Słowa kluczowe
antropologia
personalizm
godność osoby
Jak cytować
Abstrakt
Głównym celem badawczym artykułu jest wykazanie antropologicznych podstaw milczenia. W pracy zastosowano metodę porównawczą pozwalającą na interdyscyplinarne potraktowanie przedmiotu badań. Podjęto próbę aplikacji koncepcji godności osoby ludzkiej lubelskiego personalisty Adama Rodzińskiego w pedagogiczno-społecznych kontekstach kultury milczenia. Uzyskane wyniki poznawcze pozwalają sformułować wniosek, że milczenie jest istotnym czynnikiem kształtowania godności podmiotu rozumianej jako osobowość, wzmacniania poczucia własnej godności jednostki i ochrony jej godności ontycznej stanowiącej immanentną wartość natury ludzkiej.
Bibliografia
Adamska, Katarzyna. 2015. Milczenie w organizacji. Rola uważności społecznej i czynników kontekstowych. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi, Roczniki Psychologiczne, 1, 115-131.
Augustyn. 2008. Wyznania, tłum. Michał Bohusz Szyszko. Warszawa: Hachette.
Blumenberg, Hans. 1997. Rzeczywistości, w których żyjemy, tłum. Wanda Lipnik. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Bremer, Józef. 2002. Martin Heidegger i Ludwig Wittgenstein o milczeniu. Forum Philosophicum, 7, 123-152. DOI: https://doi.org/10.5840/forphil2002713
Chenevière, Lucien. 1984. Rozmowy o milczeniu, tłum. Maria Szczepan. Kraków: Wydawnictwo oo. Karmelitów Bosych.
Dąmbska, Izydora. 1975. O funkcjach semiotycznych milczenia. W: Izydora Dąmbska. Znaki i myśli. Wybór pism z semiotyki teorii nauki i historii fi lozofi i. Warszawa–Poznań–Toruń: PWN.
Gałkowski, Jerzy. 2010. Osoba – moralność – kultura. O fi lozofi i Adama Rodzińskiego. Dostęp: 5.03.2019. https://www.kul.pl/osoba-moralnosc-kultura-o-filozofii-adama-rodzinskiego,art_28112.html.
Handke, Kwiryna. 1999. Między mową a milczeniem. W: Semantyka milczenia. Zbiór studiów, red. Kwiryna Handke. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
Kurczewska, Joanna. 2012. Narody i przemilczenia. Przegląd Filozoficzno-Literacki, 4(35), 485-504.
Księga Przysłów. W: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Biblia Tysiąclecia. Poznań: Pallottinum.
Merton, Thomas. 1989. Nikt nie jest samotną wyspą, tłum. Maria Morstin-Górska. Poznań: Zysk i S-ka.
Milczenie [hasło]. 1999. W: Mały słownik języka polskiego, red. Stanisław Skorupka, Halina Auderska i Zofi a Łempicka. Warszawa: PWN.
Olearczyk, Teresa. 2021. Między hałasem a ciszą. Kraków: Vistulana.
Olearczyk, Teresa. 2020. Silence and Human Development [Cisza w rozwoju człowieka]. Pedagogia Christiana, 1(45), 53-65. DOI: https://doi.org/10.12775/PCh.2020.004
Olearczyk, Teresa. 2010. Pedagogia ciszy. Kraków: WAM.
Pisarkowa, Krystyna. 1986. O komunikatywnej funkcji przemilczenia. Roczniki Prasoznawcze, 1(107), 27-34.
Rodziński, Adam. 1985. Osoba i kultura. Warszawa: Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych.
Rodziński, Adam. 1989. Osoba, moralność, kultura. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Sarah, Robert i Nicolas Diat. 2017. Moc milczenia, tłum. Agnieszka Kuryś. Warszawa: Wydawnictwo Sióstr Loretanek.
Stachewicz, Krzysztof. 2012. Milczenie wobec dobra i zła. W stronę etyki sygetycznej i apofatycznej. Poznań: Wydział Teologiczny UAM.
Warchala, Jacek. 2013. Kilka uwag o milczeniu. Konteksty Kultury, 10(4), 458-468.
Wencel, Korneliusz. 2001. Milczenie. Kraków: Wydawnictwo M.
Wieja, Alina i Henryk Wieja. 2002. Małżeństwo, o jakim marzymy. Ustroń: Koinonia.
Żmuda-Frydrychowska, Barbara. 2020. Personalizm Adama Rodzińskiego wobec wyzwań współczesnej kultury. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II. DOI: https://doi.org/10.15633/9788374389440
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Teresa Olearczyk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.