Abstrakt
W związku z licznymi czynnikami zarówno o charakterze prawnym, jak i pozaprawnym w ramach brazylijskiego systemu prawnego dokonano wyodrębnienia prawa amazońskiego stanowiącego dział prawa zawierający normy z zakresu prawa ochrony środowiska i prawa rolnego. Celem artykułu jest ukazanie swoistości prawa Amazonii jako porządku prawnego obowiązującego w określonym regionie geograficznym. Zdaniem autora celem tej dziedziny prawa, rozwiniętej zgodnie z metodą neokonstytucjonalizmu P. Häberlego, jest zaakcentowanie znaczenia modelu kulturowego człowieka, charakterystycznego dla Amazonii. W literaturze przedmiotu jest on określany mianem caboco, tj. robotnika wiejskiego, który prowadzi typową działalność rolniczą dla tego regionu, związaną z wytwarzaniem mąki z manioku, który stanowi podstawę wyżywienia ludności zamieszkującej te tereny. Wykonywanie tej profesji z biegiem czasu pozwoliło zaobserwować wyodrębnienie się przestrzeni społeczno-kulturowej zwanej „kulturą manioku” w ramach badań nad formacjami społecznymi Amazonii przeprowadzonych przez S. Benchimola i E. Moreirę. Zdaniem autora brazylijski system prawny jako całość nie respektuje praw społeczności lokalnych i należałoby podjąć działania legislacyjne zmierzające do zagwarantowanai regionalnego prawa zwyczajowego funkcjonującego w Amazonii.
Bibliografia
Adams C., Murrieta R., Neves W. (org.) (2006), Sociedades caboclas amazônicas: modernidade e invisibilidade, São Paulo.
Benchimol S. (1999), Amazônia – formação social e cultural, Manaus (AM).
Carrera R.R. (1977), Derecho agrario para el desarrollo, Buenos Aires.
Carrozza A. (1975), Problemi generali e profili di qualificazione del diritto agrário, Milano.
Del Vecchio G. (1979), Lições de filosofia do Direito, Coimbra.
Ferreira Reis A.C. (1960), Amazonía y avaricia internacional, São Paulo.
Gursen De Miranda A. (coord.) (2004), Direito amazônico – construindo o estado da arte, Boa Vista (Roraima).
Gursen De Miranda A. (2005), Segurança Alimentar na Amazônia – A produção agroindustrial típica na Amazônia e a segurança do alimento: a casa de farinha. Palestra. VII Congresso de Direito Agrário da UMAU. União Mundial de Agraristas Universitários / Scuola Superiore Sant’Ana di Pisa e Università di Siena. Dia 8 de novembro de 2002, “Revista de direito agrário, ambiental e da alimentação” v. 1, nº 1.
Gursen De Miranda A. (2014), Direito agrário: ensino e teoria, Curitiba.
Gursen De Miranda A. (2017), Derecho Agrario Constitucional en Brasil y la realidad de la Amazonía: más allá de los derechos humanos económicos y sociales, los derechos culturales, Conferencia X Congreso Americano de Derecho Agrario. Comité Americano de Derecho Agrario / Universidad Panamericana. Guadalajara (Jalisco – México), 2, 3 y 4 de octubre de 2017.
Gursen De Miranda A. (2017), Derecho Amazónico: existencia y efectividad – Peculiaridad regional de la Amazonía, Conferencia Congreso Científico Internacional Iberoamericano – Rusia e Iberoamérica: Nuevos Horizontes de Cooperación, Universidad Estatal de Omsk (Siberia – Rusia), 25 de abril de 2017.
Gursen De Miranda A. (2017), Direito Constitucional Amazônico: Pluralismo Constitucional, “Revista Direito & Justiça” v. 1, nº 1.
Gursen De Miranda A. (2019), Amazônia 1616: contemporaneidade – história – globalização, Curitiba.
Häberle P. (1997), Hermenêutica constitucional. A sociedade aberta dos interpretes da Constituição: contribuição para a interpretação pluralista e “procedimental” da Constituição, Porto Alegre (RS).
Häberle P. (2007), El estado constitucional, Buenos Aires.
Jellinek G. (2000), Teoría general del estado, México.
Kant I. (2004), Crítica da razão pura, traducción de A. Marins, editora M. Claret, São Paulo.
Montesquieu (1996), O espírito da lei, São Paulo.
Moreira E. (1958), Amazônia – conceito e paisagem, Rio de Janeiro.
Pinto Nogueira M.D., Mandioca e farinha: subsistência e tradição cultural, http://www.mao.org.br//wp-content/uploads/pinto01.pdf.
Vivanco A.C. (1967), Teoria de derecho agrario, La Plata (Argentina).
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.