Abstract
The paper concerns Russian contemporary politically engaged literature and takes into consideration the writings of an acclaimed Russian prose-writer, radical anti-Kremlin opposition activist – Zakhar Prilepin. A political turn in Russian contemporary literature is a way of raising an objection to the political authorities, who bring an incessant pressure on the society to reproduce the official public discourse. It is also the act of uniting particularities of aesthetics, existence and politics, as well as breaking with the vision of literature distanced from the public issues. The common ground for Russian writers’ political commitment is a resistance to the postmodernism paradigm connected with an attempt to define the conditions and mechanisms of new ideology (in the „new realism” current). Deeply political writings of Prilepin seem to be an anti-liberal and anti-individualistic rebellion, as well as a thorough critical study of Russian contemporary society. The revolutionary prose-writer is against the doctrine of cultural pluralism, the activities of neo-liberal ruling elite, the growing political authority of Russian middle class and the dominant vision of collective memory.
References
Bierdiajew N., 2005, Źródła i sens komunizmu rosyjskiego, Kęty.
Bierg M., 2000, Litieraturokratija, Problema priswojenija pierieraspriedielienija w?asti w litieraturie, Moskwa, http://www.mberg.net/litkrat, 25.12.2013.
Bourdieu P., 2001, Reguły sztuki. Geneza i struktura pola literackiego, przeł. A. Zawadzki, Kraków.
Broda M., 2007, Sacrum-moc-władza-wiedza-ład-tożsamość-legitymizacja… O rosyjskim pojmowaniu prawdy, „Sofia” nr 7, s. 101–109.
Burzyńska A., Markowski M.P., 2006, Teorie literatury XX wieku: podręcznik, Warszawa.
Czapliński P., 2009, Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje, Kraków.
Czernyszewski N., 1951, Co robić, przeł. J. Brzęczkowski, Warszawa.
Dunin K., 2004, Czytając Polskę. Literatura polska po roku 1989 wobec dylematów nowoczesności, Warszawa.
Fukuyama F., 1996, Koniec historii, przeł. T. Bieroń, M. Wichrowski, Poznań.
Iwanowa N., 2003, Skrytyj siużet. Russkaja litieratura na pieriechodie czieriez wiek, Petersburg.
Iwanowa N., 2011, Russkij kriest. Litieratura i czitatiel’ w naczale wieka, Moskwa.
de Lazari A., 1995, Mentalność rosyjska. Słownik, Katowice.
Lyotard J.F., 1997, Kondycja ponowoczesna, przeł. M. Kowalska, J. Migasiński, Warszawa.
Moskwin A., 2013, Antologia współczesnego dramatu rosyjskiego. Nowy Realizm, t. 1, Warszawa.
Nakoneczny T., 2007, Rosyjska tożsamość narodowa wobec modernizacji literatury, „Porównania” nr 4, s. 83–93.
Nycz R., 2006, Wprowadzenie, w: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy, red. R. Nycz, M.P. Markowski, Kraków.
Olejniczak J., Knapek R., Szumna M., 2012, Polityczność literatury. Polityczność literaturoznawstwa. Gramatyka sprzeciwu, Katowice.
Prilepin Z., 2008, Sańkja, przeł. K. Wańczyk, Wołowiec.
Prilepin Z., 2010, Patologie, przeł. M. Buchalik, Wołowiec.
Prilepin Z., 2011, Cziornaja obiezjana, Sankt-Petersburg.
Prilepin Z., 2011, I k nam jediet Pierieswiet. Otcziot za nulewyje, Sankt-Petersburg.
Prilepin Z., 2012, Wosmiorka, Sankt-Petersburg.
Radiszczew A., 1954, Podróży z Petersburga do Moskwy, przeł. S. Pollak, Wrocław.
Rudalow A., 2010, Katiechizis „nowogo riealizma”. Wtoraja wo?na, „Rossijskij pisatiel”, http://www.rospisatel.ru/konferenzija/rudaljev.htm, 05.05.2014.
Sieradzan P., 2008, Aksamitni terroryści. Narodowy bolszewizm w Federacji Rosyjskiej, Warszawa.
Smoleń M., 2010, Rosyjska inteligencja liberalna i radykalna w XIX i na początku XX wieku. Poglądy, oceny, opinie, Kraków.
Wołodźko-Butkiewicz A., 1995, Pasierbowie Rosji. O prozaikach trzeciej emigracji, Warszawa.
Wołodźko-Butkiewicz A., 2004, Od pieriestrojki do laboratoriów netliteratury. Przemiany we współczesnej prozie rosyjskiej, Warszawa.
Ziętek-Maciejczyk E., Cieliczka P., 2006, Literatura zaangażowana – koncepcje, programy, realizacje. Czy potrzebna nowa definicja?, Warszawa.
License
Copyright
© by Adam Mickiewicz University, Poznań, 2014
OPEN ACCESS