Julian T. - A Studier of Rimbaud, Tuwim of Tykes, Tuwim for Children
PDF (Język Polski)

Keywords

Jean Arthur Rimbaud
Julian Tuwim
childhood: child: poetic imagination
reception studies

How to Cite

Kuczyńska-Koschany, K. . (2019). Julian T. - A Studier of Rimbaud, Tuwim of Tykes, Tuwim for Children. Porównania, 25(2), 317–340. https://doi.org/10.14746/por.2019.2.18

Abstract

Julian Tuwim (1894-1953) was a studier of Rimbaud in numerous ways: he read Jean Arthur Rimbaud (1854-1891) and translated his poems. He knew his poetry by heart and recited it. He worshiped the French poet and he visited his grave in Charleville and left him a bunch of red roses. He considered Rimbaud the greatest poet of all. Tuwim, probably, in the most interesting fashion assimilated and smuggled Rimbaud into his own poetry, at all its levels. Tuwim and Rimbaud are connected by what might be called the childishness of the poetic imagination. Both of them are literary rogues who are characterised by their creative disinvolture.
Both of them advocate anarchy at a high artistic level.

https://doi.org/10.14746/por.2019.2.18
PDF (Język Polski)

References

Arct, Michał. Słownik ilustrowany języka polskiego. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Michała Arcta, 1929.

Błoński, Jan. „Rozmowy z pisarzami: z Julianem Tuwimem”. Błoński przekorny. Dziennik. Wywiady. Red. M. Zaczyński. Kraków: Znak, 2011.

Boutang, Pierre. L’aventure spirituelle D’Arthur Rimbaud. Lausanne: Editions L’âge d’Homme, 2002.

Cioran, Emil M. Zeszyty 1957-1972. Przeł. Ireneusz Kania. Warszawa: KR, 2004.

Gasiglia-Laster, Danièle, Laster, Arnold. „«Les Effaré», de nouveaux petits frères de Gavroche”. Parade sauvage 20 (2004). S. 13-15.

Głowiński, Michał. „Tuwim po latach”. Monolog wewnętrzny Telimeny i inne szkice. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2007. S. 276-284.

Jedlicka Wanda, Toporowski Marian, red. Wspomnienia o Julianie Tuwimie. Warszawa: Czytelnik, 1963.

Julian i Irena Tuwim dzieciom. Warszawa: Nasza Księgarnia, 2012.

Kloepfer, Rolf. „Das trunkene Schiff. Rimbaud – Magier der ‘kühnen’ Metapher?“. Romanische Forschungen. Vierteljahrsschrift für romanische Sprachen und Literaturen 80 (1968) [Sonderdruck].

Kwiatkowski, Jerzy. „Rimbaud, kolory, metafizyka”. Eleuter. Szkice o wczesnej poezji Jarosława Iwaszkiewicza. Warszawa: Czytelnik, 1966. S. 35-80.

Lechoń, Jan. Portrety ludzi i zdarzeń. Red. P. Kądziela. Warszawa: Biblioteka „Więzi”, 1999.

Matywiecki, Piotr. „Poeta-dziecko”. Myśli do słów. Szkice o poezji. Wrocław: Biuro Literackie, 2013. S. 56-68.

Matywiecki, Piotr. Twarz Tuwima. Warszawa: W. A.B., 2008.

Nabokov, Vladimir. Pamięci, przemów. Autobiografia raz jeszcze. Przeł. Anna Kołyszko. Posłowie L. Engelking. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2004.

Ratajczak, Józef. Julian Tuwim. Poznań: Dom Wyd. „Rebis”, 1995.

Rimbaud, Arthur. OEuvres complètes. Red. A. Guyaux, A. Cervoni. Paris: Éditions Gallimard, 2009.

Rimbaud, Artur. „Siedmioletni poeci. Siostry miłosierdzia”. Przeł. Julian Tuwim. Pro arte 6 (1919). S. 29-31.

Rimbaud, Arthur. Wiersze. Sezon w piekle. Iluminacje. Listy. Red. A. Międzyrzecki. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1993.

Rimbaud, Artur. „Zasiedziali”. Przeł. Julian Tuwim. Pro arte 1 (1919). S 21-22.

Sommer, Piotr. „Przenosiciel”. Po ciemku też (wiersze z książek). Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury, 2013. S. 68.

Stern, Anatol. Poezja zbuntowana. Szkice i wspomnienia. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1970.

Tuwim, Irena. Łódzkie pory roku. Warszawa: Czytelnik, 1958.

Tuwim, Julian. Juwenilia 2. Red. T. Januszewski, A. Bałakier. Warszawa: Czytelnik, 1990.

Tuwim, Julian. Kwiaty polskie. Red. T. Januszewski. Warszawa: Czytelnik, 1993.

Tuwim, Julian, Listy do przyjaciół-pisarzy. Red. T. Januszewski. Warszawa: Czytelnik, 1979.

Tuwim, Julian. Tam zostałem. Wspomnienia młodości. Red. T. Januszewski. Warszawa: Czytelnik 2003.

Tuwim, Julian. Tłumaczenia poetyckie. Red. T. Januszewski. Wrocław: Ossolineum, 2006.

Tuwim, Julian. Utwory nieznane. Ze zbiorów Tomasza Niewodniczańskiego z Bitburgu. Wiersze. Kabaret. Artykuły. Listy. Red. T. Januszewski. Łódź: Wydawnictwo Wojciech Grochowalski, 1999.

Tuwim, Julian. „W Barwistanie”. Skamander 17 (1922). S. 112.

Tuwim, Julian. Wiersze 1. Red. A. Kowalczykowa. Warszawa: Czytelnik, 1986.

Tuwim, Julian. Wiersze wybrane. Red. M. Głowiński. Wrocław: Ossolineum, 1986.

Tuwim, Julian. „Zmęczony burz szaleństwem…”. Sokrates tańczący. Warszawa: Wydawnictwo Jakuba Mortkowicza, 1930. S. 39.

Urbanek, Mariusz. Tuwim. Wylękniony bluźnierca. Warszawa: Iskry, 2013.

Ważyk, Adam, Eseje literackie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982.

Woźniak, Maria Judyta. „Juliana Tuwima przekłady z Rimbauda. Kilka uwag o przekładach wierszy Czterowiersz, Kredens, Moja bohema oraz Głowa Fauna”. Julian Tuwim. Biografia. Twórczość. Recepcja. Red. K. Ratajska, T. Cieślak. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2007. S. 182-191.

Zimand, Roman. Diarysta Stefan Ż. Wrocław: Ossolineum – Wydawnictwo PAN, 1990.

Zrębowicz, Roman. „U Juliana Tuwima. Wywiad specjalny”. Rozmowy z Tuwimem. Red. T. Januszewski. Warszawa: Wyd. Naukowe Semper, 1994, S. 16-21. [pierwodruk: 1926]