Słowa kluczowe
wychowanie ku wartościom
człowieczeństwo
przekaz wiary
szacunek dla człowieka
wartości ludzkie
Jak cytować
Abstrakt
Rodzina jest pierwszym i niepodważalnym środowiskiem życia, rozwoju oraz samorealizacji człowieka, tak w perspektywie cielesnej, jak i duchowej. Słowa w tytule wzięte są z Gaudium et Spes (nr 52) Soboru Watykańskiego II. Na początku przypomniano podstawowe prawdy o małżeństwie i rodzinie, zgodnie z nauczaniem Kościoła. Następnie wskazano, że rodzina jest nazywana małym Kościołem, albo Kościołem domowym, gdzie wiara jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Autor przypomniał również, że na rodzinie spoczywa obowiązek przekazywania prawdy o człowieku, o jego niezbywalnej godności i powołaniu. W rodzinie młody człowiek uczy się szacunku do każdego człowieka i ludzkiego życia we wszystkich jego etapach. W rodzinie człowiek uczy się przekazywania wartości kulturowych, etycznych, społecznych, duchowych i religijnych, które są podstawą do rozwoju i dobrego samopoczucia zarówno członków rodziny, jak i całego społeczeństwa. Chrześcijańska rodzina stoi przed poważnym wyzwaniem wychowania swojego potomstwa w prawdzie i ukształtowania prawego sumienia swoich dzieci. Wobec zamętu etycznego, który jest wywoływany przez potężne ruchy postmodernistyczne, rodzina jawi się, jako trwała ostoja, która może dać solidne fundamenty przyszłym obywatelom i członkom Kościoła.Bibliografia
Cichosz W., Pedagogiczny dekalog formacji chrześcijańskiej w epoce globalizmu, w: Veritas cum caritate – intellegentia cum amore, red. C. Rychlicki, I. Werbiński, Toruń 2011, s. 7-26.
Dobson J.C., Dzieci w niebezpieczeństwie, raport z wojny o wartości, Warszawa 1997.
Dryll E., Trudności wychowawcze, analiza interakcji matka-dziecko w sytuacjach konfliktowych, Warszawa 1995.
Dyczewski L., Rola współczesnej rodziny w przekazywaniu wartości, „Ateneum Kapłańskie” 69/70(1977)2/412, s. 263-277.
Gaudemet J., Zimmermann M., Bibliographie international d’histoire de mariage, w: J. Gaudemet, Sociétés et mariage, Starasbourg 1980, s. 454-479 .
Gołębiewski M., Człowiek obrazem i podobieństwem Boga, „Ateneum Kapłańskie” 109(1987)471, s. 264-279.
Jan Paweł II, Apel Jasnogórski, Jasna Góra, 5 czerwca 1979, w: tenże, Musicie od siebie wymagać, Poznań 1984, s. 126-127.
Jan Paweł II, Człowiek chory zawsze zachowuje swą godność: Do uczestników międzynarodowego kongresu lekarzy katolickich (20 III 2004), „L’Osservatore Romano” wyd. pol. 25(2004)6/264, s. 20-22.
Jan Paweł II, Familiaris consortio, http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/adhortacje/familiaris.html#, [dostęp 12.08.2014].
Jan Paweł II, Rodzina, w: Nauczanie moralne Jana Pawła II, red. A. Korba, Radom 2006, s. 90-91.
Konstytucja dogmatyczna o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes http://www.kns.gower.pl/vaticanum/gaudium.htm, [dostęp 12.08.2014].
Konferencja Episkopatu Polski, Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, Tarnów 2009.
Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 2002.
Kościół wobec homoseksualizmu, opracowania – świadectwa – dokumenty, red. T. Huk, Warszawa 1996.
Kroll L., Dziecko szansą wyjścia z antropologicznego kryzysu, w: Ocalić obraz człowieka. Antropologiczne podstawy moralności, red. P. Morciniec, Opole 2003, s. 103-109.
Krucina J., Rodzina jako społeczność uświęcająca, „Chrześcijanin w Świecie” 11(1979)3, s. 16-38.
Kunowski S., Kerygmatyczna realizacja odnowy wychowania chrześcijańskiego, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 14(1967)3, s. 73-88.
Majdański K., Wspólnota życia i miłości: zarys teologii małżeństwa i rodziny, Poznań–Warszawa 1983.
Majkowski W., Rodzice: Fundament społeczeństwa, w: Słownik małżeństwa i rodziny, red. E. Ozorowski, Warszawa–Łomianki 1999, s. 391.
Moń R., Etyka objawiona a naturalna w Rz 1,18-32, „Studia Theologica Varsaviensia” 17(1979)2, s. 65-80.
Orzeszyna J., Miłość normą życia rodzinnego, „Polonia Sacra” 21/3(1999)4, s. 153-166.
Ozdowski J., Rola rodziny w wychowaniu młodzieży, „Chrześcijanin w Świecie” 4(1972)6/20, s. 3-18.
Ozorowski E., Bibliografia małżeństwa i rodziny 1945-1989, Warszawa 2005.
Ozorowski M., Przymierze Bosko-ludzkie, w: Słownik małżeństwa i rodziny, red. E. Ozorowski, s. 224-225.
Rychlicki C., Sakramentalny charakter przymierza małżeńskiego, Studium teologicznodogmatyczne, Płock 1997.
Sareło Z., Postmodernistyczny styl myślenia i życia, „Homo Dei” 67(1997)3/244, s. 23-39.
Sarmiento A., Małżeństwo chrześcijańskie, Podręcznik teologii małżeństwa i rodzin, Kraków 2002.
Siemieniec T., Miłość Boga ukazana w akcie stwórczym mężczyzny i kobiety, „Kieleckie Studia Teologiczne” 8(2009), s. 453-464.
Skreczko A., Zadania rodziny jako Kościoła domowego, „Rocznik Teologii Katolickiej” 8(2009), s. 112-121.
Słomińska J., Rodzicielskie typy wychowania religijnego, „Studia Theologica Varsaviensia” 21(1983)1, s. 183-207.
Strzeszewski C., Prawo naturalne jako podstawa etyki społecznej, „Roczniki Filozoficzne” 19(1971)2, s. 103-123.
Warzeszak S., Wolność i godność człowieka w personalnym wymiarze etosu Nowego Testamentu, „Studia Loviciensia” 2(2000), s. 407-425.
Wielgus S., Wobec ofensywy ideologii neomarksizmu i postmodernizmu we współczesnym świecie, Płock 2004.
Wolski K., Cele, w: Słownik małżeństwa i rodziny, red. E. Ozorowski, s. 230-231.
Licencja
Autorzy
Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Teologia i Moralność są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.
Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Teologia i Moralność udzielają Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).
Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.
Użytkownicy
Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych w Teologii i Moralności pod następującymi warunkami:
- uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, DOI) oraz samej licencji;
- bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.
Inne
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).