Abstrakt
W artykule przedstawiono znaczenie i skutki prawne protestu społeczności lokalnej wyrażonego w ramach udziału społeczeństwa w indywidualnej ocenie oddziaływania na środowisko. Ma to na celu ustalenie wpływu takiego protestu na decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, a w szczególności to, czy protest może stanowić podstawę do odmowy wydania takiej decyzji. We wnioskach autorka wskazuje, że protest wyrażony w ramach udziału społeczeństwa w postępowaniu w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie może stanowić wystarczającej podstawy do negatywnej decyzji. Opierając się na modelu racjonalnego planowania, argumentuje, że pojęcie udziału społeczeństwa w postępowaniu środowiskowym w rozumieniu prawa nadal jest głęboko zakorzenione w racjonalnym modelu ocen oddziaływania na środowisko, co w konsekwencji określa rzeczywiste granice udziału społeczeństwa w tych sprawach.
Bibliografia
Armeni C. (2016), Participation in environmental decision-making: reflecting on planning and community benefits for major wind farms, “Journal of Environmental Law” nr 28 (3).
Arnstein S.R. (1969), A Ladder Of Citizen Participation, „Journal of the American Planning Association” nr 35 (4).
Barczak A., Ogonowska A. (2018), Wykładnia przepisów w zakresie udziału społeczeństwa w ochronie środowiska – wybrane problemy, „Studia Prawnicze KUL” nr 3.
Berry L.H. i in. (2019), Making space: how public participation shapes environmental decision-making. Discussion brief. Stockholm Environment Institute, https://www.sei.org/publications/how-public-participation-shapes-environmental-decision-making/ [dostęp: 10.07.2019].
Bukowski Z., Sygit B. (2010), Udział społeczeństwa w postępowaniach administracyjnych w sprawach ochrony środowiska, „Casus” nr 3.
Dobrowolski G. (2011), Decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, Toruń.
Enríquez-de-Salamanca A. (2018), Stakeholders’ manipulation of environmental impact assessment, „Environmental Impact Assessment Review” nr 68.
Glucker A.N. i in. (2013), Public participation in environmental impact assessment: why, who and how?, „Environmental Impact Assessment Review” nr 43.
Górski M. (2009), Aktualne regulacje prawne w zakresie ochrony środowiska, według stanu prawnego na koniec stycznia 2009 r., Poznań.
Haładyj A. (2014), Konsultacje czy partycypacja? Refleksje terminologiczne w odniesieniu do udziału społeczeństwa w ochronie środowiska, w: B. Dolnicki (red.), Partycypacja społeczna w samorządzie terytorialnym, Warszawa.
Haładyj A. (2015), Udział społeczeństwa w strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko jako instytucja prawa ochrony środowiska, Lublin.
Haładyj A. (2017), Granice partycypacji w podejmowaniu decyzji publicznych – przyczynek do dyskusji, „Samorząd Terytorialny” nr 3.
Iwańska B. (2013), Prawo dostępu do informacji, prawo udziału oraz prawo dostępu do sądu gwarancją efektywnej ochrony prawnej w sprawach z zakresu ochrony środowiska. Glosa do wyroku TS z dnia 15 stycznia 2013 r., C-416/10 Jozef Križan i inni przeciwko Slovenská inšpekcia životného prostredia, „Europejski Przegląd Sądowy” nr 12.
Jaworowicz-Rudolf A. (2015), Przewidywalność działań administracji jako warunek zaufania do władz publicznych, w: M. Kasiński, M. Stahl, K. Wlaźlak (red.), Sprawiedliwość i zaufanie do władz publicznych w prawie administracyjnym, Warszawa.
Konwencja sporządzona w Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z 25 czerwca 1998 r., Dz.U. z 2003 r. nr 78, poz. 706.
Lawrence D.P. (2000), Planning theories and environmental impact assessment, “Environmental Impact Assessment Review” nr 20(6).
Lostarnau C. i in. (2011), Stakeholder participation within the public environmental system in Chile: Major gaps between theory and practice, „Journal of Environmental Management” nr 92 (10).
Micińska M. (2011), Udział społeczeństwa w ochronie środowiska. Instrumenty administracyjno-prawne, Toruń.
Morgan R.K. (2012), Environmental impact assessment: the state of the art, „Impact Assessment and Project Appraisal” nr 30 (1).
Pirker B. (2016), Access to Justice in Environmental Matters and the Aarhus Convention’s Effects in the EU Legal Order: No Room for Nuanced Self-executing Effect?, „Review of European, Comparative & International Environmental Law” nr 25 (1).
Rakoczy B. (2010), Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, Warszawa.
Sax J.L. (1973), The (unhappy) truth about NEPA, „Oklahoma Law Review” nr 26.
Szuma J. (2017), Udział społeczeństwa w postępowaniu w przedmiocie oceny oddziaływania na środowisko, w: B. Rakoczy (red.), Oceny oddziaływania na środowisko w praktyce, Warszawa.
Śladkowska E. (2005), Wydanie decyzji administracyjnej bez podstawy prawnej w ogólnym podstępowaniu administracyjnym, „Samorząd Terytorialny” nr 11.
Wójcicki M. (2013), Pojęcie, istota i formy partycypacji społecznej w procesie planowania przestrzennego, „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” nr 24.
Yang T. (2019), The Emergence of the Environmental Impact Assessment Duty as a Global Legal Norm and General Principle of Law, „Hastings Law Journal” nr 70 (525).
Interpelacja poselska nr K8INT29228 do Ministra Środowiska z 30 stycznia 2019 r. w sprawie nieprawidłowości w zakresie konstruowania przez wójtów decyzji administracyjnych w sprawach dotyczących odmowy ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięć w postaci ferm i chlewni, http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/InterpelacjaTresc.xsp?key=B97DEA [dostęp: 8.07.2019].
Ustawa z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego, t.j. Dz.U z 2018 r., poz. 2096 ze zm.
Ustawa z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2019 r., poz. 1712.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.