Nie tylko do czytania: Váchalowska gra z ideą pięknej książki
pdf

Słowa kluczowe

idea pięknej książki
secesja
tradycja ezoteryczna
intersemiotyczność
drzeworytnictwo

Jak cytować

Gawarecka, A. (2021). Nie tylko do czytania: Váchalowska gra z ideą pięknej książki. Porównania, 28(1), 343–367. https://doi.org/10.14746/por.2021.1.15

Abstrakt

Josef Váchal (1884–1969) – grafik, malarz i pisarz, przede wszystkim zaś drzeworytnik – uchodził za outsidera (i w swoim czasie „wielkiego nieobecnego”) kultury czeskiej XX wieku. Choć wyliczenie wszystkich dziedzin, w których działał ten ekscentryczny „poliartysta”, jest prawie niemożliwe, w centrum jego zainteresowań pozostawała idea książki w całości (od tekstu po introligatorstwo) wykonanej przez jednego artystę. Większość badaczy zajmujących się twórczością książkową Váchala podkreśla jej związki z secesyjnym uniwersalizmem, koncepcją Gesamtkunstwerk Wagnera i koncepcją pięknej książki. Stylizacyjne ambicje tego ekscentrycznego grafika znalazły najpełniejsze odzwierciedlenie w jego imponująco bogatej (kilkadziesiąt tytułów) i bardzo różnorodnej praktyce księgarskiej. Oprócz własnych traktatów okultystycznych i ksylograficznych prze-pisywanych ezoterycznych lub heretyckich „tajemnych” druków sprzed wieków publikował także dzieła eseistyczne, poetyckie i powieściowe, opatrując je ilustracjami, a raczej uzupełniając znaczenia nadawane przez teksty sensami generowanymi przez obraz, zamieniając książki w przedmioty wielopłaszczyznowego intersemiotycznego odbioru.

https://doi.org/10.14746/por.2021.1.15
pdf

Bibliografia

Ajvaz Michal (1994), Svět Josefa Váchala, w: Josef Váchal, red. Michal Ajvaz, Petr Hruška, Jozef Kroutvor, Argestea, Praha, s. 153–242.

Ajvaz Michal (2001), Zlatý věk, Hynek, Praha.

Ajvaz Michal (2003), Sny gramatik, záře písmen. Setkání z Jorgem Luisem Borgesem, Hynek, Praha.

Arct Michał (junior) (1926), Piękno w książce, M. Arct, Warszawa.

Barthes Roland (2000), Mitologie, przeł. Adam Dziadek, Wydawnictwo KR, Warszawa.

Bąbiak Grzegorz P. (2013), Piękna książka na ziemiach polskich, „Sztuka edycji”, nr 2, s. 19–30.

Benjamin Walter (1975), Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, w: tenże, Twórca jako wytwórca, przeł. Janusz Sikorski, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, s. 201–238.

Bohatcová Mirjam (1990), Česká kniha v proměnách století, Panorama, Praha.

Crane Walter (2018), O zdobnictwie książek dawnych i nowych, przeł. Agnieszka Chłoń i in., Universitas, Kraków.

Folta-Rusin Anna Kazimiera (2020), Twarz i ciało książki. Wizualne manifestacje tekstów a problemy interpretacji, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Frydryczak Beata (2002), Świat jako kolekcja. Próba analizy estetycznej natury nowoczesności, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań.

Gawarecka Anna (2012), Margines i centrum. Obecność form kultury popularnej w literaturze czeskiej dwudziestolecia międzywojennego, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.

Hochuli Jost (2018), Detal w typografii. Litery, światła międzyliterowe, wyrazy, odstępy międzywyrazowe, wiersze, interlinia, łamy, przeł. Agnieszka Buk, d2d.pl, Kraków.

Hůlek Julius (1990), Návrat Josefa Váchala, w: Váchal Josef, Krvavý román. Studie kulturně a literárně historická, Paseka, Praha, s. 305–318.

