpe.
Palmer, F. (1968). A linguistic study of the English verb. Miami: University of Miami Press.
RAE / ASALE (2009). Nueva Gramática de la lengua española. Madrid: Espasa, 2 vols.
RAE / ASALE (2014). Diccionario de la lengua española. Madrid: Espasa.
Rivero, M.L. (1975). La ambigüedad de los verbos modales: una visión histórica. Revista española de lingüística, 5, 401-422.
Rivero, M.L. (1976). Saber: Toward a Grammar of Knowledge in Spanish. In M. Luján & F. Hensey (eds.), Current Studies in Romance Linguistics (pp. 246-254). Washington: Georgetown University Press.
Russell, B. (1912/1919). The problems of philosophy. London: Williams and Norgate.
Ryle, G. (1949). The Concept of Mind. London: Hutchinson’s University Library.
SJP = Sobol, E. (ed.) (2001). Popularny słownik języka polskiego PWN. Warszawa: PWN.
Stanley, J. & Williamson, T. (2001). Knowing how. The Journal of Philosophy, 98, 8, 411-44. DOI: https://doi.org/10.2307/2678403
Vet, C. (1994). Savoir et croire. Langue française, 102, 56-68. DOI: https://doi.org/10.3406/lfr.1994.5714
Wąsińska, K. (2015). Słownictwo mentalne w historii polszczyzny: studium słowotwórczo-leksykalne. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Webber, E., & Bentivoglio, P. (1991). Verbs of cognition in spoken Spanish: A discourse profile. In S. Fleischman & L. Waugh (eds.), Discourse Pragmatics and the Verb. Evidence from Romance (pp. 194-213). London: Routledge.
WSJP = Instytut Języka Polskiego PAN (online). Wielki słownik języka polskiego. https://wsjp.pl.
Zieliński, A. (2017a). Del significado conceptual al procedimental-conceptual: el caso de la perífrasis discursiva < Llegar a+ infinitivo> en español. Itinerarios, 26, 147-67.
Zieliński, A. (2017b). Perífrasis verbales. In W. Nowikow (ed.), Gramática contrastiva español-polaco (pp. 179-238). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Zieliński, A. (2017c). Sobre el origen del valor frecuentativo de . Studia Iberystyczne, 16, 215-228. DOI: https://doi.org/10.12797/SI.16.2017.16.13
Zieliński, A., & Espinosa Elorza, R.M. (2018). La modalidad dinámica en la historia del español. Frankfurt: Peter Lang. DOI: https://doi.org/10.3726/b13435
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Andrzej Zieliński
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).