Abstrakt
György Faludy (1910‒2006) stał się popularny w latach trzydziestych dzięki przeróbkom ballad Villona. Sukces nie przekonał jednak krytyków, a nadal nie wiadomo, gdzie jest jego miejsce w historii literatury węgierskiej. Należał on do lewicy niekomunistycznej, był opozycjonistą, miał kłopoty z cenzurą. W roku 1938 wyjechał do Paryża, potem uciekał do Maroka przed okupacją niemiecką. Służył w wojsku Stanów Zjednoczonych, po wojnie wrócił na Węgry. W roku 1950 aresztowano go, potem internowano w najokrutniejszym obozie pracy przymusowej. Po sowieckiej inwazji w 1956 roku, na początku lat sześćdziesiątych napisał wspomnienia pod tytułem My Happy Days in Hell. Ten pamiętnik znacznie odbiega od wzorców martyrologicznych, przypomina raczej powieść łotrzykowską, ponieważ bohater przeżywa niesamowite przygody w okrutnym i groteskowym świecie komunizmu. Autor nie stracił poczucia humoru nawet w Gułagu węgierskim, kiedy był bliski śmierci.
Bibliografia
Faludy György (dostęp 2023a), La ballata della morte, przeł. Ibolja Cikos, https://tinyurl.com/mpmj326e [dostęp: 10.12.2023]
Faludy György (dostęp 2023b), Баллада о смертной пляске (из-под маски Франсуа Вийона) [Ballada o smertnoj plaske (iz-pod maski Fransua Vijona)], przeł. M. Cesarskaja, https://tinyurl.com/4j9n44un [dostęp: 10.12.2023]
Faludy György (1983), Börtönversek, 1949–1952: az ávó pincéjében és Recsken, Recski Szövetség-Európa, München.
Faludy György (1987), Pokolbeli víg napjaim, AB Független Kiadó, Budapest.
Faludy György (1998), Pokolbéli víg napjaim, Magyar Világ Kiadó, Budapest.
Csiszár Gábor (2008), Költői szerepek és imázsalkotás Faludy György életművében, https://tinyurl.com/mrx6477n [dostęp: 10.12.2023]
Devecseri Gábor (1937), Villon «átköltése», „Nyugat”, nr 11, s. 368–369.
Gintli Tibor, Schein Gábor (2008), Az irodalom rövid története. 2. A realizmustól máig, Jelenkor Kiadó, Pécs.
Grendel Lajos (2010), A mondern magyar irodalom története: magyar líra és epika a 20. században, Kalligram, Pozsony.
Fried István (2003), Faludy György viharos évszázada, „Forrás”, nr 6, s. 60–65.
Kulcsár Szabó Ernő (1993), A magyar irodalom története 1945–1991, Argumentum Kiadó, Budapest.
Petőfi Sándor, Przy końcu września, przeł. Kazimiera Iłłakowiczówna, https://tinyurl.com/3vd3ja9n [dostęp: 10.12.2023]
Pomogáts Béla (2000), Faludy György kilencven esztendeje, „Forrás”, nr 9, s. 35–48.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Lajos Pálfalvi

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Utwory opublikowane w czasopiśmie „Porównania”, na platformie Pressto należącej do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu są udostępniane na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe (CC BY-ND 4.0)
Tym samym wszyscy zainteresowani są uprawnieni do korzystania z utworów opublikowanych pod następującymi warunkami:
-
uznania autorstwa — czyli obowiązek podania wraz z rozpowszechnianym utworem informacji o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu, doi) oraz samej licencji
-
bez utworów zależnych — remiksując, przetwarzając lub tworząc na podstawie utworu, nie wolno rozpowszechniać zmodyfikowanych treści.
-
brak dodatkowych ograniczeń — nie można korzystać ze środków prawnych lub technologicznych, które ograniczają innych w korzystaniu z utworu na warunkach określonych w licencji.
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).
Autor zachowuje prawa majątkowe, ale udziela zgody Uniwersytetowi im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na wykorzystanie dzieła. Autorzy tekstów zakwalifikowanych do publikacji proszeni są o wypełnienie podpisanie i przesłanie umowa (PL) agreement (EN)
Agreement for granting a royalty-free license to works with a commitment to grant a CC sub-license