Karásek ze Lvovic Jiří (1994), Vzpomínky, Thyrsus, Praha.

Kotek Josef (2008), Neuchopitelný Josef Váchal, Nová tiskárna Pelhřimov, Pelhřimov.

Kroutvor Josef (1994), K dílu Josefa Váchala, w: Josef Váchal, red. Michal Ajvaz, Petr Hruška, Josef Kroutvor, Argestea, Praha, s. 17–122.

Lipiński Filip (2017), Anatomia zawłaszczenia. Postmodernizm, procedury alegoryczne i mit, „Tekstualia”, nr 2, s. 21–44.

Med Jaroslav (2004), Spisovatelé ve stínu, Portál, Praha.

Mrázová-Schusterová Marcela (1968), Josef Váchal a kniha, Obolos, Praha.

Olič Jiří (2000), Neznámý Váchal. Život umělce, Paseka, Praha.

Rakušanová Marie (2014a), Josef Váchal. Magie Hledání, Paseka, Praha.

Rakušanová Marie (2014b), Josef Váchal. Napsal, vyryl, vytiskl a svázal, Arbor vitae, Praha.

Rypson Piotr (1989), Obraz słowa. Historia poezji wizualnej, Akademia Ruchu, Warszawa.

Šalda F. X. (1951), Kniha jako umělecké dílo, w: Kritické projevy 6, red. Karel Dvořák, Praha: Melantrich, s. 13–18.

Štech Václav Vilém (1933), Moderní český dřevoryt, Hollar, Praha.

Švácha Rostislav (2005), Na czym polega oryginalność czeskiej awangardy architektonicznej „Dyskurs” nr 3, s. 190–208.

Szczęsna Ewa (2004a), Wprowadzenie do poetyki intersemiotycznej, w: Intersemiotyczność. Literatura wobec innych sztuk (i odwrotnie). Studia, red. Stanisław Balbus, Andrzej Hejmej, Jakub Niedźwiedź, Universitas, Kraków, s. 29–38.

Szczęsna Ewa (2004b), Znak tekstowy w dyskursie kultury, w: Punkt widzenia w tekście i dyskursie, red. Jerzy Bartmiński, Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska, Ryszard Nycz, Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 323–240.

Szewczyk-Haake Katarzyna (2017), Poza tematem. Uwagi o badaniu związków między tekstem literackim a ilustracją, w: Między dyskursami, sztukami, mediami. Komparatystyka jutra, red. Ewa Szczęsna, Piotr Kubiński, Marcin Leszczyński, Universitas, Kraków, s. 233–248.

Váchal Josef (1934), Receptář barevného dřevorytu, Josef Váchál, Praha.

Váchal Josef (1990), Krvavý román. Studie kulturně a literárně historická, Paseka, Praha.

Váchal Josef (2012), Jos. Váchala cesta Slovenskem s A. Calmetem, Ord. S. B. aneb Theorie vampyrismu, Gallery, Praha.

Váchal Josef (2013), O umění, „Umění. Art“, s. 66–74.

Walas Teresa (1986), Ku otchłani (dekadentyzm w literaturze polskiej 1890–1905), Wydawnictwo Literackie, Wrocław–Kraków.

Wallis Mieczysław (1984), Secesja, Arkady, Warszawa.

Wiercińska Janina (1986), Sztuka i książka, PWN, Warszawa.

Wittlich Petr (1982), Česká secese, Odeon, Praha.

Wittlich Petr (1986), Umění a život. Doba secese, Artia, Praha.

Wysłouch Seweryna (2004), Literatura i obraz. Tereny strukturalnej wspólnoty sztuk, w: Intersemiotyczność. Literatura wobec innych sztuk (i odwrotnie). Studia, red. Stanisław Balbus, Andrzej Hejmej, Jakub Niedźwiedź, Universitas, Kraków, s. 17–28.

Zach Aleš (1995), Edice družiny Moderní revue, w: Moderní revue 1894–1925, red. Otto M. Urban, Luboš Merhaut, Torst, Praha, s. 222–245.