Cnota umiarkowania w ujęciu Josefa Piepera

Abstrakt

Josef Pieper (1904-1997) to niemiecki, katolicki filozof, jeden z głównych popularyzatorów myśli św. Tomasza z  Akwinu w  XX wieku. W  artykule podjęta została analiza zagadnienia cnoty umiarkowania w ujęciu wspomnianego myśliciela. Zastosowane zostały następujące metody badawcze: krytyczna analizy źródeł oraz metoda dedukcyjna, aby następnie, za pomocą metody syntetycznej, uporządkować podjęte kwestie pod względem merytorycznym. Dla J. Piepera aktywność człowieka – ze względu na jego rozumność – winna być jednak ukierunkowana na dobro. Stąd konieczna jest dyscyplina wstrzemięźliwości. Osiągnięcie tego celu realizuje się poprzez czyn osoby. Wiąże się to z nieustannym wyborem dobra, opanowywaniem pożądliwości i niszczycielskiej siły grzechu. Całe życie człowieka jest związane z podejmowaniem trudu i zmagania na rzecz dojrzałości ludzkiej. Praktyka wstrzemięźliwości to w istocie realizacja osobowego ja, charakteryzującego się potrzebą zachowania swojej tożsamości jako bytu racjonalnego, duchowego. Praktykowanie umiarkowania prowadzi do wolności. Jest to wolność prawdziwej samorealizacji, wolność do spełnienia swego człowieczeństwa.