IMAGOLOGIA – NARZĘDZIE KREACJI INNEGO W PRZEKAZIE ELEKTRONICZNYM
PDF (Język Polski)

Ključne besede

imagologia
komunikologia
Inny
mniejszości etniczne i narodowe

Kako citirati

Grzelak, E. (2018). IMAGOLOGIA – NARZĘDZIE KREACJI INNEGO W PRZEKAZIE ELEKTRONICZNYM. Porównania, 20(1), 9–24. https://doi.org/10.14746/p.2017.20.11089

Povzetek

Autorka zwraca uwagę na dwie podstawowe reguły komunikologiczne, organizujące relacje między nadawcą a odbiorcą – wzajemności i zwrotności. Zauważa, że zgodnie z nimi odpowiedzialność za poprawne relacje między grupą dominującą a grupami mniejszościowymi spoczywa na wszystkich uczestnikach komunikacji. Do zadań mniejszości należy fortunna autokreacja, która powinna zachęcać do poznawania, pogłębiania wiedzy, neutralizowania negatywnych stereotypów, powinna także wyposażać odbiorcę w narzędzia promujące daną grupę w obu światach – realnym i wirtualnym. Rozważania mają charakter teoretyczny, choć poparte są spostrzeżeniami, dotyczącymi praktycznej realizacji przedstawionych założeń. Autorka weryfikuje teorię, głoszącą, że dobrze realizowane założenia imagologii mogą pomóc w zbudowaniu fortunnego wizerunku polskich mniejszości.

https://doi.org/10.14746/p.2017.20.11089
PDF (Język Polski)

Literatura

Becker, Gary Stanley. Ekonomiczna teoria zachowań ludzkich. Przeł. Helena Hagemejerowa, Krzysztof Hagemejer. Warszawa: PWN, 1990.

Benedyktowicz, Zbigniew. Portrety obcego. Od stereotypu do symbolu. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2000.

Bytniewski, Paweł. Dyskursy wiedzy. Michela Foucaulta archeologie nauk humanistycznych. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2013.

Fromm, Erich. Ucieczka od wolności. Przeł. Olga i Andrzej Ziemilscy. Warszawa: Czytelnik, 2008.

Goban-Klas, Tomasz. „Mediologia. Nowa królowa wiedzy?”. 2015. Web. 26.01.2017

Griffin, Em. Podstawy komunikacji społecznej. Przeł. Olga i Wojciech Kubińscy, Magdalena Kacmajer.

Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2003.

Grzelak, Eliza. „Diskurs inakovosti v molodieżnoj srede (na materiale vyskazanij v socialnyh setâh, na diskussionnyh forumah i interv’û)”.Obrazovanie i razvitie licznosti v sovriemiennom kommunikativnom prostranstve. Red. I. Kysztymowa. Irkuck: Wydawnictwo Irkuckiego Uniwersytetu Państwowego, 2016. S.45–58.

Grzelak, Eliza. „Między wolnością a zniewoleniem, czyli w jaki sposób rozwój technologiczny determinuje komunikację międzyludzką”. Przeobrażenia w języku i komunikacji medialnej na przełomie XX i XXI wieku. Red. M. Karwatowska, A. Siwiec. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2010. S. 261–273.

Kysztymowa, Irina. Kreacja wizerunku osobowego. Podstawy psychosemiotyki Image’u. Poznań – Gniezno: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2013.

Leary, Mark. Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji. Przeł. Anna Kacmajer, Magdalena Kacmajer. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2002.

Mill, John Stuart. System logiki dedukcyjnej i indukcyjnej. T.1, 2. Przeł. Czesław Znamierowski. Warszawa: PWN, 1962.

Mysior, Radosław. „Dwa światy – cyfrowi tubylcy, cyfrowi imigranci”. Remedium 9 (2015). S. 5–7.

Ollivier, Bruno. Nauki o komunikacji. Teoria i praktyka. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2010.

Schramm, Wilbur. Mass Communication and American Empire. Boston: Beacon Press, 1969.

Szacka, Barbara. Wprowadzenie do socjologii. Warszawa: Oficyna Naukowa, 2008.

Tischner, Józef. Etyka solidarności i Homo sovieticus. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 1992.

Turowicz, Jerzy. „Pamięć i rodowód”. Tygodnik Powszechny 45 (1993).

Ustawa z dnia 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. Dz. U. z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 62, poz.550; Dz. U. z 2009 r. Nr 31, poz. 206, Nr 157, poz. 1241.

Wdowiak, Piotr. „Homo postsovieticus lub Homo sovieticus po latach”. 2006. Web. 27.01.2017,