A Robinsonade or a Story of a Failed Adaptation
PDF (Język Polski)

Keywords

opera
novel
adaptation
protagonist
libretto

How to Cite

Maleszyńska, J. . (2019). A Robinsonade or a Story of a Failed Adaptation. Porównania, 25(2), 113–126. https://doi.org/10.14746/por.2019.2.7

Abstract

The article discusses Jacques Offenbach’s operetta Robinson Crusoe, whose libretto is based on the great 1719 novel by Daniel Defoe by the same title. The adaptation by French librettists in the late 19th century is a far cry from the original narrative. The novel, an epic hymn to human resourcefulness and resilience, became a light comedy with a trite story line and without a deeper message. The analysis of two formally very different texts with the same protagonist brings about a conclusion of an innate impossibility of translating a grand novel to a comedy stage.

https://doi.org/10.14746/por.2019.2.7
PDF (Język Polski)

References

Crichton, Ronald. “Robinson Crusoe”. The Musical Times, May (1982). S. 340.

Dean, Winton. “Robinson Crusoe”. The Musical Times, May (1973). S. 508-509.

Defoe, Daniel. Przypadki Robinsona Crusoe. Przeł. Józef Birkenmajer. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986.

Faris, Alexander. Jacques Offenbach. Londyn: Faber & Faber, 1980.

Gier, Albert. Das Libretto. Teorie und Geschichte einer musikoliterarischen Gattung. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1998.

Hutcheon, Linda. A Theory of Adaptation. With Siobhan O’Flynn. New York: Routledge, 2013.

Kamiński, Piotr. Tysiąc i jedna opera. T. 1-2. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2008.

Kracauer, Siegfried. Jacques Offenbach i Paryż jego czasów. Przeł. Andrzej Sąpoliński. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992.

Kronika opery. Oprac. zespół. Przeł. Jolanta M. Michasiewicz. Warszawa: Wydawnictwo Kronika, 1993.

Lamb, Andrew. “Robinson Crusoe”. Grove Music online. Oxford University Press. Web. 30.09.2019. <https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.O007686>

Maleszyńska, Joanna. „Biblijna przypowieść o synu marnotrawnym i jej literackie transpozycje”. Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej. Red. E. Balcerzan, S. Wysłouch. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. S. 221-239.

Nowicka, Elżbieta. Zapisane w operze. Studia z historii i estetyki opery. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2012.

Opera. Eyewitness Companions. Oprac. A. Riding, L. Dunton-Downer. New York: Dorling Kindersley, 2006.

Opera. Kompozytorzy, dzieła, wykonawcy. Oprac. A. Batta. Red. S. Neef. Przeł. zespół. Kraków: Konemann, 2003.

Puchalska, Iwona. Sztuka adaptacji. Literatura romantyczna w operze dziewiętnastowiecznej. Kraków: Universitas, 2004.

Ruszała, Jadwiga. Robinsonada w literaturze polskiej: teoria, typologia, bohater, natura. Słupsk: Pomorska Akademia Pedagogiczna, 2000.

Traubner, Richard. Operetta: A Theatrical History. London: Routledge, 2016.

Woolf, Virginia. Eseje wybrane. Wybór i oprac. R. Sendyka. Przeł. Magda Heydel. Kraków: Wydawnictwo Karakter, 2018.

Wysłouch, Seweryna. „Werbocentryzm – uzurpacje i ograniczenia”. Literatura i semiotyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. S. 53-64.

Ziomek, Jerzy. „Przekład – rozumienie – interpretacja. Parodia jako problem retoryki”. Powinowactwa literatury. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980. S. 159-200.