Robinsonada na scenie albo dzieje nieudanej adaptacji
PDF (Język Polski)

Ključne besede

opera
powieść
adaptacja
libretto
bohater

Kako citirati

Maleszyńska, J. (2019). Robinsonada na scenie albo dzieje nieudanej adaptacji. Porównania, 25(2), 113–126. https://doi.org/10.14746/por.2019.2.7

Povzetek

Artykuł Robinson na scenie czyli dzieje nieudanej adaptacji dotyczy opery komicznej Robinson Crusoe Jacquesa Offenbacha, której libretto powstało w oparciu o fabułę wielkiej powieści Daniela Defoe. Adaptacja, dokonana przez francuskich librecistów w drugiej połowie XIX wieku, daleko odbiegła od epickiego pierwowzoru i z powieści będącej epickim hymnem na cześć ludzkiej zaradności i siły przetrwania uczyniła błahą komedię z banalną akcją i bez głębszego przesłania. Porównanie dwóch różnych gatunkowo tekstów o tym samym bohaterze przynosi wniosek o organicznej nieprzekładalności monumentalnej powieści, szczególnie na komedię, przeznaczoną na scenę muzyczną.

https://doi.org/10.14746/por.2019.2.7
PDF (Język Polski)

Literatura

Crichton, Ronald. “Robinson Crusoe”. The Musical Times, May (1982). S. 340.

Dean, Winton. “Robinson Crusoe”. The Musical Times, May (1973). S. 508-509.

Defoe, Daniel. Przypadki Robinsona Crusoe. Przeł. Józef Birkenmajer. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986.

Faris, Alexander. Jacques Offenbach. Londyn: Faber & Faber, 1980.

Gier, Albert. Das Libretto. Teorie und Geschichte einer musikoliterarischen Gattung. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1998.

Hutcheon, Linda. A Theory of Adaptation. With Siobhan O’Flynn. New York: Routledge, 2013.

Kamiński, Piotr. Tysiąc i jedna opera. T. 1-2. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2008.

Kracauer, Siegfried. Jacques Offenbach i Paryż jego czasów. Przeł. Andrzej Sąpoliński. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992.

Kronika opery. Oprac. zespół. Przeł. Jolanta M. Michasiewicz. Warszawa: Wydawnictwo Kronika, 1993.

Lamb, Andrew. “Robinson Crusoe”. Grove Music online. Oxford University Press. Web. 30.09.2019. <https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.O007686>

Maleszyńska, Joanna. „Biblijna przypowieść o synu marnotrawnym i jej literackie transpozycje”. Miejsca wspólne. Szkice o komunikacji literackiej i artystycznej. Red. E. Balcerzan, S. Wysłouch. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. S. 221-239.

Nowicka, Elżbieta. Zapisane w operze. Studia z historii i estetyki opery. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2012.

Opera. Eyewitness Companions. Oprac. A. Riding, L. Dunton-Downer. New York: Dorling Kindersley, 2006.

Opera. Kompozytorzy, dzieła, wykonawcy. Oprac. A. Batta. Red. S. Neef. Przeł. zespół. Kraków: Konemann, 2003.

Puchalska, Iwona. Sztuka adaptacji. Literatura romantyczna w operze dziewiętnastowiecznej. Kraków: Universitas, 2004.

Ruszała, Jadwiga. Robinsonada w literaturze polskiej: teoria, typologia, bohater, natura. Słupsk: Pomorska Akademia Pedagogiczna, 2000.

Traubner, Richard. Operetta: A Theatrical History. London: Routledge, 2016.

Woolf, Virginia. Eseje wybrane. Wybór i oprac. R. Sendyka. Przeł. Magda Heydel. Kraków: Wydawnictwo Karakter, 2018.

Wysłouch, Seweryna. „Werbocentryzm – uzurpacje i ograniczenia”. Literatura i semiotyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. S. 53-64.

Ziomek, Jerzy. „Przekład – rozumienie – interpretacja. Parodia jako problem retoryki”. Powinowactwa literatury. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980. S. 159-200.