Przyczynek do historii środowiskowej arystokracji na przykładzie Zofii Chomętowskiejj

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie problematyki zależności ludzko-zwierzęcych, jakie zachodziły w kręgach arystokracji polskiej dwudziestolecia międzywojennego na przykładzie relacji Zofii Chomętowskiej z obecnymi w jej życiu zwierzętami. Przykład ten pokazuje złożoność i wielopoziomowość kształtujących się relacji, które wynikały zarówno z jej społecznego statusu, faktu bycia kobietą, jak i z indywidualnej skłonności do budowania bliskiej więzi z wybranymi gatunkami zwierząt. W społecznej sieci relacji, w jakich była ona zanurzona, zwierzęta służyły zarówno za przedmiot polowań, za pożywienie, za oznakę społecznego statusu, jak i za przyjaciół. Analiza tekstów oraz fotografii autorstwa arystokratki wskazuje tak na silny genderowy komponent, jak i na fakt, że zwierzęta stanowiły bardzo ważny element konstruowania arystokratycznej warstwy społecznej. Historia środowiskowa arystokracji polskiej doby międzywojnia w tym jej fragmencie, który reprezentuje Chomętowska, ma zatem charakter jednocześnie klasowy i wyjątkowy ze względu na intymne i empatyczne spojrzenie fotografki na wybrane antropomorfizowane nie-ludzkie podmioty.