Abstrakt
In his latest novel Manaraga (2017) Sorokin comments on one of the most significant problems of modern times – the results of the anticipated death of the printed book as well as the related opposition between the original and the copy. The biggest problem, as the author suggests, is not the form of the already published literary classics but the absence of new classics, which can embrace ideas capable of awaking the humankind from its zest for comfort and motivating people for constructive progress.Bibliografia
Владимирский В. 2013. Мягкое порно Владимира Сорокина. О романе «Манарага» Владимира Сорокина, „Нoвoe литeрaтурнoe oбoзцене” No 120, źródło elektroniczne: http://www.srkn.ru/criticism/myagkoe-porno-vladimira-sorokina.html (dostęp 6.09.2017).
Генис А. 2016. Обратный адрес. Автопортрет, Москва: АСТ, źródło elektroniczne: https://mybook.ru/author/aleksandr-genis/obratnyj-adres-avtoportret/ (dostęp 15.05.2017).
Карпачев А. 2000–2012. Книга «Манарага», źródło elektroniczne: http://www.srkn.ru/criticism/kniga-manaraga.html (dostęp 6.09.2017).
Лермонтов М. Ю. 1988. Сочинения в 2-х томах, t. 1, Москва, źródło elektroniczne: http://www.stihi-rus.ru/1/Lermontov/23.htm (dostęp 10.05.2017).
Липовецкий М. 2013. Сорокин-троп: карнализация, źródło elektroniczne: http://magazines.russ.ru/nlo/2013/120/li11.html (dostęp 10.05.2017).
Подкорытов А. 2015. Царица Уральских гор, źródło elektroniczne: http://www.nat-geo.ru/photo/100729/ (dostęp 10.6.2017).
Самойлов М. 2000–2012. Гора родила кулинарную книгу, źródło elektroniczne: http://www.srkn.ru/criticism/gora-rodila-kulinarnuyu-knigu.html (dostęp 6.09.2017).
Сорокин В. 2002. Убойное сало. Беседу вела Оксана Семенова, źródło elektroniczne: http:// www.mk.ru/old/article/2002/07/21/164539-uboynoe-salo.html (dostęp 15.02.2017).
Сорокин В. 2016. Постсоветский гротеск уже стал сильнее литературы. Беседовала Галина Юзефович, źródło elektroniczne: https://esquire.ru/sorokin (dostęp 4.07.2017).
Сорокин В. 2017a. Манарага, Москва: АСТ.
Сорокин В. 2017b. «Симбиоз физиологии, шоу и моды», Владимир Сорокин о сожжении книг, счастье и новых гаджетах, Беседовала Наталья Кочеткова, źródło elektroniczne: https://lenta.ru/articles/2017/03/06/manaraga/ (dostęp 10.05.2017).
Baudrillard J. 2005. Symulacja i symulakry, przeł. S. Królak, Warszawa: Sic! Baudrillard J. 2006. W cieniu milczącej większości, przeł. S. Królak, Warszawa: Sic!
Carrière J.-C., Eco U. 2010. Nie myśl, że książki znikną, przeł. J. Kortas, Warszawa: W.A.B.
Ritzer G. 2012. Magiczny świat konsumpcji, przeł. L. Stawowy, Warszawa: Muza S.A.
Zawojski P. 2002. Monitory między nami. O byciu razem i osobno w cyberprzestrzeni, [w:] A. Gwóźdź, P. Zawojski (red.), Wiek ekranów. Przestrzenie kultury widzenia, Kraków: Rabid, s. 423–431.
Zywert A. 2015. Obraz Chin w twórczości Władimira Sorokina, [w:] J. Getka (red.), Europa Środkowo-Wschodnia w perspektywie interdyscyplinarnej, Warszawa: Akant, s. 265–274.
Licencja
PRACE PUBLIKOWANE W CZASOPIŚMIE DOSTĘPNE SĄ NA LICENCJI CREATIVE COMMONS:
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie „Studia Rossica Posnaniensia” są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji Creative Commons.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie “Studia Rossica Posnaniensia” udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalają na użycie sublicencji Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Autorzy, którzy wykorzystują w swoim tekście cudze utwory (np. ilustracje, fotografie) proszeni są o dostarczenie do redakcji czasopisma zgody na publikację.
Użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku “Studia Rossica Posnaniensia” tylko w celach niekomercyjnych, pod następującymi warunkami:
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).