Abstrakt
The article discusses Vladimir Sorokin’s novel Manaraga as a metafictional statement concerning the problem of the literary canon. The proposed interpretation places the novel in the post-ironic thinking, within which the value of high culture is still in force.Bibliografia
«В России настоящее стало будущим, а будущее слилось с прошлым» Владимир Сорокин – о своей новой книге «Манарага» (2017). (интервью А. Долина с В. Сорокиным), źródło elektroniczne: https://meduza.io/feature/2017/03/10/v-rossii-nastoyaschee-stalo-buduschim-a-buduschee-slilos-s-proshlym (dostęp 12.09.2017).
Данилкин Л. 2018. О чем на самом деле «Манарага» Владимира Сорокина: объясняет Лев Данилкин, źródło elektroniczne: https://daily.afisha.ru/brain/4792-o-chem-na-samomdele-manaraga-vladimira-sorokina-obyasnyaet-lev-danilkin/ (dostęp 12.09.2017).
Сорокин В. 2006. Трилогия, Москва: Захаров.
Сорокин В. 2017. Манарага, Москва: Corpus, źródło elektroniczne: https://www.litres.ru/vladimir-sorokin/manaraga/ (dostęp 26.07.2017).
Wallace D. F. 2016. Rzekomo fajna rzecz, której nigdy nie zrobię. Eseje i rozważania, przeł. J. Kozak, Warszawa: W.A.B.
Żychliński A. 2014. Laboratorium antropofikcji. Dociekania antropologiczne, Warszawa–Poznań: Instytut Badań Literackich PAN – Wydawnictwo Naukowe UAM.
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.