Abstrakt
Celem niniejszego artykułu jest analiza jakości wizerunku szkoły i nauczycieli na podstawie skojarzeń byłych uczniów w okresie 5 lat po opuszczeniu ławek szkolnych. Badania retrospektywne przeprowadzono na grupie 127 osób, za pomocą narzędzi Testu Wolnych Skojarzeń pt. „Moja szkoła” oraz wywiadów fokusowych na temat wspomnień z lat szkolnych, w grupach 7-8 osobowych. Uzyskane wyniki badań zostały opracowane za pomocą kategoryzacji poszczególnych skojarzeń. Na podstawie wyników badań opracowano wymiary wizerunku odnoszące się do szkoły jako instytucji. Wśród nich znalazły się następujące kategorie: 1) wygląd i wyposażenie szkoły; 2) ocena instytucji; 3) cechy osobowe; 4) nauka i wszechstronny rozwój; 5) rozrywka/koledzy; 6) wartości życiowe; 7) wydarzenia sentymentalne. Skojarzenia związane z opisem „ulubionego nauczyciela” oraz „nauczyciela, którego nie lubiłem” w dużej mierzy stanowią podobne kategorie do oceny, zmieniło się jednak ich nasilenie i kolejność. Jako najważniejsze wyróżniono: 1) cechy osobowości; 2) cechy zawodowe; 3) relacje z uczniami; 4) ocena sposobu nauczania; 5) ocena zachowania. Istotna zaś różnicą w ocenie tych dwóch skrajnych typów pedagogów jest fakt, że negatywna postać nauczyciela jest ostro oceniana przez uczniów pod względem wyglądu zewnętrznego, co nie występuje w przypadku nauczyciela pozytywnie postrzeganego. Ten wymiar jest zastąpiony docenieniem lubianych nauczycieli, za ich wszechstronne zainteresowania i dążenie do samorozwoju. Dokonana analiza może stać się podstawą do świadomego i planowego kreowania wizerunku szkoły jako instytucji oraz nauczyciela jako głównej postaci, mającej wpływ na jakość wspomnień uczniów o szkole w dłuższej pespektywie życiowej.Bibliografia
Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2004.
Bach-Olasik T., Doświadczenia szkolne źródłem lęku w opinii młodzieży, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 6(1991), s. 247-251.
Błaziński Z., Obraz nauczyciela w oczach uczniów, http://sod.ids.czest.pl/publikacje/l627/l627.pdf [dostęp 20.02.2014]
Borkowski I., Stasiuk-Krajewska K., Wizerunek, opis świata, konstrukcja komunikacji, w: Kształtowanie wizerunku jako narzędzie public relations, red. I. Borkowski, K. Stasiuk-Krajewska, Wrocław 2011, s. 5-9.
Feliksiak M., Wizerunek nauczycieli, Centrum Badań Opinii Społecznej, Warszawa 2012.
Fontana D., Psychologia dla nauczycieli, Poznań 1995.
Gałaś M., Młodzież o porozumiewaniu się z nauczycielami, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 8(1993), s. 332-336.
Gorbaniuk O., Wizerunek Niemiec i Niemców wśród Polaków, Lublin 2009.
Kargulowi A., Dlaczego dzieci nie lubią szkoły?, Warszawa 1991.
Łaguna M., Gałkowska A., Społeczne aspekty obrazu siebie w rysunku projekcyjnym „Ja-wśród ludzi”, w: Rysunek projekcyjny jako metoda badań psychologicznych, red. M. Łaguna, B. Lachowska, Lublin 2003, s. 125-148.
Nauczyciel –uczeń: między przemocą a dialogiem: obszary napięć i typy interakcji, red. M. Dudzikowa, Kraków 1996.
Pantkowski R., Jak młodzież postrzega współczesnego nauczyciela, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze”, 5(1991), s. 200-202.
Stemplewska-Żakowicz K., Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna, Gdańsk 2009.
Ścisłowska H., Młodzież o sobie i swoich nauczycielach, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 1(2000), s. 19-21.
Śnieżyński M., Nauczyciele w oczach uczniów, Warszawa 1990.
Wawryk I., Uczniowie o nauczycielach, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” 1(1991), s. 27-29.
Licencja
Prawa autorskie są zastrzeżone