Abstrakt
The aim of this paper is to compare the methods of identifying the direct and indirect object in Spanish and Polish. From the author’s point of view, Spanish relies more on semantic methods, while Polish relies more on formal ones, especially those related to the category of case. As the article strives to demonstrate, the two approaches can be significant for the different interpretations of objects in both languages.
Bibliografia
Bańko, M. (ed.) (2008). Poprawna polszczyzna. Hasła problemowe. Warszawa: PWN.
Campos, H. (1999). Transitividad e intransitividad. In V. Demonte & I. Bosque (eds.), Gramática descriptiva de la lengua española, vol. 2 (pp. 1519-1574). Madrid: Espasa Calpe.
(DLE) Diccionario de la Lengua Española. http://rae.es.
(DPD) Diccionario Panhispánico de Dudas. http://rae.es.
Guijarro García, R. (2015). La trasposición didáctica del complément d’objet indirect y del complemento indirecto en las gramáticas francesas y españolas. In C. Bruley & J. Suso López (eds.), La terminología gramatical del español y del francés / La terminologie grammaticale de l’espagnol et du français (pp. 123-149). Frankfurt am Main: Peter Lang.
Gruszczyński, W. & Bralczyk, J. (eds.) (2002). Słownik gramatyki języka polskiego. Warszawa: WSiP.
Kłosińska, K. (2013). Co w mowie piszczy. Poznań: Publicat.
Labocha, J. & Tutak, K. (2005). Podstawy analizy składniowej. Kraków: Księgarnia Akademicka. Nagórko, A. (2010). Podręczna gramatyka języka polskiego. Warszawa: PWN.
Pastuchowa M. & Siuciak, M. (2014). Współczesne zmiany rekcji czasowników jako przejaw stałej tendencji w dziejach polszczyzny (na przykładzie dopełniacza i biernika). Forum Lingwistyczne, 1, 77-87.
Pawlik, J. (2000). Las divergencias en el régimen verbal del objeto directo e indirecto en polaco y en castellano. Studia Romanica Posnaniensia, 25/26, 235-247. DOI: https://doi.org/10.14746/strop.2000.2526.022
(RAE) Real Academia Española (1973). Esbozo de una nueva gramática de la lengua española. Madrid: Espasa-Calpe.
(RAE-ASALE) Real Academia Española y Asociación de Academias de la Lengua Española (2009). Nueva gramática de la lengua española. Madrid. Espasa.
(RAE-ASALE) Real Academia Española y Asociación de Academias de la Lengua Española (2019). Glosario de términos gramaticales. Madrid: Ediciones de la Universidad de Salamanca.
Rodríguez Ramalle, T.M. (2015). Las relaciones sintácticas. Madrid: Síntesis.
Stefan, A. (2016). Kilka uwag o wymienności dopełniacza i biernika w języku polskim i słoweńskim, Rozprawy Komisji Językowej ŁTN, LXII, 131-143.
Urbańczyk, S. (ed.) (1991). Encyklopedia języka polskiego. Wrocław-Warszawa-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Vázquez Rozas, V. (1990). Algunos aspectos de la historia de las funciones sintácticas clausales en la gramática española. Verba: Anuario galego de filoloxía, 17, 427-438.
Zieliński, A. (2014). Sobre el caso de un caso. Semántica del dativo polaco y español. Principales diferencias. Romanica Cracoviensia, 14, 81-92.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Monika Lisowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
- Autor oświadcza, że przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie do Utworu oraz że nie są one ograniczone w zakresie objętym niniejszą Umową, oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza majątkowych lub osobistych praw autorskich innych osób.
- Autor udziela Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji na korzystanie z Utworu bez ograniczeń terytorialnych i przez czas nieokreślony na następujących polach eksploatacji:
2.1. wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2.2. wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu;
2.3. publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
2.4. włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
2.5. wprowadzanie Utworu w postacie elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu, Intranetu, Extranetu lub innej sieci;
2.6. rozpowszechnianie Utworu w postaci elektronicznej w Internecie, Intranecie, Extranetu lub innej sieci, w pracy zbiorowej jak również samodzielnie;
2.7. udostępnianie Utworu w wersji elektronicznej w taki sposób, by każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w szczególności za pośrednictwem Internetu, Intranetu, Extranetu lin innej sieci;
2.8. udostępnianie Utworu zgodnie z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons. - Autor zezwala Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na:
3.1. nieodpłatne korzystanie i rozporządzanie prawami do opracowań Utworu i tymi opracowaniami.
3.2. wysyłanie metadanych Utworu oraz Utworu do komercyjnych i niekomercyjnych baz danych indeksujących czasopisma. - Autor upoważnia i zobowiązuje Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu do udzielania osobom trzecim dalszych licencji (sublicencji) do Utworu oraz do innych materiałów, w tym utworów zależnych lub opracowań zawierających lub powstałych w oparciu o Utwór, przy czym postanowienia takich sublicencji będą tożsame z wzorcem licencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) lub innej wersji językowej tej licencji lub którejkolwiek późniejszej wersji tej licencji, opublikowanej przez organizację Creative Commons Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu wyłącznie w celach niekomercyjnych pod następującymi warunkami:
4.1. uznanie autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem informacji, o autorstwie tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji;
4.2. na tych samych warunkach, wolno rozpowszechniać utwory zależne jedynie na licencji identycznej to tej, na jakiej udostępniono utwór oryginalny. - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu jest zobowiązany do:
5.1. udostępniania Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym bez ograniczeń technicznych;
5.2. poprawnego informowania osób, którym Utwór będzie udostępniany o udzielonych im sublicencjach w sposób umożliwiający odbiorcom zapoznanie się z nimi.
Pozostałe postanowienia
- Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).