Słowa kluczowe
miłość
porządek
pomaganie
potrzeba
dobry Samarytanin
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł analizuje, obecną w tradycji chrześcijańskiej od św. Augustyna, kategorię ordo caritatis. Przedstawia ją z perspektywy historycznej i podejmuje próbę wykazania jej aktualności, a także możliwości odniesienia jej do współczesnych problemów migracyjnych. W artykule zauważa się bowiem, że kategorię ordo caritatis przywoływało się zawsze wtedy, gdy trzeba było znaleźć odpowiedź na pytanie: Jak i komu pomóc w sytuacji, kiedy nie można pomóc wszystkim? Autor przekonuje, że kategoria ordo caritatis jest stale aktualna (także w duchu soborowej odnowy) i może być odnoszona do współczesnych problemów migracyjnych. Kategoria ta zabezpiecza przed kierowaniem się w procesie pomagania jedynie emocjami i przypomina o konieczności racjonalności działań i konieczności zachowania w nich logiki oraz porządku.Bibliografia
Augustyn, De doctrina christiana – O nauce chrześcijańskiej. Tekst łacińsko-polski, tłum. J. Sulkowski, Warszawa 1989.
Bartoszek A., The Samaritan Paradigm in modern palliative care, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 38 (2005), numer specjalny, s. 179-189.
Glombik K., Miłość Boga, bliźniego i samego siebie – przykazanie i postawa, „Teologia i Moralność” 6 (2009), s. 71-90.
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae (25.03.1995), w: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 1996.
Jan Paweł II, Przemówienie podczas audiencji dla pielgrzymów przybyłych na kanonizację św. Rafała Kalinowskiego (18 listopad 1991), „L’Osservatore Romano” 11 (1991) nr 12, s. 25-26.
Machinek M., Śmierć w dyspozycji człowieka. Wybrane problemy etyczne u kresu ludzkiego życia, Olsztyn 2004.
Noldin H., Summa theologiae moralis iuxta codicem iuris canonici, Vol. II: De praeceptis Dei et Ecclesiae, Lipsk 193926.
Pope S., The order of love and recent catholic ethics: a constructive proposal, “Theological Studies” 52 (1991) nr 2, s. 255-288.
Rońda J., Miłość samego siebie w kontekście życia społeczno-gospodarczego, „Sosnowieckie Studia Teologiczne” 11 (2013), s. 135-144.
Sobór Watykański II, Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate (28.101965), w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Tekst polski – nowe tłumaczenie, Poznań 2002.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium (21.11.1965), w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje. Tekst polski – nowe tłumaczenie, Poznań 2002.
Tomasz z Akwinu, Suma teologiczna, t. 16: Miłość (II-II qu. 23-46), tłum. A. Głażewski, London 1967.
Vansteenberghe E., Charité. Les grandes écoles théologiques, w: Dictionnaire de Spiritualité, t. 2, cz. 1, Beauchesne–Paris 1953, k. 579-600.
Viller M., Monier-Vinard H., Charité. Charité envers le prochain, w: Dictionnaire de Spiritualité, t. 2. cz. 1, Beauchesne–Paris 1953, k. 649-661.
Wojtyła K., Osoba i czyn, Lublin 19943.
Wyszyński S., Drugie kazanie świętokrzyskie (20 luty 1974), www.non.possumus.pl/ nauczanie (strona internetowa prezentująca nauczanie kard. Stefana Wyszyńskiego) [dostęp: 31.05.2017].
Wyszyński S., Przemówienie do kapłanów stolicy (24 grudzień 1976), www.non.possumus.pl/nauczanie [dostęp: 31.05.2017].
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).