Wychowawcze znaczenie homilii ślubnej

Abstract

We współczesnym społeczeństwie istnieje tak wiele małżeństw, które się rozpadło, że można mówić o prawdziwym problemie społecznym. Teoretyczne i praktyczne kontestowanie nierozerwalności małżeństwa we współczesnym społeczeństwie jest problem i wyzwaniem dla Kościoła, albowiem nawet wielu katolików żyje w partnerstwie bez sakramentalnych więzi i zobowiązań. Ponadto wielu młodych katolików nie znajduje wystarczająco dużo motywacji do podjęcia decyzji o sakramentalnym małżeństwie. Jedną z przyczyn tego stanu jest „mentalność recyklingowa” współczesnego społeczeństwa. Zgodnie z nią, łatwiej jest zmienić partnera w życiu aniżeli dbać o naprawę zaburzonych relacji we własnym małżeństwie. Rozwody są nie tylko społecznie akceptowane, ale też bardzo łatwe do uzyskania, mimo iż pociągają one za sobą niemałe konsekwencje materialne. Pozytywną cechą współczesnego społeczeństwa jest uczenie się przez całe życie, obejmujące również edukację i wychowanie religijne. Jednym zaś ze środków wspierających proces edukacji i wychowania religijnego jest homilia ślubna. Jest ona adresowana do wszystkich uczestników uczty. Sondaże organizowane przez Stolicę Apostolską wykazują, że wierni bardzo cenią sobie homilie, które słyszą podczas liturgii. Kaznodzieje nie powinni ignorować tego zapotrzebowania, które jest szansą oddziaływań wychowawczych. Obowiązkiem kapłanów działających w duszpasterstwie jest odpowiadanie na prawo wiernych do duchowego pokarmu. Wspaniałą okazję w tym zakresie stwarza także homilia ślubna. Jest ona doskonałą okazją do promowania katolickiej wizji małżeństwa i rodziny. Wyraża rzeczywistą troskę Kościoła o małżeństwo i rodzinę, a także szacunek wobec tych wszystkich, którzy doświadczają problemów. Zarówno treść, jak i forma homilii odgrywa rolę edukacyjną i wychowawczą wobec małżonków oraz ich gości, wśród których wielu boryka się z problemami życia małżeńskiego i rodzinnego.