Chrześcijańska rodzina szkołą człowieczeństwa

Abstrakt

Rodzina jest pierwszym i niepodważalnym środowiskiem życia, rozwoju oraz samorealizacji człowieka, tak w perspektywie cielesnej, jak i duchowej. Słowa w tytule wzięte są z Gaudium et Spes (nr 52) Soboru Watykańskiego II. Na początku przypomniano podstawowe prawdy o małżeństwie i rodzinie, zgodnie z nauczaniem Kościoła. Następnie wskazano, że rodzina jest nazywana małym Kościołem, albo Kościołem domowym, gdzie wiara jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Autor przypomniał również, że na rodzinie spoczywa obowiązek przekazywania prawdy o człowieku, o jego niezbywalnej godności i powołaniu. W rodzinie młody człowiek uczy się szacunku do każdego człowieka i ludzkiego życia we wszystkich jego etapach. W rodzinie człowiek uczy się przekazywania wartości kulturowych, etycznych, społecznych, duchowych i religijnych, które są podstawą do rozwoju i dobrego samopoczucia zarówno członków rodziny, jak i całego społeczeństwa. Chrześcijańska rodzina stoi przed poważnym wyzwaniem wychowania swojego potomstwa w prawdzie i ukształtowania prawego sumienia swoich dzieci. Wobec zamętu etycznego, który jest wywoływany przez potężne ruchy postmodernistyczne, rodzina jawi się, jako trwała ostoja, która może dać solidne fundamenty przyszłym obywatelom i członkom Kościoła.