Słowa kluczowe
Maciej z Przasnysza
superekslibris
ekslibris
drzeworyt
introligatorstwo
superexlibris
Jak cytować
Liczba wyświetleń: 382
Liczba pobrań: 235
Abstrakt
Tematem artykułu jest odnalezione w maju 2013 roku Pontificale Romanum (wyd. Wenecja 1520), które od czasów ostatniej wojny uważane było za zaginione. Egzemplarz ten, wydany w oficynie Lucantonia Giunty, był w XVI wieku własnością biskupa włocławskiego, później prymasa, Macieja Drzewickiego. Jego unikatowa oprawa introligatorska wykonana została na początku lat 20. XVI wieku w pracowni Mistrza Główek Anielskich (Macieja z Przasnysza) i ozdobiona superekslibrisem hierarchy. Na wewnętrznej stronie górnej okładziny wklejony jest jeden z trzech znanych egzemplarzy ekslibrisu Drzewickiego, który uznawany jest obecnie za najstarszy polski datowany ekslibris drzeworytniczy.Bibliografia
Chwalewik E., Exlibrisy polskie szesnastego i siedemnastego wieku, Wrocław 1955.
Formanowicz J., Formanowicz Leon, w: Słownik pracowników książki polskiej, red. I. Treichel, t. 1, Warszawa–Łódź 1972.
Formanowicz M., Ksiądz Leon Formanowicz, Kanonik Katedry Prymasowskiej w Gnieźnie. Życie i praca (szkic biograficzny), s. 4–5 [online], [dostęp: 2.06.2013], dostępny w internecie: http://www.formanowicz.pl/biografie.html.
Jarzewicz J., Karłowska-Kamzowa A., Trelińska B., Gotyckie spiżowe płyty nagrobne w Polsce. Studia o formie i treściach artystycznych, Poznań 1998..
Karłowska-Kamzowa A., Spiżowa płyta nagrobna wojewody Andrzeja Szamotulskiego, w: J. Jarzewicz, A. Karłowska-Kamzowa, B. Trelińska, Gotyckie spiżowe płyty nagrobne w Polsce. Studia o formie i treściach artystycznych, Poznań 1998.
Korytkowski J., Arcybiskupi gnieźnieńscy, prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821, czyli do połączenia arcybiskupstwa gnieźnieńskiego z biskupstwem poznańskim, t. 2, Poznań 1888.
Korytkowski J., Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, t. 4, Poznań 1883.
Kumaniecki K., O odnalezionej „Retoryce” Filipa Kallimacha, Warszawa 1948.
Mrozowski P., O sztuce i stylizacji heraldycznej w Polsce XIV–XV wieku, „Rocznik PTH NS” 1993, t. 1 (12).
Mrozowski P., Polskie nagrobki gotyckie, Warszawa 1994.
Piekarski K., Przyczynek do dziejów polskiego exlibrisu, Kraków 1924.
Pociecha W., Drugi egzemplarz exlibrisu Macieja Drzewickiego z 1516 r. Karta z dziejów humanizmu w Polsce, „Silva Rerum” 1927, t. 3.
Pociecha W., Drzewicki Maciej, w: Polski słownik biograficzny, t. 5, Kraków–Wrocław 1939–1946.
Rybus H., Działalność synodalna biskupa Macieja Drzewickiego w diecezji włocławskiej 1514–1531, „Studia Theologica Varsaviensia” 1969, t. 7, z. 1.
Rybus H., Prymas Maciej Drzewicki. Działalność kościelna w diecezji przemyskiej, Warszawa 1968.
Rybus H., Prymas Maciej Drzewicki. Zarys biografii 1476–1535, „Studia Theologica Varsaviensia” 1964, t. 2, z. 1–2.
Skiełczyński Z., O dwóch arcyrzadkich księgoznakach z Biblioteki Kapitulnej w Łowiczu, Łowicz 1993, wydanie drugie artykułu zamieszczonego w „Listach Bibliofilskich” z 1978 roku, s. 5–9, il. 2.
Szymański J., Herbarz rycerstwa polskiego z XVI w., Warszawa 2001.
Wagner A., Nieznana oprawa dla Jana Łaskiego w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu. Przyczynek do badań nad italianizmem w introligatorstwie polskim XVI w., „Biblioteka” 2012, nr 16 (25).
Licencja
Utwory opublikowane w czasopiśmie Biblioteka, na platformie Pressto należącej do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu od 2015 roku są udostępniane na
licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych po 2015 roku pod następującymi warunkami:
- uznania autorstwa czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji
- na tych samych warunkach — remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji, co oryginał.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wykorzystanie dzieła. Autorzy tekstów zakwalifikowanych do publikacji proszeni są o wypełnienie podpisanie i przesłanie umowy.
Jeżeli autor artykułu nie jest przekonany, że może wykorzystywać cudze utwory (np. ilustracje, fotografie, tabele) w ramach cytatu we własnej tekście musi dostarczyć do redakcji czasopisma zgodę od uprawnionych podmiotów.
Prawa są zastrzeżone do wszystkich tekstów opublikowanych przed rokiem 2015.