Słowa kluczowe
Dekalog
przykazania
personalizm
Jak cytować
Abstrakt
Collationes o dziesięciu przykazaniach św. Bonawentury są rodzajem mów mających walory duchowych konferencji i jednocześnie naukowych wykładów. W pierwszej z nich Doktor Seraficki podaje motywy zachowania przykazań. Autor artykułu, stosując metodę analizy tego tekstu, bada, czy argumenty przedstawione przez św. Bonawenturę są dziś aktualne dla teologii i praktyki pastoralnej. Na postawione pytanie znajduje odpowiedź twierdzącą. Wniosek ten jest oparty na poszukiwanym i wykazanym personalizmie oraz racjonalności cytowanego nauczania. Celem artykułu jest także przybliżenie ich współczesnemu czytelnikowi.
Bibliografia
Battaglia, Vincenzo. 2008. Iesus Christus. W: Dizionario Bonaventuriano. Filosofi a, teologia, spiritualità, red. Ernasto Caroli, 506-517. Padova: Edizioni Francescane.
Bonawentura. 1891. Breviloqium. W: Opera omnia, t. 5, 199-291. Quaracchi: Collegium S. Bonaventurae.
Bonawentura. 1995. Collationes de Decem Praeceptis. Collazioni sui dieci precetti. W: Opere di san Bonaventura. Sermoni teologici, tłum. Pietro Maranesi, Renato Russo i Attilio Stendardi, red. Jacques G. Bougerol, Cornelio Del Zotto i Leonardo Sileo, t. 6/2, 35-125. Roma: Città Nuova Editrice.
Bonawentura. 1887. Commentaria In Quatuor Libros Sententiarum Magistri Petri Lombardi. Opera omnia, t. 3. Quaracchi: Collegium S. Bonaventurae.
Brachetta, Silvio. 2008. Libertà e precetto nei sermoni teologici della maturità in san Bonaventura da Bagnoregio. Dostęp: 15.01.2022. https://www.academia.edu/7888581/Libert%C3%A0_e_precetto_nei_Sermoni_teologici_della_maturitC3%A0_in_San_Bonaventura_da_Bagnoregio.
De Armellada, Bernardino. 1995. Introduzione. W: Opere di san Bonaventura. Sermoni teologici, red. Jacques G. Bougerol, Cornelio Del Zotto i Leonardo Sileo, t. 6/2, 7-25. Roma: Città Nuova Editrice.
Derdziuk, Andrzej. 2010. Teologia moralna w służbie wiary Kościoła. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Grzegorz Wielki. 1998. Homilie na Ewangelie, tłum. Oficyna Wydawnicza Viator. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Viator.
Heinz, Hanspeter. 1985. Trinitarische Begegnungen bei Bonaventura: Fruchtbarkeit einer appropriativen Trinitätstheologie. Münster: Aschendorff .
Horowski, Aleksander. 2008. Św. Bonawentura z Bagnoregio, doktor Kościoła, i jego Konferencje o sześciu dniach stworzenia. W: Konferencje o sześciu dniach stworzenia albo oświecenia Kościoła. Wydanie synoptyczne tekstu oryginalnego redakcji A oraz B z przekładem polskim, red. Aleksander Horowski, 5-27. Kraków: Wydawnictwo Serafin.
Nguyen Van Si, Ambrogio. 1995. Seguire e imitare Cristo secondo San Bonaventura. Milano: Edizioni Biblioteca Francescana.
Quinn, John F. 1974. The Moral Philosophy of St. Bonaventure. The Southwestern Journal of Philosophy, 5(2), 39-70. DOI: https://doi.org/10.5840/swjphil19745229
Salij, Jacek. 2015. Wolność w refleksji św. Augustyna. Poznańskie Studia Teologiczne, 29, 213-223. DOI: https://doi.org/10.14746/pst.2015.29.12
Sobór Watykański II. 1965. Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”.
Spaeth, Paul J. 1995. Introduction. W: Works of Saint Bonaventure. Collations on the Ten Commandments, red. Francis E. Coughlin, t. 6, 1-16. New York: Franciscan Institute St. Bonaventure University St. Bonaventure.
Veuthey, Léon. 1996. Filozofa chrześcijańska św. Bonawentury, tłum. Edward Iwo Zieliński. Nieokalanów: Wydawnictwo Ojców Franciszkanów.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Krzysztof Niewiadomski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.