Involuntary Reservations: Non-Fictional Literature on the Ecosystem of Nuclear Zones
PDF (Język Polski)

Keywords

reportage
non-fiction literature
Chernobyl
disaster
nature

How to Cite

Gieba, K. (2022). Involuntary Reservations: Non-Fictional Literature on the Ecosystem of Nuclear Zones. Porównania, 31(1), 79–93. https://doi.org/10.14746/por.2022.1.5

Abstract

Bruce Sterling called involuntary reserves such places that were “recovered” by nature as a result of a catastrophe, contamination or war. This type of reserve is the Chernobyl Exclusion Zone, almost completely uninhabited by people for over 30 years. On its Belarusian side, the Polessian State Radiation-Ecological Reserve was established. The abandoned villages have been consumed by nature, and endan-gered animal species find their refuge in the zone. At the same time, the zone is still irradiated, its landscape is filled with radioactivity stamps, vehicle cemeteries and mounds-burials where contaminated houses, objects, trees were buried. The article will present the representation of the Chernobyl ecosystem present in non-fictional literature ( including texts by Svetlana Aleksijewicz, Mary Mycio, Kate Brown, Igor Kostin and others ) and the problematization of the status of this environment, which Adam Higginbotham calls “contaminated Eden.”

https://doi.org/10.14746/por.2022.1.5
PDF (Język Polski)

References

Aleksijewicz Swietłana (2012), Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości, przeł. Jerzy Czech, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec.

Barcz Anna (2018), Przedmioty ekozagłady. Spekulatywna teoria hiperobiektów Timothy'ego Mortona i jej (możliwe) ślady w literaturze, "Teksty Drugie", nr 2, s. 75-87. DOI: https://doi.org/10.18318/td.2018.2.5

Bator Joanna (2014), Rekin z parku Yoyogi, W. A. B., Warszawa.

Bińczyk Ewa (2018), Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Boni Katarzyna (2016), Ganbare! Warsztaty umierania, Agora, Warszawa.

Brown Kate (2019a), Plutopia. Atomowe miasta i nieznane katastrofy nuklearne, przeł. Tomasz Biedroń, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec.

Brown Kate (2019b), Czarnobyl. Instrukcje przetrwania, przeł. Tomasz S. Gałązka, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec.

Cataluccio M. Francesco (2013), Czarnobyl, przeł. Paweł Bravo, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec.

Kiernan Dennise (2013), Atomowe dziewczyny. Nieznana historia kobiet, które pomogły wygrać II wojnę światową, przeł. Mariusz Gądek, Wydawnictwo Otwarte, Kraków.

Domańska Ewa (2017), Nekros. Wprowadzenie do ontologii martwego ciała, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

MacDowell Sefton Laurel (2017), Nuclear Portraits: Communities, the Environment, and Public Policy, University of Toronto Press, Toronto. DOI: https://doi.org/10.3138/9781442617339

Gieba Kamila (2018), Język, ciało, natura. Zmagania z reprezentacją katastrofy kysztymskiej w "Plutopii" Kate Brown, "Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej", nr 22, s. 1-27. DOI: https://doi.org/10.36854/widok/2018.22.1798

Higginbotham Adam (2019), O północy w Czarnobylu, przeł. Robert Filipowski, Wydawnictwo SQN, Kraków.

Lewis Simon, Maslin Mark Andrew (2015), Deifning the Anthropocene, "Nature", nr 519, s. 171-180. DOI: https://doi.org/10.1038/nature14258

Marzec Andrzej (2019), Czy warzywa pamiętają o swoich korzeniach? O nostalgii w społeczeństwie roślin i projekcie ekologii bez "Natury", w: Poetyki ekocydu. Historia, natura, konflikt, red. Aleksandra Ubertowska, Dobrosława Korczyńska-Partyka, Ewa Kuliś, Instytut Badań Literackich, Warszawa, s. 69-83.

Morton Timothy (2012), Ecology without the Present, "The Oxford Literary Review", nr 34, s. 229-238. DOI: https://doi.org/10.3366/olr.2012.0043

Morton Timothy, Dark Ecology. For a Logic of Future Coexistence, New York 2016, https://tinyurl.com/2p9dejj9 [dostęp: 31.10.2019]. DOI: https://doi.org/10.7312/mort17752

Mycio Mary (2006), Piołunowy las. Historia Czarnobyla, Wydawnictwo RK, Poznań.

Praczyk Małgorzata (2016), Ekonkwista twierdzy Kostrzyn – powojenna historia miejsca, "Historyka. Studia metodologiczne", t. 46, s. 11-23.

Smykowski Mikołaj (2018), Hibakujumoku – drzewa, które przeżyły. Ekologiczne dziedzictwo bombardowań atomowych w Hiroszimie i Nagasaki, "Teksty Drugie", nr 3, s. 386-398. DOI: https://doi.org/10.18318/td.2018.3.27

Sterling Bruce, Involuntary Parks, https://tinyurl.com/3989xp7n [dostęp: 18.11.2019].

Tabaszewska Justyna (2019), Katastrofy afektywne, kategoria katastrofy w dyskursie ekokrytycznym i afektywnym – wstępne rozpoznania, w: Poetyki ekocydu. Historia, natura, konflikt, red. Aleksandra Ubertowska, Dobrosława Korczyńska-Partyka, Ewa Kuliś, Instytut Badań Literackich, Warszawa, s. 23-40.

Thompson Jim (2016), The Mayak Plant, Chelyabinsk – a brief historical review, "Nuclear Future", nr 12, s. 50-59.

Wills John (2001), Welcome to the Atomic Park: American Nuclear Landscapes and the "Unnaturally Natural", "Environment and History", t. 7, nr 4, s. 449-472. DOI: https://doi.org/10.3197/096734001129342559

Wojnowski Konrad (2019), Sztuka środowiskowa bez Natury – nowe formy ekokrytyki artystycznej, w: Poetyki ekocydu. Historia, natura, konflikt, red. Aleksandra Ubertowska, Dobrosława Korczyńska-Partyka, Ewa Kuliś, Instytut Badań Literackich, Warszawa, s. 41-67.

Zabużko Oksana (2017), Planeta Piołun – Dowżenko – Tarkowski -– von Trier albo dyskurs nowej grozy, przeł. Katarzyna Kotyńska, w: Po Czarnobylu. miejsce katastrofy w dyskursie współczesnej humanistyki, red. Iwona Boruszkowska i in., Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, s. 36-51.

Zalasiewicz Jan i in. (2014), When did the Anthropocene Begin? A mid-twentieth century boundary level is stratigraphically optimal, "Quaternary International", nr XXX (108), s. 1-8.

Żółkoś Monika (2019), Czarnobylski "kres natury". Reportaże Swietłany Aleksijewicz w świetle humanistyki nieantropocentrycznej, w: Poetyki ekocydu. Historia, natura, konflikt, red. Aleksandra Ubertowska, Dobrosława Korczyńska-Partyka, Ewa Kuliś, Instytut Badań Literackich, Warszawa, s. 135-154.